kravatlı mafya

NE SAÇMALIYORSUN SİMAY

İyi okumalar...

***

Simaydan

Abime çok kırıldım ya ben artık büyüdüm onun bana yaptığı muameleye bakar mısın? Anlamıyorum gerçekten anlamıyorum.

Ya sanki küçük çocukmuşum gibi davranıyor ben büyüdüm artık yeter ya! Yatağımdan kalkıp çalışma masamın üzerinde duran eşyaları kitapları ne varsa dağıttım "Allah kahretsin! " diye bağrırken odamın kapısı açıldı ve içeri hiç tahmin etmiyeceğim birisi girdi.

İlk yaptığım şeye baktı şaşkınlık dolu gözlerle sonra da bana baktı sanki bakışları daha yumuşak olmuş gibiydi yanıma yaklaştı ve önümde durdu. Ben ne yaptığını dikkatle izlerken o elini kaldırıp yanağıma koydu.

O anda anladım ağladığımı baş parmağıyla gözyaşlarımı silip " sakin ol tamam mı? " sesi o kadar sakin çıkmıştı ki sanki küçük bir çocukla konuşursun ya aynı öyle şevkat dolu bir sesi vardı.

" sakin mi olayım? Nasıl?! Benden sakin olmamı bekleme serkan bana küçük çocuk muamelesi yapıyor ya ben artık büyüdüm kendi kararlarımı verebileceğim yaştayım bunu artık anlamak zorunda!" sinirlerim iyice gerilince serkan beni omuzalarımdan tutup yatağıma oturtturdu.

"Olacak simay abinin gözünde sen korunmaya muhtaç küçük bir kız çocuğusun bu kaç yaşına gelirsen gel böyle olcak abini biliyorsun korumacı bir yapısı var ve seni korumak istemesi çok doğal kaç kişi var biliyor musun abinin düşmanı? seni öldürmek kaçırmak abine zarar vermek için seni kullanmak isteyen o kadar kişi var ki. Ben bile bilmiyorum sayılarını işte bu yüzden abin biraz daha çok geliyor üstüne ona haksızlık etme "

Konuşması bitince biraz düşündüm aslında haklı olabilir yani haklı.

"ama bende bıktım be serkan çocukluktan beri şunu yapma simay şuraya gitme simay ben çocukluğumu yaşayamadım serkan bari bıraksında gençliği mi yaşayayım" dediğimde yatakta yanıma yaklaştı.

" seni anlamam mümkün değil simay ama istediğin zaman beraber gezebiliriz yada ne bilim başka bir şeyler yani ne istersen tabi abinden izin almak kaydıyla ama sen istersen o iş bende prenses" deyip göz kırptı.

şuan gözüme o kadar tatlı geldi ki yanaklarını mıncırmak geldi içimden ya bu kadar tatlılık fazla ve bana prenses demesi ayrı bişey ya bana abimden başka kimse prenses demedi. Belalım bile(!) evet sapık bir belalım var tabikide abimin haberi yok hergün aralıksız mesaj atar arar ama ben açmam mesajlarına da cevap vermiyorum. Aman neyse moralim bozuldu kapatim şu konuyu

"Tabikide isterim hemde çok... Yani isterim zahmet olursa..." sözümü kesip

"Ne zahmeti simay saçmalama gezmek istediğin zaman beni ara ben ayarlarım yaz telefon numaramı yoktur sende dimi?" evet gerçekte yoktu niye almadıysam orası muamma...

"Bir dakka" yatağımın üstünde telefonumu aramaya koyuldum ve buldum.

"Tamam verebilirsin" dedim ve serkanda verdi ne diye kaydetsem acaba sonra aklıma bişey geldi.

                   " pandam "

Nasıl oldu bence güzel gerçi 'm' harfi biraz tuhaf oldu ama olsun. "Tamamdır ben verim" dediğimde bana bakmadan "bende var gerek yok " dedi nasıl nereden buldu ki neyse o arada telefonumun mesaj bildirim sesi geldi.
Açıp okumaya başladım.