kravatlı mafya

İyi de burası benim odam

Multimedya: asrın karakteri değişti bu kız asrın ama siz kendi aklınızda da şekillendire bilirsiniz iyi okumalar

Abim gülmeye devam ederken ya delirdiğini ya da mutlu olduğunu düşünüyordum. Bana sorarsanız 2. Seçenek bana daha cazip geliyor.

Girayla bende gülmeye başlayınca abim birden ciddi haline büründü. Al işte kızıcak kesin hayır anlamıyorum onun sevgilisi olabiliyor ben karışamıyorum ama benim neden sevgilim olamıyor arkadaş nerede adalet!

"Ne dediniz siz!" bağıracağını düşünmediğim için yerimden hoplamıştım öküz ne bağrıyorsun!

Giray elimi sıkıca tuttu. İlk bana baktı sonra abime "mustafa yukarda konuşalım asrının yanında değil" tam ağzımı açıp itiraz edecekken abim hemen arkasını dönüp merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı "çabuk gel!" he he çok beklerler hayatta göndermem yukarıya tek başına abimin ne yapacağı belli olmaz

Girayın elini daha sıkı tutup boşta kalan elimide koluna koydum. "Hayatta göndermem sen manyak mısın? Ne yapacağı belli değil" elini kaldırıp çatmış olduğum kaşlarımı düzeltti.

"Sen burda uslu uslu dur bal' ım tamam mı? .." elimi kolundan çekip dudaklarına bastırdım şaşkınlıkla bana bakarken benimde ondan farkım yoktu neden düşünmeden hareket ediyorumki of gözlerimi sımsıkı kapayıp birkaç saniye durduktan sonra yavaşça açtım göz göze geldiğimizde gözlerimi hemen kaçırıdım ve elimi dudaklarından çektim.

"Tamam falan değil gidemezsin içim hiç rahat değil olmaz " gözlerimin önünde bir el belirdi ilk sonra çenemden tutup ona bakmamı sağladı "domates olmuşsun" sırıtmaya başlayınca karnına vurdum oha taş gibi vucudu var mübarek elim acıdı yalnız baklavalarının varlığını hissettim düşüncelerimden beni girayın sesi ayırdı "canın tatlı çekiyorsa odaya çıkmamız gerek asrın şimdi elini çek ordan" dediğini anlamazken elimin olduğu yere baktım.

Ya ben cidden geri zekalıyım abi neden elim hala karnında sorabilir miyim bunu? Al işte rezillik elimi hızla çekip merdivenlere koşar adımlarla gidip çıkmaya başladım arkamdan girayın kahkahası geliyordu.

"Utanman bile güzel be" adımlarımı hızlandırıp hızlıca odama girdim ve kapıyı kilitleyim yatağıma atladım. Acilen şu utanınca kızarmamı yok etmem lazım acaba bir yöntemi falan var mıdır? Of yine saçmalıyorum. Ulaş nerden biliyordu acaba rol yaptığımızı o kadar da iyi oynamıştım halbuki.

Neyse daha iyi ya sonuçta benim zaten bir sevgilim var kötü hissediyordum açıkçası yani zaten kim kötü hissetmezki sevdiğin bir başkası olmasına rağmen başka bir kişiyle sevgili rolü yapmak kötü hissettirir insana

Okala gidince melihe söylemem lazım artık rol yapmayacağımızı telefonumu alıp sosyal medya hesaplarımda gezindim gelen istekleri kabul ettim mesajları es geçip ana sayfada gezinmeye başladım bir süre sonra sıkılınca müzik açıp yatağıma uzandım.

Annem ve babamı özlemiştim kelimeler kifayiyetsiz kalırdı özlemimin boyutunu anlatmaya annemin bana bakışlarını babamın benimle oynamasını aile kucaklaşmalarımızı hepsini özlemiştim daha onlara doyamamıştım ki ben gerçi anne ve babalarımızı sevmemiz bir değerle ölçülemez, bir sınırı yoktur.

Her şeyin bir an' ı vardı. Her ne yapıyorsan onu o an yapman lazım çünkü sonraya bırakırsan yapamaya biliyorsun zamanın yetmeye biliyor hiçbir şeyi sonraya bırakmayın derim sonra pişman olabiliyorsunuz çünkü. Keşke ona sarılsaydım, keşke ona onu sevdiğimi söyleseydim diye düşünüp kafayı yeme boyutuna kadar gelebiliyorsunuz. Benimde bu keşkelerden var keşke daha çok onları sevdiğimi söyleseydim keşke daha çok onlara sarılsaydım öpseydim... Keşke daha çok onlarla vakit geçirseydim. Ama işte son pişmanlık fayda etmez demişler doğru da demişler.