Ruhlar sofrasına bağdaş kurmuş bir kurbanın yoksunluğu var bu gece üzerimde.
Dokunma bu saatlerde de bana,
herzaman olduğu gibi.
Ben seni unutamadım,
unutulmayı seçerken.
Kimsesiz bıraktığında bile hiç yokken,
şimdi ıssız bir sokaktaki çakıl taşıyım.
Gelip geçenlerden çok,
senin attığın tekme bitirdi beni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi
PoetryKaranlığımdan beri sonsuz maviye ne zaman baksam, gözüm hemen seni arar; şehir ve semtlerimin yoksunluğunda gözlerim dolardı. Oturduğum banktan uyuşmuşca kalkar, sakince kırıklığım boyunca yürür, sonra geceyi biz geçe yalnızlığıma geri dönerim. Ne z...
