Parmak uçlarında mutsuz bir cıgara.
Ucunda parıldayan sırsıklam mutsuz bir çocuk.
Ne yanına dönse karanlık.
Dumanının kederli aynası puslu.
Belli belirsiz ayak sesleri,
dinler biraz sonra şüpheli şüpheli.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi
ПоэзияKaranlığımdan beri sonsuz maviye ne zaman baksam, gözüm hemen seni arar; şehir ve semtlerimin yoksunluğunda gözlerim dolardı. Oturduğum banktan uyuşmuşca kalkar, sakince kırıklığım boyunca yürür, sonra geceyi biz geçe yalnızlığıma geri dönerim. Ne z...