Kesafet kaplamış ayna önlerini.
Seni değil yansımanı göremem.
Ben bir tek seni bilirim.
Onu da şimdi işitemem.
Parmaklıklar ne zaman kalkar aradan bilmem.
Derince versen nefesini yetecek ömrüme.
Kanıma karışan sen.
Nasıl geçti ömür anlaşılmaz,
Geçen vakit bir daha bulunmaz.
Bir çocukluk alâmeti var içimde,
bilemezsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi
PoetryKaranlığımdan beri sonsuz maviye ne zaman baksam, gözüm hemen seni arar; şehir ve semtlerimin yoksunluğunda gözlerim dolardı. Oturduğum banktan uyuşmuşca kalkar, sakince kırıklığım boyunca yürür, sonra geceyi biz geçe yalnızlığıma geri dönerim. Ne z...
