Kırgınlığım biraz da olsa sokak lambalarına aslında.
Gecenin hüviyetini gizlemeye çalışıp inadına aydınlatıyorlarya tek gerçekliği,
kırılacak onca şeyin arasından yine bunu seçiyorum.
Gece,
seni ilk gördüğüm zaman dilimiydi benim.
Gece,
benim umutlarımı aydınlatan tek gerçekti.
Lakin onuda aydınlatınca insanlar umutları karardı.
Sen meselâ,
geceyi bile aydınlatıyorsun da,
bir bana bu karanlık.
Benim karanlığımda sendin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Mesaisi
PoetryKaranlığımdan beri sonsuz maviye ne zaman baksam, gözüm hemen seni arar; şehir ve semtlerimin yoksunluğunda gözlerim dolardı. Oturduğum banktan uyuşmuşca kalkar, sakince kırıklığım boyunca yürür, sonra geceyi biz geçe yalnızlığıma geri dönerim. Ne z...
