Gin

1.5K 179 6
                                    

#Unicode
ဆေးပင်ရှာဖို့အတွက်
Sehun တို့ အရှေ့အရပ်ကို
ဦးတည်ပြီး ခရီးဆန့်လာခဲ့ကြသည်~~

သွားရသည်မှာ
သိပ်တော့မလွယ်ကူလှ
တောအထပ်ထပ်ကို
ဖြတ်ရသည်မို့
ပင်ပန်းလှသည်

Luhan ပါနေသည့်အတွက်ကြောင့်လည်း
အန္တာရယ်မဖြစ်အောင် သတိထားရသေးသည်လေ

ဆေးပင်ရှိတဲ့နေကိုသွားဖို့
ဖြတ်လမ်းရှိသော်လည်း
တောင်အမို့အမောက်များနှင့်ဖြစ်သဖြင့်
အဆင်မပြေမှာ သေချာသောကြောင့်

Sehun ပုံမှန်လမ်းခရီးရှည်ကပဲ
သွားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်

"Sehun ah ခရီးကလိုသေးလား
Luhan တို့မောနေလောက်ပြီ
Hyung လဲတော်တော်မောနေပြီ"

"Maja Sehun ငါတို့ခဏလောက်နားလို့မရဘူးလား"

"ဒီလောက်ထိ လျှောက်လာပြီးမှ
မနားနဲ့တော့ ရောက်တော့မယ်
သွားစို့"

ဟွန့် အိုက်Sehun ဟာလေ
တော်တော်မကောင်းတဲ့သူကြီးပဲ
ဒီမှာမောလို့သေတော့မယ်
မျက်လုံးတွေ ပြန်ကောင်းချင်လို့သာ
သည်းခံနေတာ
နည်းနည်းလေးမှ ကြည့်မရဘူး
(ဟွန့် သူလည်းမမြင်ရဘဲနဲ့ ခွိ)

"Luhan Luhan!!"

"Arr nae Waeyo??Lay"

"သွားရအောင်လို့ ဘာတွေတွေးနေလို့
ခေါ်နေတာမကြားရတာလဲ"

"နားပါကန်းသွားတာနေမှာပေါ့"

"Borr!!Sehun !!"

"သြော် မကန်းသေးဘူးဘဲ
အချိန်ကုန်အောင်လုပ်မနေနဲ့သွားမယ်"

"ဒီမှာမောနေပြီ မသွားနိုင်တော့ဘူး"

ဟုဆိုကာ Luhan မြေပြင်ပေါ်ကို
ထိုင်ချလိုက်သည်

ဟုတ်တယ်လေ
Luhan ကို ဒီလိုလာမလုပ်နဲ့
အိမ်မှာတောင် ဘယ်သူမှ
ဗိုလ်လာကျလို့မရတာ
သူက လာပြီး အမိန့်တွေလာပေးနေတယ်
(ဒါအိမ်မဟုတ်ဘူး Luhan 😒)

"Yarr!!! ငါသွားမယ်လို့ပြောနေတယ်!!"

Luhan ကတော့
ပေကပ်ကာထိုင်နေသည်

"ဟို Sehun ခဏနားလို့မရဘူးလား"

ကြားထဲက Lay က
အားနာနာနဲ့မေးသည်

"မရဘူး~!ဒီမှာမဖြစ်~~"

"အာ့ Lay ah ငါ့လက်
လက်မှာဘာကြီးလဲမသိဘူး~"

WOODS [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora