11:11 - My Impossible Wish

Chapter 7

A/N: Hello! HAHAHA! Eto hyper. Kasi bakasyon na wooh <3 Sorry dahil di ako nakapag UD last week, naging busy kasi ako dahil habulan na ng requirements. Siyempre andaming mga long quiz. Kaya yun. Hahaha, sorry po.

Tsaka may napansin lang ako sa way ng pagsusulat ko, medyo marami ang emoticons. Soo dahil dun, babawasan ko na lang. Or maybe wala na. Hahaha. Pero lagi niyong tatandaan na masaya palagi si Ikai ha, wag kayong maboringan sa pagsusulat ko ngayon. Charaught. :>

So yeah, enjoy reading! :D

Edit: May mga tinanggal akong part, tinanggal ang mga emoticons. o u o 

Chapter 7- That Contract

********************************************************************************

Aki Flores's POV

"Ano?!"

Yan ang unang salitang nabanggit ko nung narinig ko yung sinabi sa akin ni Ate Mori. "Bakit si Reika?"

Nagbuntong-hininga nalang siya. "Hindi ba nao-OP ka na? Diba madami nang taong nagsasabing bakla ka dahil wala kang girlfriend? Saka pagod ka nang magtago mula sa mga desperate fangirls mo? This is the only choice, Aki. Wag mo nang palampasin."

Sinabi niya sa akin na magsasign kami ni Reika ng kontrata para maging kami kunwari for 2 years via phone call. Oo gusto kong magka girlfriend para matigil na tong pagjujudge ng mga tao sa akin. Saka ayaw ko rin namang makasakit ng babae, yung tipong maggigirlfriend ka lang para hindi ka na majudge kahit hindi mo siya mahal at mahal na mahal ka niya. Ayaw ko ng ganun sige, ok ako sa contract. Pero bakit si Reika? Boyish siya. Saka parang ayaw niya sa akin, ewan ko ba. Hindi nga makatingin sa akin ng deretsuhan e. Anong napasok sa tuktok ni ate Mori? Hays. Oo nga. I have no choice but to accept this. I'll sign the contract.

"Hay." nag sigh ako. "Sige na nga."

"Mabuti naman. Pupunta tayo sa office ni Ate Aida. That's where you two will sign the contract." sabi niya. San  nanaman ba tutungo ang mga pangyayaring ito? Pano nalang pag lumagpas na sa 2 years? Iju-judge nanaman nila ako? Hnngh. This is life, I need to accept the fact that I can be judged by anybody. 

I ended the call.

*****************************

"Yo." binati ako ng Reika. 

"Hi." 

"Oh! Kayong dalawa, pasok na." sabi sa amin ni Ate Aida. Pumasok na kami sa loob. Haaay, I can't resist to like Ate Aida's office. Napaka ganda ng kulay ng room niya, at super linis. Napaka komportable talaga. If I have the chance to work in this office, di talaga ako aayaw. Umupo na ako sa upuan na nasa harapan ng table ni Ate. Dun naman sa kabilang upuan si Reika.

"You both know the reason why I called both of you, right?" tanong sa amin ni Ate.

"Opo." sabi naming dalawa ni Reika, sabay pa.

"Jinx." sabi niya. Huh? Jinx? Ano yun? Hinahatulan ba niya ko ng kamalasan? Malas ba ko? Bakit jinx? "Ano yun?" tanong ko sa kanya. "Loko ka, wag kang magsalita. Pag na-jinx ka kasi, hindi ka magsasalita hanggang may tatawag sayo. Kaya tumahimik ka, Aki." pffft- "Bakit mo ko tinawag kung ganun? Edi pwede na kong magsalita. Yey!" Sabi ko, with matching belat pa. "Ay kalabayo! Fail ako dun ah. Babawi ako. HAHAHAHA!" sabi ni Reika. Tumawa kaming dalawa.

"Hahahaha! Sige na sige na. Pirmahan niyo na to." sabi ni Ate Aida. Kinaman niya sa amin yung papel na 10 pages ata yun o ewan, takte naman bakit kelangang 10 pages pa 'tong pipirmahan ko? Eh magpapanggap lang naman kaming magkasintahan for 2 years. Then, tapos na. What is the frigging big deal about this?