11:11 - My Impossible Wish

Chapter 16

A/N: HI GUYS! I'm back after my semi-hiatus. Holy week kasi eh. :) Sorry sa napakabagal kong pag-uupdate. Marahil ay hindi gumagana ng maayos ang utak ko para mag-update ng story.

Anyways, sana magustuhan ninyo. Natutuwa talaga ako sa mga nagvovote at nagcocomment at nagsusupport sa story ko kahit konti lang sila kasi namomotivate ako na mag-isip ng ilalagay sa chapter ko or to be short, mag-update. Pinahaba pa. -_- haha! Yun lang po.

P.S: Hindi ko po ito inedit kaya sorry po kung may typos or wrong spelling lol. -yowane

************************************************

Chapter 16- Gomennasai

Reika's POV

December 31! Wooh! New year na. Sabog confetti! 20-- na sa wakas. Bagong year bagong buhay. May grand fireworks displqy daw dito sa tokyo mamaya kaya masaya. Maghahandaan rin naman ata kami pero hindi nila pinag-uusapan. Ano kayang meron dun sa kanila? Nakakabanas nga eh. Isang beses pumunta sila sa room ng mga lalaki nang di ako sinasama. Nag-uusapan sila. May narinig nga ako nun eh, sabi...

..."ready na kayo?"

Ready saan? Whoops. Reika ha, yang pag-iisip mo.

Tapos kanina, di sila namamansin. Ano bang ginawa ko? -_- ni hindi nga nila ako tinawag para kumain eh.

"Oh, anyare?" pumasok si Yumi sa CR kasi naiwan kong nakabukas eh andun ako sa loob, nagpuputok ng pimple ko sa noo. Nagsisimula nanaman ang apocalypse!!! No, Lord ayoko na po. Ayoko na ng zombies sa mukha ko.

Tinuro ko yung pimple ko sa kanya.

"HAHAHAHAHAHA!" tumawa siya.

"Hindi nakakatawa!!!" napalo ko yung zombie dahil sa pagdadabog kaya nag-explode. "AAARRRRAAYYYY!!!"

"Nako Ikai. Dapat hinahayaan mo lang yan! Hahaha. Magtakip ka nalang muna ng bangs mo." sabi sa akin ni Yumi. Hay salamat, may pumansin rin sakin ngayon. Kaloka, hindi ako sanay sa katahimikang ginagawa nila. Joke lang!

Oo nga pala! Tumigil yung snow ngayong araw na ito. Tamang tama nga eh, ang clear ng skies pero malamig parin. 6° ata ngayon pero sunny naman. Sana lang wag topakin si Mr. Weather para walang sagabal sa fireworks display. Hehe. Magpapaputok rin kami mamaya pero haggang sparklers lang ako. Ayoko nga magpaputok! Mamaya mawalan pa ko ng kamay. Wag naman sana please.

Time Check: 1:27 P.M at wala paring nagyayaya sa amin para kumain. Nako pag talaga maging merienda namin ang lunch namin, ewan ko nalang sa kanila. Hindi uso sakin ang diet dahil stick ako at hindi ako tumataba. Mainggit kayo sakin! Hehehe. Joke lang.

Lumabas nalang muna ako sa hotel at pumasok sa convenience store na malapit lang dun. Trip kong mag-ice cream. OO ICE CREAM! Hindi alintana sa akin ang malamig na panahon. Masarap ang ice cream nila dito eh! Try niyo rin, masarap kaya. Baka manigas lang kayo lalo sa lamig.

Perp siyempre joke lang yun, di talaga ice cream yung bibilhin ko. Cup Noodles naman talaga bibilhin ko eh. Nako ang sarap sarap ng ramen noodles nila dito kahit yung naka-cup, maaadik ka! Lalo na pag ganito ka-lamig? Woooh! Ang sarap tumira dito. Pag dito siguro ako titira tataba ako ng di oras.

Naglakad ako papunta roon ng mga five minutes. Medyo malayo pero yun lang kasi yung pinakamalapit.

Naramdaman kong kumirot yung pimple ko sa noo at napansin kong hindi ko pala natakpan yung noo ko kaya tinakpan ko ng bangs ko. Nakakahiya naman kasi sa mga hapon na ito, ang puputi at walang ka-zombie zombie ang mukha! Ansabe nung sakin? Bat akin lang yung nagka-apocalypse?

Nang pumasok ako, pumunta agad ako dun sa self-service station at kumuha ng ramen cup noodles. At yeah, ginawa ko na yung routine kung pano. Di na kelangan i-describe! Ehehe.