11:11 - My Impossible Wish

Chapter 4

11:11 CHAPTER 4- The Transformation

Read.Comment.Vote.Share. 

Enjoy reading!

*********************************************************************************

"Ay kalabayo kang multo ka!" nanonood kasi kami ngayon ng horror movie, bale nag momovie marathon kami, tapos ayun, may biglang sumulpot na babaeng parang si Sadako pero hindi si Sadako, actually we can see her face and she looks so horrible, yung puting puti yung face niya na parang espasol na ewan tapos yung mata dumudugo, tapos anlaki ng eyebags, tapos... Basta! Nasa tapat pa man din ako ng LCD TV. "Ano ba yan! Ilang beses na ba akong nagulat?" tanong ko kay Yumi. Kasi kinuha ko yung bubble chair ba yun basta yung binobombahan na ansarap upuan, tapos nakapwesto ako sa harap tas si Yumi nasa kama niya, nakayakap sa unan. Andaming chichiryang nakakalat, yung kain lang kami ng kain ng chichirya kahit di namin alam yung brand. "Ewan, mga 20 ata? Bakit kasi di mo nalang ako samahan ditooo? Sige ka mamaya baka bigla kang hilain nung scary girl papasok sa ilalim ng higaan ko," ay tae, wag na wag mo akong tatakutin Yumi, baka mahampas kita ng unan diyan. Kasi naman, nakapatay yung ilaw. Kaya ayun, feeling ko tuloy may tao sa likod ko, pero siyempre si Yumi yun. Hahahaha!

Napagdesisyunan ko na lang na umakyat sa higaan niya at dun na manood. Mamaya nga baka totoo yung sinasabi niya, hilain pa ako ng scary girl papunta sa ilalim ng higaan niya tapos gagawin niya akong kauri niya. Eek!

"Eh bakit kasi di nalang tayo matulog? Tutal magbobonding pa tayo bukas e..." suggestion ko. Eh pano naman kasi e, pag tatapusin namin 'to, baka madala pa sa mga panaginip ko yung mukha nung puntragis na multong iyon. Oh, I hate nightmares. Don't you know that? 

"Sige na nga! Punta tayong MOA bukas." sabi niya sa akin. Bumaba na ako sa kama niya at humiga sa higaan ko. 

Ay, talagang seryoso si Yumi sa pagpapabago ng mukha ko. Ummm... it's not really pagbabago, kasi tatanggalin lang naman yung pimples ko at iba ko pang sagabal sa mukha at aayusin tong buhok ko. Saka papalitan yung glasses ko ng contact lens. Medyo matangos naman ilong ko, pero syempre joke lang. Di rin naman pango e, kaya di na kelagan ng touch ni Belo. Panget rin naman kapag retokada mukha no. :T Pero going back to the topic, bakit concerned siya masyado? Hindi ba may iba pa siyang concerns about sa kanyang lifestyle? Sa sarili niya? Dahil dun nacurious ako, kaya tinanong ko siya.

"Yumi... bakit ang bait bait mo? Bakit nag eefort ka pang ayusin tong mukha ko? Eh pwede namang iimprove mo pa lalo mukha mo. Why me?" I cut the awkward silence. "That's one easy question. Kasi ikaw lang ang kaibigan ko. Do you remember what I told you just last time? When I met you, Ikai, I had this feeling that you are really a great and kind person. You are so different compared to those girls who care for nothing but their physical appearances. They do nothing else but put make up on their faces, retouch, retouch again, and retouch once more. They're even so sensitive, yung tipong pag mahawakan mo lang, halos nabaon ng malaking bato yung mukha dahil nakasimangot at tinataasan ka pa ng boses. I know that I am not one of them, to be honest. I'm not boasting, but even if I have a nice looking appearance, I think, I don't really care for it. As long as I'm comfortable with a make up-less face, I know I am okay. Parang ikaw lang rin! Alam mo, sa sobrang prestigious ng school natin, parang imposibleng makahanap ng taong katulad mo. So I think that you're the best friend for me, and I can give you all that you want. I'm not even joking..."

Wow... what a speech. Palakpakan! But joking aside, I was really touched by what she said. Ay, napapa English na rin ako. "I can feel what you feel. It is also very hard for me to find a friend like you. Thank you, Yumi... Salamat." "Aw, no problem, Ikai. Just remember that when you ace this audition atm aging female vocalist ka, I swear that I'll be your loyal P.A! Because that's what friends are for, they help each other until the end of time. Ay, corny ko. HAHAHAHA! Sige na, matulog na nga tayo!" sagot ni Yumi. Dahan dahan kong sinarado ang aking mga mata, at onti-onti na akong inantok hanggang sa nakatulog na ako...