TIPKISININ FARKLISI

AA.76

Mutlu son diye birşey yoktur.
İçinde son varsa bir cümlenin mutluda olsa mutsuzda,bitmiştir herşey..Esas olan nasıl baktığındır..
Ben harf oyunlarını severim.
Çıkarmak yerine eklemeyi..Yerini değiştirmeyi, yeni başlangıçları..
Son-suzluk gibi..Hayalle Hayat arasında küçücük bir harfin yer değiştirmesi gibi basittir aslında..
Sadece ne kadar istediğindir elde edebildiklerin..
O ince çizgideyim şimdi..
Son- mu olacak sonsuzlukmu?Bilemiyorum..Ben elimden geleni yaptım.Uçuruma sürüklendiğimde bile vazgeçmedim..Bir umut kendimi saniyeler sonra uçurumdan düşecek arabadan attım.Fiziksel acının çok ötesine geçti bedenim, ufalanan her bir parçam, kavruldu..
Olsun!Kendimi yitirmeden son gördüklerim,ölüp gidecek bile olsam herşeye değerdi..Takip eden şeytanımın cehenneme düşüşüyle huzur buldu benliğim..Yıllarım geri gelmedi belki ama sevdiklerime artık zarar veremeyecekti..
Karanlık beni alırken son gülüşüm acıyan dudaklarımı zorladı..Ben kazandım..

ŞAH MAT!...

-------------'--------------------------------------

ASRIN;

Yaşıyormu??

Düşmanım diye bellediğim adamdan umut dolu sözler bekliyordum şimdi..

Eli boynunda bir noktada duran Tankut'un gülümsemesi geldiği gibi yerini endişeye bıraktı..

"Yaşıyor ama nabzı çok zayıf!"

Yaşıyor kelimesi bedenime tekrar güç vermişti..Atıyordu kalbim ya zayıf bile olsa ihtimalin peşine düşeceğim..
"Ambulans!" diye bağırdım..

Asi kızım dayanacak,solmuş bedeni küllerinden yeniden doğacak..bu temenni olmaktan çok öteydi benim için..yaşamalıydı..

Söylemeden çok önce olay yerine gönderilen ambulans geç olmadan yetişti.

Asi'nin başına takılan boyunluk ardından görevlilerin sedyeye alması anne babasının yanısıra telaş içinde bindiğim ambulansta hızla hastaneye götürdüğümüz canımız için verdiğimiz 'Asi' bir savaşın son demindeydik..

Yolda iki kez pes ettiği bedeniyle atmayı kesen kalbini inatla benim için,bizim için yeniden canlandırdı Asi bebeğim..Gözlerimden artık yaş akmıyordu kalmamıştı zannedersem ince çizgiye dönmüş şiş gözlerle sevdiğim kızı zor seçebiliyordum.Nevin teyze,
Mahmut amca kızlarına bakarken kederlerinden öleceklerdi neredeyse..

Omzuna saplanmış kurşuna pansuman yapan hemşire, Asi'nin kırılmış narin bir çiçeği andıran bedenini daha fazla kırmak istemezmişcesine davranıyordu.
Hastaneye giren ambulans hızla parketti.Açılan kapısıyla sedyeyi yere indiren hemşire ve doktorlar sedyeyi ameliyathaneye yürütürken tansiyon nabız ölçümüne başlamışlardı bile..

"Nabzı çok düşük,aşırı kan kaybetmiş,kan grubu nedir?"
Nevin Teyze hıçkırıkları arasından cevap verdi hemen "O rh-" ..
"Hastanede mevcut kandan yeterli miktarda yok.Kan grubu uyan varsa acil bölümünde kan versin dört ünite kan lazım,yoksada bulun..hemen!!"

Kerem ile Tankut aynı anda kanlarının uyduklarını söylediler.Yüreğim hafifledi biraz.
Kerem omzuma destek verircesine vurup hızla acil kapısına ilerledi Tankut'ta peşinden..

Asi güzelim benden alınmadan son birkez kimseden utanmadan üzerine eğilip kanlanmış dudaklarına dudaklarımı kapattım.Ardından kulağına beni duyduğunu varsayarak "Seni bekliyorum..bana geri gel Asi'm!" diye fısıldadım.Doğrulmamla sedye hızla hareket etti ardından kapılar kapandı,acımla başbaşa kaldım..