TIPKISININ FARKLISI

AA.54

Kaldığımız yetimhane kapısından içeri girerken Abimin yüzüne baktım..Yaşadığımız anılar,burukluklar aklıma geldiğinde gözlerim dolmuştu.Onun da benden aşağı kalır yanı yoktu şuan.

Dernek projesi için düzenlenecek gece bugündü..Sabahtan çocukları görmeye gelmiştik,hem hazırladığımız programı onlara anlatacaktık hemde onlara bir iki saatte olsa eğlenecekleri bir sürpriz hazırlamıştık.

Bizi yetimhane  müdiresi karşıladı.Bizim kaldığımız dönemde görevli Ruşen cadısı demek ki gitmişti..

İsabet olmuş,çocuklardan nefret eden biri olarak neden onun bu işi yaptığına hiçbir zaman akıl erdirememiştim zaten.Bu yeni gelen müdüre umarımki iyi biri olurdu.

Bize gülümseyerek yaklaştı,tahminen 35-40 yaşlarında siyah saçlı hoş bir bayandı ,yeşil gözleri giydiği tayyör takımla aynı renkteydi.

Elini uzattığında yüzündeki gülümsemeyi bozmadan  "Hoşgeldiniz Asi hanım ,Ben Derya ,yurt müdüresiyim." diye kendini tanıttı.Uzattığı eli bende gülümseyerek sıktım.
Abime dönerek el sıkıştılar"Sizde Fatih bey olmalısınız,çok memnun oldum"

O sırada 7-8 yaşlarında bir kız çocuğu yanımıza koşarak gelip Derya hanımın eteklerine yapıştı. İri ela gözleri sarı saçlarıyla çok tatlı görünüyordu.
Derya Hanım gülümseyerek yere çöküp küçük kızın gözlerine sevgiyle bakarak "Damlacım günaydın, neden kahvaltıda değilsin? "

Büktüğü dudaklarını "Bugun saçlarımı örmeye gelmedin Derya anne"
Gözlerim dolmuştu ve gösterdiği sevgiyi görünce Derya Hanım'a saygım sonsuz artmıştı.Biz asla böyle bir sevgi görmemiştik malesef.Abimde saygıyla bakıyordu kadına.

Derya Hanım" Çok özür dilerim tatlım Bugün biliyorsunuz eğlencelerimiz olucak misafirlerimiz geldi onları karşılamaya indim.Gel odamda örelim saçlarını"

Bize dönerek "Buyrun  odama geçelim ayakta beklettim sizide "

Odaya alındığımızda sanki yabancı yere girmiştim ,bildiğimiz soğuk duvarlar gitmiş her santime çocukların yaptığı boyamalar aktiviteler yapıştırılmıştı.Bu kadın buraya ışık saçmış belliki..

Yerleştiğimizde küçük kıza seslendim " Merhaba Damlacım ,Benim ismim Asi,buda benim abim Fatih.Bizde burda büyümüştük.İzin verirsen bugun saçlarını ben örebilir miyim?"

Kız gözlerini büyüterek baktı "sende mi burda kalmıştın" evet anlamında başımı salladım .Yanıma gelip yanağımdan öptü sonrada abimi..Ne tatlı birşey di bu böyle..

"Derya anne,Asi abla örecek saçımı küsmezsin demi bana"

"Damlacım küsermiyim hiç ben sana" deyip alçak sesle kahkaha attı.

Yanıma oturan Damla'nın saçlarını hasır örgü yapıp ardından topuz yapar gibi tepede tokayla sıkıştırdım.Bitti dediğimde odadaki aynaya koşup baktı.Gözleri beğeniyle saçlarında dolandı.Sonra koşup boynuma sarıldı

" Çoook güzel  olmuş Asi ablacım çok beğendim "
Bende sarılıp öptüm onu.

Abim "Damlacım bak kahvaltını yapmaya in biran önce size sürpriz lerimiz var ,geç kalmak istemezsin değilmi?"
Kafasıyla onaylayıp bize el sallayarak çıktı odadan.

"Derya Hanım,Öncelikle onlara sevgiyle yaklaştığınız Annelik yaptığınız için çok teşekkür ederim. Bizim dönemimizde de Keşke  siz olsaydınız "

Derya hanım mahcup olmuş gibi yanakları kızarmıştı."Ben onları işim olarak görmüyorum yaralarını kapatamasam da bir nebze faydam olur umuduyla yaklaşıyorum.Bi önceki görevli arkadaşımın namını duydum.Keşke insan olabilseydi,bu işi severek yapmayan insanlar tercih etmemeli"