The Devil's One and Only Love ★

Sixteen-Preparation

Chapter Sixteen

"huuy! kanina ka pa dyan ah? magbreak ka naman!" sigaw sakin ni Sammy nung makita nya kong nagkakabit ng props.

"kailangan ko nang maayos to Sam, may praktis na mamaya yung banda nila Marco dito." i answered back. yeah.

Cold Life is Marco's band. with Adam Leviste as their vocalist, Xander Montenegro as their drummer, Marco Cervantes as their Guitarist and Nathanielle Yulo as their pianist. malakas naman ako sa kanila since family friend kami talaga halos lahat and Adam Leviste is my cousin.

"pero hindi ka pa naglulunch." she replied. ngumiti lang ako saka tinuloy na yung ginagawa ko. kaninang 7 am pa ko dito. and staff ko sila Sammy lang. naubos na kasi yung props committee sa mga booths.

"i'm okay Sam, kumain ka na." i answered. umiling nalang sya saka umalis. ako naman tinuloy ko yung pagkakabit ko ng props na gawa sa styrofoam.

grabe lang. sobrang tirik na yung araw tapos yung buhok ko sobrang natanggal tanggal na sa pagkakabraid. nasa taas pa ko ng foldable ladder

"Alexis. what the hell are you doing up there." kalmadong sabi ng boses na kilalang kilala ko. napalingon ako. sure there's Steven. inis ang mukha. hindi ko alam kung bakit?

"teka lang. tatapusin ko lang to." nakangiting sabi ko saka inayos yung pagkakabit ng props.

"Go down, Now!" he shouted. napaikot ako bigla kaya naout balance ako. inaantay ko nalang yung pagbagsak ko sa stage pero di naman nangyari. sa braso ako ni Steven bumagsak.

"What the hell are you doing up there!" he shouted when he put me down.

"kulang ang committee namin Steven. i have to do this. i need to finish this exactly three pm." i answered.

"then why didn't you ask my help?!" inis na sabi nya.

"coz i know you're busy." i whispered. nagagalit nanaman sya.

"i'm not busy when it comes to you." nakasimangot na sabi nya.

"Alright. i'm sorry." i kissed his cheeks. nawala na yung kunot ng noo nya.

"madaya ka talaga kahit kelan." nakasimangot na sabi nya pero inakbayan ako saka niyakap.

"pawis ako." i whispered.

"who cares?" nakangising sabi na nya saka pinunasan yung mukha ko ng towel. "Towel. kasi allergic ka sa tissue." nakangiting sabi nya.

"thanks." i said softly.

"kanina ka pa ba nandito?" tanong nya. tumango ako.

"so that means di ka pa naglulunch." nalukot nanaman yung mukha nya.

"naglunch ako."

"ng ano?!"

"sandwich. binigay sakin kanina ni Tiff." sumimangot sya nanaman.

"come, pakakainin na kita ng lunch." inakbayan nya ko saka hinila papunta sa cafeteria.

"pero yung stage-"

"pabayaan mo na yan. ako na ang bahala jan." balewalang sabi nya saka hinila ako.

kinuha nya yung iphone nya saka tumawag sa kung sino man.

"Fix the stage now. call everyone available. i want it fixed when i come back." sabi nya saka pinatay yung tawag.

"ayan ka nanaman." nakasimangot na sabi ko. lagi ko syang sinasaway sa pagiging bossy nya.

"hindi na kita papabalikin dun sa init na yun!" nakasimangot na sabi nya.

"Steven."

"hindi Alexis! sinabi ko na sayong hindi." mariing sabi nya. di na ko nakaangal. pag ganyan kasi sya ibig sabihin di na mababali yung desisyon nya.