Benim Meskenim Dağlardır Dağlar

Menteş Kampı

Harbiyeli aşık da oluyor elbette.Sanmayın asker adam duygusuz olur.Duygunun da en hasını yaşarız yeri geldiğinde.Zeynep'imden bahsedecek olursak mahallemizde oturan Şevket amcamızın üç kızından ortanca olandır Zeynep.Tarafsız anlatacak olursak mahallede pek gözdedir ve İstanbul Üniversitesi'nde de Hukuk okumaktadır.Ben Harbiye'yi kazandığımda o da hukuk kazanmıştı.Güzel günlerin habercisi olacak olan ortak ders çalışma alanlarında denk gelerek keşfettim ondaki güzelliği.Şevket amcanın kızına bakmak da biraz yürek istiyordu.Kasap Şevket derlerdi mahalle çocukları.Oldukça iri yarı bir yapısı ve üç kız büyütmenin verdiği korumacı bir yaklaşıma sahip adamdı Şevket amca.Her ne kadar herkes korksa da ondan bana güvenir beni severdi.Benden ilk isteği de Zeynep'e bir adım yaklaştırmıştı beni.

-Oğuz, erkek evladım yok benim.Mahallede oğlum gibi severim seni

-Eksik olmayın Şevket amca, ben de sizi severim

-Kızlarımla büyüdün ve sana güvenim de tam.Şu kızlara göz kulak ol mahallede etrafta olmadığım sıralar.Sınav zamanı da geliyor kızın.Duydum derslerin de iyiymiş yardım da edersin derslerine

-Ne demek Şevket amca emrin olur

İlk adımım böylece gerçekleşmişti.Babasının gönlünü fethetmiş olmak kızına aynı etkiyi yapabilmek değildi tabi.Zeynep çekingen tavırlarıyla orta boyuyla sarı saçlarıyla babasına itimadı tam bir temiz aile çocuğudur.Ders çalıştırma ile başlayan iletişimimiz benim ilk sevgi kırıntılarımı dökmeye başlamamla birden işin seyri değişti.

-Zeynep senle çalışınca ben derse odaklanamıyorum

-Neden Oğuz bir yanlışım olmadı umarım

-Yok ama bilemedim neden. Kimyam bozuldu senden sonra.İkizkenar üçgenin bir tarafında kendimi diğer tarafında seni görüyorum.Alt kenar da Şevket amca olmasa daha hoş olacak tabi

Zeynep'i güldürmek en sevdiğim işlerden biriydi.O gülünce mutlu oluyor o ağladıkça kahroluyordum ve artık onunla birlikteliğimizin adının konmasını istiyordum.devam et der niteliğinde gülerken aynı zamanda başını daha bir düz konuma getirdi.Bu seni daha bir ilgiyle dinliyorum devam et demekti ve ben artık almam gereken pası almıştım.

-Matematik dersinde iki bilinmeyenli x ve y denkleminde seni y olarak görüyorum ve en çok değeri de sana veriyorum.Sonuç doğru çıkmasa da yapıyorum bunu.Matematik aşktan anlamaz Zeynep.Sana x olarak iki katım değer veriyorum.Seni seviyorum

Sanırım o anı tekrar canlandıralım desek aynı cümleleri kuramazdım.Bilmiyorum belki çok afilli sözler değil ama sözü söylediğim kişi Zeynep olunca ona söylediğim her söz yüksek kalite içeriyordu benim için.Zeynep'i hayatım boyunca o kadar mutlu görmemiştim ve o da aynı güzelliklerle cevap vermişti bana.

-Üslü sayıları senden iyi bilirim matematikte.Neden diye sorguladın mı hiç Oğuz?Orada beş üzeri yedi okurdu hoca.Ben üzeri seni okurdum ben.Buyur Oğuz'um.Başımın üzerinde yerin, kalbimin üzerinde kalbin var.

İşte böyle duygusal bir konuşmanın ardından ben olan tekil halim biz olmuştu.İlk kez bir insanla birliktelik yaşıyordum ve buna değecek biri Zeynep'ti.Tabi ikiz kenarımızın alt kenarı olan Şevket amcadan da gizleyerek yürüdük bu yolda.Şahsen Kasap Şevket demektense Baba Şevket demeyi yeğlerdim.

Ailemden biraz bahsedeyim.Babam işçi adam.Çok anlamaz zaten subaylık nedir falan.Askerliğini Mardin'de yapmış ve başlarında bir astsubay varmış.Gördüğü en yüksek rütbe birkaç kez yüzbaşı olmuş.Öve öve anlattığı askerlik anılarını da dinlemekten sıkılmazdım desem yalan olur.Artık çekilmez hal alırdı aile bireyleri için.Annem de sevgisinin ağır basmasından olsa gerek ilk günkü merakla dinlerdi babamı.Belki de dinliyor gibi yapardı bilemiyorum.Annem demişken bana çok düşkün bir ev hanımıdır kendisi.Evin içişlerinde sorumludur ve hepimize ayrı ayrı ilgi gösterir.Harp okuluna gitmemi hep babam istemişti.Okuyup adam olmak deriz ya, babam adam olmanın en güzel yolunun subay olmak olacağını diğer yollarında güzel olduğunu ama askerlikte yoğrulan insanın her zaman hayata önde başladığını anlatırdı.Bunun önemini ilerde anlayacaktım ve anlayacaksınız.Annemse sürekli korkuyla bakardı askerlik olaylarıma ama her haberleri açmamızda şehit haberlerinden üzülmesi artık bu işe dur diyecek vatan evlatlarının neden kendi evladının olmamasına düşünmeye itti onu.Artık o da asker olmamı istiyordu ve bunu sana bir şey olursa da en güzel şeref şehit anası olurum deyişiyle de bana iletmişti Harbiye'ye gideceğim gün otobüsüme binerken.