Bir Subay nasıl yetişir.Aşık olursa neler yapabilir ve vatan sevgisi her şeyin üstesinde gelirse neleri göze alabilir.Anlatılan her şey gerçektir ve ilk ağızdan okumaktasınız. Okuyacaklarınız bile sizi yormaya yetecekken vatan uğruna bunları yaşayan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat gece yarısı üç.Siviller için bu bazen daha gecenin yeni başladığı saatlerden olsa gerek.Harbiyeliysen ve yapılacak işlerin varsa vatanı sevmek gibi, bu saat tam gecenin ortasıdır.Sabaha kaç saat var bilemem ben.Bildiğim tek şey sabah 5:45 de uyanacak olmam ve 6:05 uykulu gözlerle sabah sporu için içtimamda komutanımı hazır bekleyecek olmamdır.Tabi yaklaşık iki günde bir gelen şu nöbetler olmasa daha güzel uyku vaktimiz olacak.Nöbeti neden tutuyorsunuz diyebilirsiniz.Daha öğrenciyiz sonuç olarak değil mi?Kışlanın ana sınırlarında mehmetçiklerimiz nöbet tutarken biz öğrenciler ise o nöbet tutma bilincini şuurunu idrak edebilmek adına kışla içinde belirli güvenli bölgelerde nöbetler tutarız.Bu nöbetleri tutarken biliriz ki doğuda düşman her an birliğe sızma halindedir ve biz o birliğin son kalan nöbetçileriyiz.Tabi bu bilinci daha sonraları yaşadıklarımızla tecrübe edinecektik ve henüz harbiyenin ilk adımlarını atmakta olan öğrencilerdik.
-Oğuz.
-Oğuuuuz.
-Ne var kanka az uyuyorum dur bee.
-Nöbetin var Oğuz.3 oldu saat.Kalk da nöbeti devral biraz da ben uyuyayım spora kadar.
-İyi kalktım kalktım.Nöbet kolluğunu bırak.git yat sen şimdi geçerim nöbete.He bu arada diğer nöbetçi kim?
-Hasan Ç.
-İşimiz var desene.
Yalnız bizlere de hak vermenizi isteyeceğim bu noktada.Hava soğumuş saat sabaha bilmem kaç var.Birisi geliyor ve bir bölgede kamuflaj bot elde silah kafada başlıkla ayakta dikil diyor.Kiminiz babası için bile en fazla bir iki kez yapacağı bu görevi bizler kamp sürecinde iki günde bir yapıyorduk ve her seferinde vatan için diye de ekliyorduk.O sıcacık kampetimden oturur vaziyete geçmemle başımı iki elimin arasına aldım.Düşündüm bi on saniye falan."Oğlum Oğuz sen doğru olanı yapıyorsun ve doğru yerdesin.Şimdi kalk ve o nöbeti tut"Derken birden irkildim.Meğer beni uyandırmaya gelen nöbetçi arkadaşım üçüncüye gelmiş ve ben her seferinde tamam kalktım diyerek uyuyakalmışım.
Devremin hadi sen kalk da biraz ben uyuyayım demesiyle uyku falan kalmamıştı bende.Çünkü her birimizin spora kadar uyuyabildiği her dakika haktı.Hakka girmek istemezdim ki vatan için gerektiğinde can vermeye bu kadar hevesli, yiğit insanların hakkına asla girmemeliydim.Yalnız bizede haklduğunu duymamla dedim bu gece nöbetten kesin patlarız.Hasan nöbet konusunda biraz sıkıntılı bir arkadaşımızdır.Aslında nöbet demeyelim ama uykuya karşı zaafının olduğunu söylersek yalan olmaz sanırım.Neyse kalkmış köşede duran kamuflajlarımı giyindim.Hızlıca botlarımı bağlayıp nöbet kolluğunu takmamla birlikte çadırın kapağını araladım kendimi dışarı attım.Silahlıklara gittiğim gibi kendi silahımı aramay koyuldum.Her birimizin silah numarası vardır.Yana yakıla 67353 numaralı tüfeğimi arıyordum çünkü nöbete geç kalmıştım.Nöbet bölgesine gelebilecek bir komutan tarafından ceza almamız an meselesi olabilir ve en değerlimiz haftasonu iznimizi kamp bölgesinde geçirecek olabilirdik.
