Bir Subay nasıl yetişir.Aşık olursa neler yapabilir ve vatan sevgisi her şeyin üstesinde gelirse neleri göze alabilir.Anlatılan her şey gerçektir ve ilk ağızdan okumaktasınız. Okuyacaklarınız bile sizi yormaya yetecekken vatan uğruna bunları yaşayan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dağın tepesine doğru tırmanan gecenin beşinde iki tim.Bizim derdimiz neydi?Vatan içindi tabi.Parası, pulu, itibarı için sabredilecek bir meslek değildi bu.Çünkü başlı başına bize göre bir meslek değildi.Yaşam biçimiydi.Biz de o biçime ayak uydurmaya başlamıştık artık.O harp okulu bilinci dediğimiz şey var ya hani.O harbiyeli ruhu.Kıtaya çıkınca rütbeli biri için bayram oluyordu.Harbiyeli gelmiş yaaav diyordu.O bilinçle şuurla aşkla eğitim alan kişiler sadece harp okulundan çıkabilirdi.Birbirlerinin ne çektiklerini de en iyi bu mezunlar anlayabilirdi.Ne eş ne ana ne baba...
Gerçekten zor şartlarda eğitimler alarak okuyorduk çok samimi belirtebilirim bunu.Üstüne astsubayın bize oyunu da buna sürekli yağ sürmek oluyordu.Biraz daha dinlenirken sabah ezanını da işitmiştik uzaktaki köyden.Hava yavaştan açık maviye dönmeye başlayınca ha gayret beyler diyerek kalktık tekrar yolumuza koyulduk.
Biraz daha dağı tırmandıktan sonra artık timlerde ne huzur kalmıştı ne güç.Ha geldik ha geliyoruz.Şu tepenin arkasında şu yamacın berisinde derken gerçekten de şu tepenin berisinde gözükecek kadar ilerlemiştik hedefe.
-Beyler tamam geldik.Hedef şu küçük tepenin arkasında gözüküyor.
Hakan: Oğlum bak emin misin.Ben timimle burda uyumak istiyorum.Ooooh mis gibi hava da güzel.Komutana dersin bizi beklemesinler.Yemekler dolapta ısıtsınlar yesinler.
Enes: Aynen bro ben durduğum anda yığılırım yere uyurum kimse de beni kaldıramaz.Duruyor muyuz.
-Lan sakin beyler ne dolabı ne yemeği komutan oyar sizi komando olamazsınız 1'e kadar süremiz var unutmayın.
Tima: Kanka ben Kazakistan'a gitsem burdan direk.Komutana verdiği emekler için teşekkür etsen sen.
-Tima sen bari yapma yaa.Bakın şu tepeciğin arkasında.
Hakan: Tamam onun arkasında da değilse komutana söyle kanka.Hakan komando olurken öldü de.Ne bileyim de bişey
-Yok yok geldik hadi devam.
Timi ikna etmek bir hedefe odaklamak o zor şartlarda idare etmek ne kadar zor bilseniz.Gerçekten bunun zorluğunu orada yaşadım.Harp okulunda işte böyle böyle komutanlık sanatını da öğrenmiş oluyorduk.Komando olmayı çok istiyoruz evet ancak acılara, zorluklara, uykusuzluğa, açlığa, yorgunluğa dayanamadığımız zamanlar da oluyor şuan olduğu gibi.Tam tepeye yaklaştığımızda bir dar patika karşıladı bizi.Patikadan devam etmeye başladık.Sanırım daha önce de kullanılmıştı bura.Daha önce dediğim yıllardan beri.
Uçta bi duman görüldü.Minik bi duman.Sönmeye yüz tutmuş.Başında da tulumun içine girmiş kıvrılmış biri.
-Sanırım aradığımız hedef bu beyler.Şu adam komutan olmalı.
Hakan: Değilse bile artık o adam benim için komutan.O adam general o adam mareşal.O adam asker olmak zorunda abi başka yolu yok.Çobansa da gider rütbemi ona veririm o adam asker olacak kanka
