Arkadaşlar hikayemizi beğendiniz mi ? Hikayeyle ilgili yorum yaparsanız çok sevinirim. İsteklerinizi belirtin.Okuduğunuz için teşekkür ederiim :D
O buradaydı....
Aylardır tanışmayı beklediğim Oğulcan şimdi kapının önünde duruyordu. Konuşmalarımızı duymuştu ve bundan daha utanç verici bir şey yoktu. İnanamıyordum, hayatımdaki ilk aşkımın gözünde "Osuruklu Şaziye" olarak kalacaktım. Bana baktı ve hiçbir şey söylemeden sadece güldü.Bir gülüşü içimi eritmeye yetmişti.Daha fazla dayanamadım ve Merve'yle birlikte hiçbir şey yemeden yemekhaneden ayrıldık.Merve yatakhaneye çıkarken ben bahçede dolaşmaya karar verdim . Soğuk hava her zaman iyi gelmişti. Derin düşünceler kafamın içinde turlarken bomboş bir şekilde huzur veren deniz manzarasını izliyordum.Ne kadar zaman geçti bilemiyorum. Omzuma bir elin dokunmasıyla irkildim.Oğulcan'ı görünce donup kaldım.
İçimde fırtınalar koptu resmen. Ondan hoşlanmaya başladığımdan beri hiç bu kadar yakın olmamıştık. Sanki az önce bana gülen alaycı tavrından eser yoktu. Ne diyeceğini çok merak ediyordum fakat onu böylesine izlemek daha ağır basıyodu merakıma. Ama hayır Nazlı, az önce O da herkes gibiydi unutma ve en önemlisi o seni sevdiği için ya da senden hoşlandığı için yanında değil, sadece bana güldüğü için benimle konuşup vicdanını rahatlatacaktı. Gülme Nazlı! Aşık gibi bakma. 'Seni adi pislik' der gibi bak gözlerinin derinlerine.
Ama olmuyordu yapamıyordum. Her neyse kendimi toparlamam gerekiyordu.Ne diyeceğini , ne yapacağını çok merak ediyordum.Ne oldu der gibi gözlerine baktım. Rahat bi tavırla hemen söze girdi :
"Bak Nazlı biliyorum ,bugünkü olay senin için gerçekten çok zor " dedi. Yüzündeki hafif sırıtma halini görebiliyordum. "Ama aldırmamaya çalış.İnsanlık hali sonuçta. Ben aslında az önce sana güldüğüm için özür dilemek istiyorum. Ama merak ettiğim bir şey var.Gerçekten yirmi saniye nasıl osurabildin ?"
Dalga mı geçiyordu yoksa ciddi miydi? Yüzüne boş boş bakarken birden kahkaha atmaya başladı. Kıpkırmızı oldum, hayır böyle olmamalıydı. Acaba özür dilerken ciddi miydi? O gülerken ben hala boş boş bakıyordum. Ne kadar da güzel bir gülüşü vardı... Benimle dalga geçen insanın pis sırıtışına aşığım. Kahretsin! Gözlerim yavaş yavaş dolmaya başladı.
Ben öyle bön bön öküzün trene baktığı gibi ona bakarken birden gülmeyi kesti. Dikkatlice yüzüme baktı. Damlalar gözlerimden bağımsız yanaklarımdan süzülüyordu. Suçlu bir çocuk gibi kekeleyerek; "Şe-şe-şey ben aslında... Öyle demek istemedim."dedi. Kekelemesi bile gülümsemeye bir nedendi benim için, gülümsedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Ergenin Dramı
Novela JuvenilKulaklığı takıp çok özlediğim Mersin sahiline gitcektim ki abimle kapıda karşılaştık. " Nereye böyle, gelir gelmez kendini sokaklara mı atacaksın ? " Abimi çok seviyorum ama bu huylarından nefret ediyorum. Sanki ben erkek delisiyim. Aslında bir...
