Bir Ergenin Dramı

Bölüm-6 Kafede Hüzün

Birden olduğum yerde kalakaldım.Yanlış bir şey mi yapmıştım? Kötü düşünme Nazlı , büyük ihtimalle annenler falan gelmiştir yada telefon açmışlardır.Ben öylece düşünürken hocanın uyarısı beni kendime getirdi.Yerimden kalkarak ağır adımlarla kapıya doğru ilerlemeye başladım. Herkes kendi arasında fısıldaşıyordu.Kapıdan çıkarken Merve'yle bakıştığımda onun da çok endişeli olduğunu fark ettim. Sınıftan çıktığım an ellerim titremeye başladı. Kendime hakim olmaya  çalıştım. Kötü bir şey yoktu ve

olmayacaktım .

Müdürün odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklayarak içeri girdim. Başka öğretmenlerin de olduğunu gördüğümde kötü bir şeyler olduğunu anladım. Ve anında kafamda şimşekler çakmaya başladı.

Pınar bunu yapmış olamazdı. Hayır. Gerçekten bunu yapamazdı. Bu kadar acımasız olamazdı değil mi? Oğulcan'ı öptüğümü söyleyerek beni okuldan attırmak için türlü türlü yalanlar uydurmuş muydu? Sakin olmalıydım.Okuldan zaten gitmeyi düşünüyordum.Fakat ismimin daha da kötü anılması işten değildi.

" Kızım seni buraya neden çağırdığımızı tahmin etmişsindir.Yatılı bir öğrenciyi zorla öptüğünü ve kuraklara aykırı davranışlar yaptığını duyduk.Ceza olarak okuldan uzaklaştırma alman gerekiyor. Savunmanı yaz ve ailene haber ver."

"Hocam zaten okuldan ayrılmayı düşünüyordum. Ve bunlar abartılı söylenmiş şeyler. Lütfen uzaklaştırma vermeyin.Ben en kısa sürede okuldan ayrılacağım."

"Normalde böyle bir şey mümkün değil kızım ama senin düzgün bir öğrenci olduğunu bildiğim için izin veriyorum. Şimdi çıkabilirsin."

Müdürle aramızın iyi olması paçayı kurtarmamı sağlamıştı. Sınıfa girip yerime oturunca kimseye bir şey söylemedim. Yakın arkadaşlarıma bu akşam Papyon Kafe'de söyleyecektim. Diğerlerinin bilmesine gerek yoktu zaten.Tek canımı sıkan Pınar'ın gözünde küçük düşmekti.Ama Oğulcan Pınar'ın beni okuldan attırmak için yaptıklarını duyunca ondan soğuyacağına adım gibi emindim.Bu yüzden fazla da takmıyordum. Merve 'den ayrılmak çok zor olacaktı.Fakat görüşmemizi kesmeyeceğimizden de şüphem yoktu.

Düşünceler içinde zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. Çıkış ziliyle birlikte Merve'yle yurda doğru yürümeye başladık. Hemen yemeğimizi yiyip buluşma için hazırlanmamız gerekiyordu.Hızlıca yemeği yedikten sonra yurda geçip hazırlandık. Saat yediye gelirken otobüse binerek Papyon Kafe 'ye gittik.Berkay, Emir, Selim,Alara da gelmişlerdi.Birlikte koyu bir sohbete daldık.Okuldan ayrılacağımı söylediğimde herkesi hüzün sarmıştı.Ama biri çok daha farklıydı.Kulaklarıma dolan kelimeler karşısında şoka uğradım...

Yorumlarınızı bekliyorum lütfen ufacık da olsa yorum bırakır mısınız ? Yorum bırakıp ismini yazanlar arasından seçeceğim bir kişinin ismini gelecek bölümlerde yayınlayacağım.Teşekkürler..