Chasing Hell (PUBLISHED)

Chapter 15

Chapter 15: Dream

Zein's Point of View

Isa ako sa mga tinanong ng mga pulis tungkol sa biktima dahil ako ang unang nakakita rito. Lumilipad ang isip ko sa tuwing tinatanong ako kaya dalawang beses inuulit ang tanong para masagot ko.

"Nakita mo ba kung sino ang huling lumabas sa CR na 'yon?"

Naguguluhan ako. Bakit nya gagawin 'yon kung sya nga talaga ang pumatay? Anong dahilan nya? Base sa nakita ko ay namatay ang biktima dahil sa wire na nakapulupot sa kanyang leeg kung saan bumulwak ang dugo. He was holding a knife kaya malamang na naglaban din ang lalaking 'yon, pero si Nicky ang kalaban nya, walang kwenta ang mga patalim sa babaeng 'yon.

Pero paano napunta sa CR ng pambabae ang lalaking 'yon? Posible bang sinundan nya si Nicky at doon tinangkang patayin?

UGH!

"Miss Shion?"

Nabalik ako sa realidad nang marinig ang boses ng pulis na nagtatanong sa akin. Hilaw na napangiti na lang ako dahil sa hiya. Hinilot nito ang kanyang sintido na parang sumasakit ang kanyang ulo dahil sa akin.

"Sir, baka po nabibigla ang kaibigan ko."

Naramdaman kong hinagod ni Vanessa ang likod ko. Tumango ang pulis, may binulong ito sa kasama nya bago muling tumingin sa akin. "Okay, that's all for now. Tatawagan ka na lang namin for more further questions." Tumayo na ito para kamayan ako. "Thank you." Tumango na lang ako ulit.

Wala akong magawa kundi tumango. Gulat pa rin ako sa mga nangyari at sa katunayang involved si Nicky. 'Pagkalabas namin ni Vanessa sa police station ay saka palang ako nakahinga nang maluwag.

"Okay ka lang ba talaga?"

Tumingin ako kay Van at nagdalawang isip kung sasabihin ko ba o hindi. Kung sasabihin ko sa kanya may magbabago ba? Baka mag-isip lang din sya. I ended up in silence. Sa akin na lang na muna lahat ng nalaman ko.

"Zein!"

Nabalin sa lalaking humahangos ang atensyon ko. Naka uniform pa rin ito at halatang kagagaling lang mula sa school. Hindi ko alam pero sumikip ang dibdib ko sa katotohanang... pareho kaming may inililihim sa isa't-isa.

"Are you okay?" Binalingan nito ng tingin ang police station bago pumirmi sa akin ang atensyon. Hingal na hingal pa rin ito ag tagaktan ang pawis. "What happened?" Pangalawang tanong nya.

"Mas mabuting iuwi mo muna sya, Ace. Kailangan nyang magpahinga." Suhestyon ni Vanessa.

Tumingin sa akin si Ace na puno ng pag-aalala. Puno ng pagtatanong ang kanyang mata na nagsusumamo ng mga sagot. Hindi ko gustong naglilihim tayo sa isa't-isa pero kung ito ang mas makakabuti, siguro mananatili muna tayong ganito.

Pauwi na kami at seryoso lang na nakatingin sa daan si Ace na paminsan-minsan ay sumusulyap sa akin. Hindi pa rin ako nagsasalita mula kanina dahil pakiramdam ko ay may masasabi lang akong pagsisisihan ko.

"Ang tahimik mo kaya natatakot ako." Bulong nito.

Mas natatakot ako sa mga darating pang bukas. Baka mapuno tayo ng sikreto at dumating ang araw na maging kahinaan natin ito.

"Just tired..." Bulong ko bago sinandal ang ulo ko sa balikat nya. Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito.

Marami na tayong pinagdaanan, malalagpasan din natin ito, Ace. Hindi kita bibitawan, lahat ng tungkol sa'yo ay tatanggapin ko. Lahat ng kasalanan mo ay iwawaksi ko. Mawala na lahat basta andyan ka, lalaban pa rin ako.