Chasing Hell (PUBLISHED)

Chapter 22

Chapter 22: Promise me

Vanessa's Point of View

"Nawawala si Zein."

Isang sampal ang iginawad ko sa pisngi ni Ace nang marinig ko 'yon. Naramdaman ko ang pagpigil sa akin ni Jerome pero hindi ko kaya. Pakiramdam ko ay nabigo ako.

"You disappointed me... a big time, Ace Craige." Bulong ko.

"Van, calm down. Let him explain."

Sinubukan kong kalmahin ang sarili ko at hindi na muna nagsalita. Hinintay kong magpaliwanag sya nang sa ganon ay kahit papano ay maibsan ang galit na nararamdaman ko.

Naniningkit ang inaantok na mata ni Ace at nakita ko rin ang putok sa kanyang labi na gawa ni Matt. Gusto ko mang maaawa ay hindi ko magawa.

"It was my fault."

Sa pangalawang pagkakataon ay hindi ko napigilang masampal ang kanyang pisngi at sa pagkakataong 'yon ay hindi ako inawat ni Jerome.

"B-Bakit, Ace? Bakit mo sya pinabayaan? I thought you are her bulletproof? Her knight? Hanggang salita ka lang ba, huh?"

Nakita ko ang pagdaan ng galit sa kanyang mata na malamang na tumagos sa bungo nya ang mga salitang binitiwan ko.

"Useless." Dinig kong bulong ni Jerome.

"Maaari nyo akong saktan, sabihan ng masasakit na salita ngunit wala kayong karapatang pagdudahan ang pagmamahal ko sa kanya." May diing wika nito.

Gusto kong matawa na sa kabila ng lahat ay nagagawa nya pang magtapon ng matatamis na salita.

"Ano nga ba ang pagmamahal para sa'yo, Ace?" Tanong ni Jerome.

Kalmado lamang si Ace na animo'y hindi alintana ang mga sakit na binigay namin sa kanya. May mababakas kamang pag-aalala sa kanya ngunit alam kong parang wala lang sa kanya ang lahat.

Bakit ganon? Parang wala lang talaga sa kanya na nawawala si Zein? Bakit parang balewala lang sa kanya ang lahat ng nangyayari? Bakit ganito ang lalaking ito? Hindi ko sya maintindihan at ang hirap nyang basahin.

Bigla kong naaalala ang Ace Craige na nakilala namin sa loob ng Hell University. Kahit na nasa labas na kami ay wala pa rin syang pinagbago. He is still the mysterious one. A mystery to us.

"Dapat ko bang ipaliwanag sa inyo kung ano ang pananaw ko sa salitang pagmamahal?" Mejo natawa ito at nakita ko ang pagdaan ng galit muli sa kanyang mata. "Narito ako para sabihin na nawawala si Zein. 'Yon lang." Isang sapak ang dumapo sa kanyang mukha na galing kay Jerome.

Napamura ako kaya hinila ko palayo si Jerome. Kahit na anong nagawa ni Ace, alam kong hindi nya papabayaan si Zein. Hindi man namin nakikita ang pag-aalala sa kanyang mata ngunit nasisiguro kong pinapatay na sya nito sa kanyang loob.

"Who are you Ace Craige? Tao ka ba?" Mejo natawang tanong ni Jerome.

Mabilis na tumayo si Ace na nakangisi. Pinunasan nya ang kanyang labing pumutok sa ikalawang pagkakataon.

"Mauna na ako." Malamig na sambit nito. "May pasok pa ako." Dugtong pa nito.

Tumalikod ito sa amin at naglakad palayo.

"I trust you, Ace. Ibalik mo si Zein, pakiusap." I whispered.

***

Ilang araw na rin akong hindi nakakatulog. Nag-aalala ako kay Zein. Isang linggo na simula nung nawala sya at hanggang ngayon ay wala pa rin kaming balita tungkol sa kanya. Gusto ko mang gumawa ng hakbang ay hindi ko alam kung saan magsisimula.