[END] สาวยากุซ่าพิชิตใจ นายเพลบอยเย็นชา

คนร้าย

เช้าวันใหม่

เย้! ในที่วันนี้ไทม์ก็จะได้กลับบ้านแล้ว!

" ซี วันนี้ไปบ้านฉันมั้ย " ไทม์ชวน

" หือ? "

" ฉันคิดว่าควรจะแนะนำเธอให้พ่อกับแม่รู้จักซักหน่อยหน่ะ " ไทม์บอกยิ้มๆ
แต่เดี๋ยว พ่อแม่ของไทม์งั้นหรอ

" ทำไมตอนที่นายอยู่โรงพยาบาลพ่อกับแม่ไม่มาเยี่ยมเลยหล่ะ "

" อื้อ ที่จริงพ่อกับแม่ฉันไปอังกฤษตั้งแต่เดือนที่แล้ว จะกลับวันนี้ตอนเย็น "

" อ้อ งี้เอง "

ครืดดดดด ครืดดดดด

จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น

" งั้นขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ "
ฉันบอกไทม์แล้วออกมารับโทรศัพท์นอกห้อง

" ฮัลโหลค่ะ พี่คูล "

( ตอนนี้ว่างรึเปล่า มาหาพี่ที่บ้านหน่อย )

" คือว่า.." ฉันกำลังจะตอบปฏิเสธแต่พี่คูลก็พูดขึ้นมาซะก่อน

( พี่รู้แล้วว่าใครเป็นคนยิงทีไทม์ ) เมื่อได้ยินอย่างนั้นฉันก็ตาโตทันที

" อีก 20 นาทีหนูจะไป "

( อือ โชคดี ) จากนั้นพี่คูลก็ตัดสายไป

ครืดด

ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพักแล้วก็เจอไทม์ที่ตอนนี้เตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

" งั้นเราไปกลับกันเลยมั้ย " ไทม์บอกพน้อมรอยยิ้ม

" อื้อ "

ที่คอนโดฉัน

" นายกลับไปก่อนเถอะ แล้วตอนเย็นค่อยมารับฉัน " ฉันบอก

" จะดีหรอ "

" อื้อ "

" อย่าให้รู้ว่าแอบซ่อนกิ๊กไว้ในห้องนะ " ไทม์บอกด้วยหน้าโหดๆ แต่มันไม่น่ากลัวซักนิด

" น่าๆ ฉันมีนายแค่คนเดียวแหล่ะ "

" โอเค ฉันเชื่อเธอ งั้นฉันไปก่อนนะ "

" อื้อ บาย " เมื่อรถของไทม์ลับสายตาฉันก็รีบวิ่งไปเรียกแท็กซี่แล้วไปบ้านฉันทันที

ณ คฤหาสน์ของหัวหน้าแก็งยากุซ่า KKG

" มาช้านะยัยแสบ " พี่คูลนั่นเองที่ทักฉันเป็นคนแรก

" ก็นิดหน่อยเอง แล้วใครหล่ะคะคนร้าย " ฉันเปิดประเด็นทันที

" นี่ไง " พี่คูลบอกแล้วหันหน้าจอคอมฯมาให้ฉันดูเผยให้เห็นรูปผู้หญิงผมบลอน ผิวขาวสวย
แต่นั่นไม่ทำให้ฉันตกใจเท่าคนในรูป บ้าน่า!

" เฟย์ญ่า โรเซ่น นักเรียนของโรงเรียน Double T ที่เธอเรียนอยู่ " ใช่ ใช่เธอจริงๆด้วย
เฟย์! แต่เธอจะทำไปเพื่ออะไรหล่ะ

" ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนคะ "

" อยู่ที่ต่างจังหวัด ตอนนี้พี่สั่งลูกน้องพ่อไปพาตัวเธอมาแล้ว อีกซักพักคงถึง "

" ถ้าเธอมาแล้วบอกหนูด้วยนะคะ " ฉันบอกด้วยสีหน้าจริงจัง แน่นอนว่าถ้าเธอมาถึงฉันต้องถามเหตุผลก่อนอยู่แล้ว

" ได้ "

" อ้อ แล้วนี่พี่คาล์ลไปไหนคะ " ฉันถามเพราะปกติพี่ต้องรีบวิ่งมาหาแล้วโหวกเหวกโวยวายทันที

" มันไปทำธุระ " พี่คูลบอกสีหน้าเรียบ

" ออ ค่ะ งั้นหนูกลับก่อนนะคะ "

".....รีบไปหาแฟนหรอ " พี่คูลบอกสีหน้ากวนๆ

" ใช่ค่ะ แล้วแฟนพี่ไปไหนหล่ะคะ ทำไมไม่เห็น อย่าบอกนะว่าเค้าทิ้งพี่แล้ว น่าสงสารจัง "
ฉันก็ไม่ยอมแพ้ที่จะกวนประสาทคืนเช่นกัน

" ยัยน้องบ้า! ขนมหวานเค้าไปเรียนเว้ย! "
พี่คูลโวยทันที

" ว้ายๆ ชื่อขนมหวานหรอคะเนี่ย จะหวานสมชื่อรึเปล่านะ ฮิๆ " พอพูดจบฉันก็รีบวิ่งออกมาทันทีเพราะกลัวจะกลายเป็นศพอยู่ในห้องนั้น

ตอนนี้ฉันตัดเรื่องของเฟย์ออกไปก่อนเพราะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ก็แหงหล่ะ เรารู้จักกันไม่กี่วันเอง....

To be continue...