Gypsy talk:
18 . 30 น.
หลังเลิกเรียนฉันทำงานพิเศษเสร็จแล้วก็เลยจะกลับบ้านเลยแต่ตาฉันก็สะดุดกับภาพชายหญิงคู่หนึ่งยืนกอดกันอยู่ที่ลานจอดรถที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง. แต่ที่ทำให้ฉันอึ้งมากที่สุดก็คือชายหญิงคู่นั้นคือ ทีไทม์กับแคท. ฉันตัวเกร็งจนก้าวเท้าไม่ออก. จู่ๆก็มีน้ำใสๆไหลอาบแก้มของฉันนั่นจึงทำให้ฉันได้สติรีบวิ่งกลับเข้าคอนโดทันทีเพราะไม่อยากเห็นภาพที่สามารถบดขยี้หัวใจฉันให้กลายเป็นขุยผงได้ ฉันวิ่งออกมาทั้งน้ำตา
ทำให้คนรอบๆหันมามองกันหมด แต่ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้นปัง!
ทันทีที่ฉันก้าวเท้าเข้ามาในห้องพร้อมกับปิดประตู จู่ๆขาฉันก็อ่อนแรงก่อนที่จะนั่งลงไปกองอยู่กับพื้น" ฮึก.... ฮือ..... ฮึก.... ฮือ... ฮือ..... " ฉันร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องที่กว้างใหญ่....
* ฉันเผชิญกับความจริง~ ที่ไม่มีเธอวันนี้~
รู้ตัวดีว่าเราต่างกันซักเท่าไหร่~จู่ๆเสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้นทำให้ฉันต้องรีบปาดน้ำตาออกแล้วหันไปรับโทรศัพท์ ซึ่งคนที่โทรฯมาก็คือ...
" ฮัลโหลค่ะ พี่คาล์ล " ฉันบอกปลายสายด้วยเสียงเรียบๆถึงในใจจะใกล้จะแตกสลายแล้วก็ตาม
( คิดถึงพี่บ้างรึเปล่าครับ. ) พี่คาล์ลถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนจนน้ำตาที่สะกดเอาไว้ไหลออกมาอีกครั้ง
" ฮึก.. คิดถึงสิคะ... ฮึก "
( ซี! เป็นไรรึเปล่า? ใครทำอะไรน้อง. ) พี่คาล์ลถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
" เปล่าค่ะ " ฉันตอบเพราะไม่อยากให้พี่เป็นห่วง
( บอกพี่มาเถอะว่าน้องเป็นอะไร)
" พี่คาล์ล... "
( ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกันนะ พี่รักน้องนะ)
เสียงของพี่คาล์ลอ่อนโยนจนทำให้ฉันปลดปล่อยออกมา" พี่คะ.. ฮึก... หนูทนไม่ไหวแล้ว.. ฮึก... ฮือ... "
ฉันบอกก่อนที่ฉันจะปล่อยโฮออกมา
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[END] สาวยากุซ่าพิชิตใจ นายเพลบอยเย็นชา
Romantizm" แค่เรื่องที่ฉันไม่มีแฟน แล้วทำไมพ่อต้องทำกับฉันอย่างนี้ด้วย! "