Pagkatapos ng sinabi ko kay Genie, hindi ako mapakali alam ko mali yung ginawa ko at mga sinabi ko sa kaniya, kahit na galit ako dapat isinalang alang ko padin yung mararamdaman niya, pero wala na nasabi ko na huli na para pagsisihan ang lahat. Ang bigat para sakin ng bitawan ko yung mga salitang yon kahit ako nasaktan, tila pati puso ko umiiyak para sa kaniya, dapat humingi ako ng tawad, tama! Pero hindi ko pa siya kayang harapin ngayon. Pinasya ko na munang umuwi kami ni Dave sa condo niya at hindi na namin itinuloy ang date sana namin.
Dave: Raine, It's not your fault. (patahan niya sa akin)
Raine: Dave you don't understand, nasaktan ko si Genie.
Dave: Oo nga, pero di ba sumosobra na siya sa ginagawa niya at tsaka pinagsasabihan mo lang naman siya eh, tahan na wag ka ng umiyak.
Raine: But still, I should say sorry to my bestfriend.
Dave: Yes, you have too kaya nga tumahan ka na, magkakayos din kayo? (Tumango tango ako at pinunasan niya ang luha ko) That's why, I love Dave so much maintindihin siya, hindi ko alam pero sa lahat ng naging boyfriend ko kay Dave ako sobrang tiwala, feeling ko siya na yung lalaking para sakin, siya na yung makakasama ko habang buhay at dahil sa pangyayaring yon tila nagpadala ako sa gusto niya, hindi ko alam kung tama ba o ano basta nahuli ko nalang ang sarili kong nagpaanog sa batis na umaanos saming dalawa. Doon ko na din ibinigay ang sarili ko kay Dave, tutal sigurado na ko sa kaniya, although I have some doubt on my mind "tama ba tong ginawa ko" pero andito na nagawa ko na naibigay ko na ang sarili ko sa taong pinakamamahal ko...
Matapos ng sandaling iyon agad akong tumungo sa bar namin, gusto kong maglasing gusto kong malunod sa alak.
Genie: Bigyan mo pa ako ng dalawang shot.
(Sambit ko sa barterder na parang ayaw na akong salinan ng alak)
Ma'am Genie, okay lang po ba kayo? Kaya niyo pa po ba?
(Tanong niya sa akin, hindi ko siya pinansin at nagpatuloy ako sa paginum, halos hindi ko na mabilang kung nakailang shot na ako ng makaramdam na ako ng pagikot ng aking paningin, tumayo ako at muntik matumba, agad may umalalay sa aking waiter pero hinawi ko sila, kaya ko pa sabi ko sa kanila at pilit ko silang pinalayo tinungo ko ang aking sasakyan, halos hindi ko na maisuksok ang susi sa susian, medyo malabo na ang paningin ko ng maalala ko na naman si chub napaluha na naman ako ng oras na iyon. Pinaandar ko ang kotse ko pabilis ng pabilis hanggang sa muntik na akong bumangga, mabuti nalang at naiiwas ko, ng makarating ako ng bahay agad akong pumasok sa kwarto ko, wala na kong paki kung nasaan ba siya, pagbukas ko ng ilaw kita ko agad ang picture namin ni chub bigla kong naalala yung panahon namin ng highschool maging ng college...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sobrang saya ng memories naming dalawa wala nakong hihilingin pa basta siya ang kasama ko, naalala ko ng mag college kami walang boyfriend at walang girlfriend ang gagambala sa pagaaral namin, nasunod yon, hindi siya nag intertain ng manliligaw, so em I na hindi din nanligaw ng babae. Paano naman ako manliligaw di ba nga bawal kaming mag syota di hindi ko din siya maliligawan, pero gustong gusto ko ng sabihin sa kanya ang nararamdaman hindi ko lang alam kung paano, madaming tanong na baka hindi niya ako gusto? Na baka magalit siya sakin? Na baka layuan nya ko? Kaya mas minabuti kong manatiling lihim ang lahat, dahil friends are always there no matter what, unlike paano pag naging mag lovers kami, Paano kung magbreak kami? Paano kung tuluyan siyang mawala sa akin? Yan ang mga tanong na kahit kelan hindi nabigyan ng sagot, wala ngang ginawa ang mga luha sa mga mata ko kun'di dumaloy sa aking pisngi, hanggang sa naramdaman ko ang pagpikit ng pagod kong mga mata.
Kinagabihan ng magtungo ako sa bar at nalaman ko ang nangyare kay yatz, naglasing siya ng husto bigla akong kinabahan, kumusta kaya siya? Nakauwi kaya siya ng ayos? Kaya hindi din ako nagtagal doon agad akong umuwi ng bahay, thanks God, she's safe nasa labas ang kotse nya bukas ang ilaw ng kwarto niya, dahan dahan akong pumanhik sa taas nasa tapat ako ng kwarto niya, nakikiramdam pinihit ko ang doorknob pero sarado iyon hindi nako kumatok dahil baka tulog na siya bukas ko nalang siya kakausapin.
Gumising ako ng maaga para ipaghanda siya ng almusal at ng makaluto ako kumatok ako sa kwarto nya.
Raine: Yatz, can we talk. (Malumanay kong tawag sa kaniya sabay katok) yatz please, I'm sorry sa nasabi ko kahapon nabigla lang ako. (Naka ilang katok ako, pero wala siyang sagot, muli akong pumasok sa kwarto ko.)
Rinig ko ang katok at paki usap ni chub, pero hindi ako bumangon. Gising na ako, gising na gising na sa katotohanan. Muli lang akong napaluha ng sandaling iyon ng tumunog ang cellphone ko para sa isang text mula kay Twinie, hindi ko siya nireplyan pero wala pang ilang minuto tumunog ulit para naman sa tawag niya, papatayin ko na sana ang aking cellphone ng maalala ko ang sinabi ni chub. "sana pala hindi ko nalang siya tinulungan" pero bakit niya tutulungan si Twinie? Bakit sa lahat ng babae, bakit si twinie? Napaisip ako magkakilala ba sila kaya ganon nalang ang galit ni chub nung lokohin ko si Twinie? Isang katangungan na gumulo sa akin, kaya sinagot ko ang tawag !niya, dahil gustong ko ding malaman kung bakit!
Twinie: Hi babe, good morning, nagising ba kita?
Genie: Nop, hindi naman.
Twinie: May lakad ka ba ngayon?
Genie: Wala (diretsong sagot ko)
Twinie: Good puntahan kita sa inyo, mag dadala ako ng breakfast.
Genie: Okay (malamig kong tugon sa kaniya)
Twinie: Okay bye, I love you. (Sabay patay niya ng tawag, napabuntong hininga nalang ako. Tumayo ako para maghilamos alam kong magtataka siya sa mugto ng mata ko, bahala na mag dadahilan nalang ako ang importante malaman ko kung bakit siya tinutulungan ni Raine na makipagbalikan sa akin, hindi kaya boto lang si chub kay Twinie pero hindi naman sila magkakilala o baka nga magkakilala sila? Hay ang gulo bahala na malalaman ko din yan kung bakit.)
Halos wala pang bente minuto ng marinig ko na ang busina ng kotse sa baba, si Twinie na iyon sa isip ko, agad akong lumabas para salubungin siya.
Habang nasa kwarto ng marinig kong may bumusina sa labas dumungaw ako sa bintana at nakita ko ang pagbaba ni Twinie ng kotse, sinalubong naman siya ni yatz at humalik agad si Twinie sa labi niya, nagiwas ako ng tingin at muli kong tinungo ang kama.
Napansin niya ng ang mata ko, sinabi ko nalang na hindi ako masyadong nakatulog. Nang maka pasok sa loob ay dumiretso kami ni twinie sa kusina para kainin ang dala niya, ng matapos ay nilambing ko siya hinalikan ko ang mga kamay niya pataas sa braso, nakangiti lang siya sa akin sabay hawak sa kanang pisnge ko, nakangiti din ako sa kaniya at bahagya akong tumigil sa aking ginagawa.
Twinie: Alam mo ba sobrang saya ko kasi kasama kita. (ngiting pahayag niya sakin tila may kung anong kurot akong naramdam sa sinabi niya, hindi ko alam kung ano yon ngumiti lang din ako sa kanya hihilahin ko sana siya paakyat sa kwarto pero pinigilan niya ako.) Genie, wait andiyan ba si Raine? Baka kasi ano...Baka marinig nya tayo. (alalang tanong niya, muli akong lumapit sa kaniya at dahan dahan kong inilapit ang sarili ko, napapikit nalang siya ng oras na iyon, kaya sinunggaban ko agad siya ng halik, napapaliyad nalang siya sa upuan sa lamesa, kaya hinapit ko siya paatras, patungo kami sa taas, limang palapag lang naman patungo sa kwarto ko kaya hindi ganon kahirap na akyatin kahit na hindi kami naghihiwalay ng paghahalikan. Nang makapasok sa loob ay isinandal ko siya sa likod ng pinto muli kong idinilat ang mata ko, ng mukha ni Raine ang makita ko napatigil ako at napaatras.
Twinie: Genie, don't stop.
(Malambing na utos niya sakin, tila may kung anong pagnanasa habang nakatingin ako sa kanya, muli ngang napalitan ng mukh ni Twinie ang imahinasyon ko. Sa nangyari lalo lang akong nag alab sa pag nanais ko sa kaniya na mas nag tulak sa akin para ibigay ang ninanaais niyang kaligayahan.
