Iniquitous ✔

i29.Curiosity

Chapter Twenty-Nine: Curiosity

Clement's POV

Shit. Shit. Shit! Nasan kana ba Glydel? Not now. Not yet.

Kanina ko pa siya tinatawagan! I ran my fingers through my hair. I swear to God if something happens to h-

Naputol ang pag-iisip ko nang may narinig akong tawag. Nangapa agad ako sa bulsa ko when I felt my phone rang.

"Clement!" sa tawag na iyon ay bigla akong nabuhayan. Thank the Heavens. "Hello,"

"Glydel," pumikit ako ng mariin at kinagat ang labi ko. Fucking shit! Kung hindi mo lang talaga alam kung anong naramdaman ko nung hindi kita ma-contact.

"Hi," She sounded so vulnerable.

Kumunot ang noo ko. Ano 'yung narinig ko?

"Are you crying?" tumikhim ako at tumuwid sa pagtayo. Pinasok ko ang kanang kamay ko sa bulsa.

"Ha? N-no! I'm okay alright?"

Pumikit ulit ako ng mariin at hinilot ang sentido ko. She's clearly not fine. Ano bang nangyari sa kaniya? Una, sobrang late niya makatanggap ng calls and text messages. And now she sounded crying. Why the fuck does she always lie? May pa-alright alright pang nalamaman.

"Glydel. ."

"Hay, I'm fine, okay? Don't worry about me. And wad'ya call the police, tracking my phone and stuff, psh."

Umiling ako sa biglaang pag-change topic niya. Oh, Glydel. Anong gagawin ko sayo?

"Anong gusto mong gawin ko? I was worried! And here I thought na something must've happen! Tangina, Glydel! Makiramdam ka!"

Natahamik siya saglit, probably shook na namura ko siya. Balisa akong napasapo sa noo. Shit lang!

"Sorry. Hindi ko sinasadyang magmura." aish! naglakad-lakad ako sa kung saan.

"Uhh, it's okay. And I-I'm sorry, Clem. I didn't mean to worry you. Sorry talaga. By the way, sila Marie, they told me they're at the mall. They were probably worried too. Ugh."

Napaangat ako ng tingin doon. Akala ko nasa bahay sila?

"Mall? I thought-"

"Yep. You don't know this, ayaw sabihin nilang dalawa. But, hey. Hindi ka na galit?"

Bumuntong-hininga ako at tumingala. "Nope. . . I'm not. I know you had a long day, please take care. Let's just talk about that some other day."

"Opo. Love you,"

I smiled, somehow, hearing her say that just makes my heart soften. But then again.. I can't get too attached to her. I'm sorry for doing this to you, trust me I do love you. But sometimes you just have to do things that are more important than love.

Kim's POV

Ano ba naman 'to!

"Mga bes, mga bes," umakbay ako kay Marie. "Sabi ni Glydel hindi na daw siya pupunta!" ngumuso pa ako.

"OH?" mabilis na lumingon sa akin si Nathan. "Talaga. . ." tumango-tango siya at natulala sa kung saan.

"Hmm. I don't know, kaso sabi niya na pagod na daw siya cause she 'took care of something' daw," sabi ko. Lumingon sa akin si Marie at nagkatinginan kami saka ako tumango-tango. Magkasing-height lang kami kaya walang kailangang tumango o yumuko.

"Ah, sayang naman pala,"

Umirap ako kahit natatawa ako sa loob. Ang galing naman. Bubulong na nga lang rinig na rinig pa. Wow, Nathan!