"SÜRPRİZ HAYAT

K İ N

Şirvan konağındada  farklı birşey yoktu.
Yusuf ağanın yası konağın her yerini sarmıştı.

Evin tek oğlu olduğu için acıları ve  yasları 
olduğundan dahada ağır geçiyordu  .

Hele ki ?  Mahmut ağa için
Çok  büyük bir kayıp vede  yıkımdı.
Oğlunu kaybetmesi

Mahmut ağanın artık şu dünyada  kaybedecek hiç bir şeyi yoktu.

Kozan'ları bitirmeye yemin eden Mahmut ağa 
Gelen elçileri sürekli geri gönderiyor
Onlara kan bir kere aktı artık durmaz diyip duruyordu.

Yusuf ağanın elli ikisinin verildiği
günün birgün sonrasında 
Mahmut ağa ile Ferman ağa avluda oturmuş , konuşuyorlarken
Kâhyanın yanlarına gelip,  "Ağam, diyerek söz isteyince ,
Mahmut ağa; "Buyur kâhya söyle , demişti.

Kahya; "Ağam kozan konağından yine
elçiler geldi.
Ne yapmamızı istersin

Mahmut ağa ; "Gönderin gitsin kâhya,
"Size kaç defa söyliyeceğim
Geldikleri gibi gönderin diye
Şimdi hangi akılla karşıma
Gelipte onların geldiklerini söylersin bana, diye bağırarak konuştuğunda

Kâhya ; "Ağam bu sefer çok ısrar ettiler ondan,  yoksa ..........

Mahmur ağa konağın avlusunda kendi sözünün üzerine halende söz söylemeye çalışan adamının sözlerini Gür bir sesle kesmişti.

Kâhya ağasından yediği zılgıtlarla ufak bir baş hareketi verip, oradan uzaklaşır.

Kâhya'nın uzaklaştığını gören
Mahmut ağa ise Ferman ağa'ya dönerek konuşmaya başlar.

"Görüyor musun ? Bak Ferman ağa
Şu Kozan'ların  yaptıklarını
Hem oğlumu benden aldılar
Hemde davayı sağ etmek için
Kapıma ikide bir adam gönderip duruyorlar.

Ferman ağa yeğeninin açısından sonra
Birde kendi evlatlarına birşey olmasını istemediğinden
Kozanlarla sulh yoluna azda olsa sıcak bakıyordu.

"Görüyorum ağam,görmezmiyim hiç
Ama sende biraz düşün derim şu işi,  diyen Ferman ağaya
Mahmut ağa Içindeki kin vede öfkeyle konuşur.

"Bunun düşünülecek bir tarafı yok artık
Ok yaydan çıktı bir kere
artık kimse durduramaz onu 
Oğlumun kanına karşılık Kozan erkeklerinin hepsinin kanı dökülecek 

Ferman ağa abisinin içinde helende yanan ateşi azda olsa sakinleştirmek istercesine;
"Mahmut ağam, Abimm  
Biliyorum acın çok taze
Senin acın hepimizin acısı
Ama sende unutma ki?
Yönetmen gereken bir aşiret, topraklar, insanların var
Hadi onlarıda boş ver
Karını kızlarını hiç mi düşünmezsin
Sende yeğenim Yusuf gibi aileni aşiretini bırakıp,  gitme Abim

Mahmut ağa her ne kadar barışı düşünsede yapamıyordu. Işte
Kozanlar oğluyla birlikte kendisininde  sol tarafını alıp, toprağa gömmüşlerdi.

"Düşünürüm tabi kardeşim. Ama
Benim şu içimde yanan ateş sönmedikçe barış falan olmaz , diyen Mahmut ağaya
Ferman ağa; "Kusuruma bakma ağam
Niyetim senin lafını çiğnemek değil bunu bilesin
İstersen kan dökelim
Bu aşiretin ağası sensin. Ama
Bu söylediklerimide göz ardı etme derim. Demişti

Mahmut ağa kardeşinin ne kadar haklı olduğunu bilsede, olanları bir türlü  kabullenemiyordu.

Ferman ağa abisinin sessiz kaldığını görünce
daha fazla konuşmanın yararı
olmayacağını düşünerek müsade isteyip kalkar.

Mahmut ağa kardeşini uğurladıktan sonra düşünmek için çalışma odasının yolunu tutar.