Koskoca konakta, Onlarca insan arasında, kendini hep yanlız hisseder mi ? İnsan !
Ben hissediyorum. Ama !
Ben kim miyim ? Mardin' in en büyük aşiretlerinden , Hasan Ağa'nın ve Kozan Aşireti'nin biricik kızları. Yaşadıklarıyla kendi boğazına yağ...
Tek bir kelimeyle ya hayatımızı kendimize zehir ederiz Yada dünyanın en mutlu insanı oluruz
Peki! Ama doğru kararı nasıl verecektik.
Hani derlerya kadar işte ! Gerçektende kadar diye birşey varmıydı. Yoksa herkes kendi kaderini kendimi yazardı. Öyleyse neden kendi kadarlerimizi yazıpta Sevdiğimiz insanlarla olamıyorduk .... ..........
Hüseyin ağa ile Berfi'nin nikahları Karşılıklı verdikleri evet kelimeleriyle kıyılmıştı. Artık resmen karı kocaydılar.
Nikah memuru yeni evli çiftleri tebrik edip, Evlilik düzdanınıda Berfin'in eline tutuşturduktan sonra konaktan ayrılır.
Memerun gittiğini gören Gülizar hatun konakta çalışan iki kadına Berfin'i Yeni yatak odalarına götürmeleri için emir verir.
Kadınlar Hüseyin ağanın yanında duran Berfin'in koluna girdiğinde Kulağına eğilen kadınlardan biri Kendileriyle gerdek odasına gelmesini söyleyerek Merdivenlere doğru yürütmeye başlarlar.
Yatak odasına getirdikleri Berfin'e Gerdek hakkında bir kaç önemli detayı anlatan yaşlı kadın Başına da adettendir diyerek, Üzeri iki rekli pullarla işlenmiş kırmızı puşi'yide örtüp odadan çıkarlar.
Kadınların gideli ne kadar olmuştu bilinmez. Ama ! Bir süre sonra Hüseyin ağa kapıyı hafif tıklayarak içeri girer.
Hüseyin ağanın geldiğini gören Berfin Korkununda vermiş olduğu refleksle hemen ayağa kalkar.
Hüseyin ağa odanın içinde Berfin'i Ayakta görünce ona doğru yürüyüp önünde durduğunda , Pantılonunun cebinden küçük kadifemsi bir kutuyu çıkarıp açar.
Açtığı kutunun içindeki yüzükleri Berfin'in parmağına takan Hüseyin ağa
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir diğer yüzüğüde kendi parmağına taktığında, "Hoştur bana senden gelen
Ya gonca gül yahut diken
Ya hayattır yahut kefen
Nârın hoş nurun da hoş
Kahrında hoş lutfun da hoş, Diyerekte yüzünü açmıştı. (YUNUS EMRE'den)
Berfin, Hüseyin ağanın söylediklerine ağlarken Biranda yüzünün açılmasıyla Yine o badem rengi gözlerle karşı karşıya kaldığında Nasıl bir tepki vereceğini bilmediğinden hemen başını eğer .
Hüseyin ağa Berfin'in yanaklarını avuçlarının arasına alarak başını kaldırdığında Dudaklarını alnına götürüp Tüm benliğiyle kokusunu içine çekerek öptüğünde Artık o sıcak kavurucu nefeside karısının yüzüne vuruyordu.
Berfin tenine değen iri ellerle Tırnaklarını yumruk yaptığı avuç içlerine batırdığı sırada Gözlerinide sıkıcana yummuş Hüseyin ağanın ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordu. Ki ? Yüzünde hissettiği sıcak nefesle, "Yapma. dur, Ne olur ağam , demişti.
