"SÜRPRİZ HAYAT

REŞ

İkram ağa kendi konağında hararetli bir çalışma içerisine girmişti.

Akşam biricik karısından kendisine kalen
Tek emanetini, kızını
Ezo'sunu istemeye geleceklerdi.

İkram ağa'nın aklına rahmetli karısı gelince
Ruhunu şad etmedende gecememişti.

"Ne güzel günlerdi öyle,
Nur içinde yatsın ömrümün çiçeği, diyen İkram ağa
Karısıyla geçirdiği o kısacık zaman yüzünden
Bir dahada hayatına başkasını almak istememişti

Nesrin'i kendisini ölünceye kadar bırakmayacağına söz vermişti.
Ve sözünü de tutmuştu.

Su gibi akıp giden 23 yılda Nesrin'inden geriye bir tek kızı kalmıştı.

Kızı belki annesine yüz olarak benzemiyordu. Ama
Huy olarak annesinin kopyasıydı.

Asiliği, gözü karalığı, kendinden emin konuşmalarıyla tıpkı annesiydi.

İkram ağa askerlik için gittiği şehrin kendi hayatını bu denli değiştireceğini bilmeden gitmişti.
Karsa

Komutanının birliği toplayarak yaptığı konuşma sonunda
Kars dağlarında bir grup adamın aşkiyalık yaparak köylerden haraç kopladığını öğrenmişti İkram ağa

Kars dağlarına gidecek olan askerlerin adını saymaya başladıklarında
İkram ağa kendi adını duyamayınca
Komutanınından müsade istiyerek
Konuşmaya başlar .

Gönüllü olarak arkadaşlarına katılmak istediğini
Komutanına arz eden İkram ağa
Yaşadığı şehir nedeniylede dağları iyi biliyor olabileceğini dile getirmişti.

Komutanınından aldığı izinle
Gidecek olan asker sayısı belirlenmişti.
Hazırlıklarını tamamlamaları için seçilen askerler
Koğuşlarına yollanmışlardı.

Vatan için canını seve seve vermeye hazır olan İkram ağa
Kazasız belasız o yoksul insanların irzina namusuna malına göz diken şerefsizlerin canlarını almak için dua eder.

Öğleye doğru vardıkları dağlarda Komutanınında verdiği emirle yerlerini alan Ikram ağa giller Bilmeden öyle bir oyunun içine düşmüşlerdi ki?
Bulundukları yerden ölmeden çıkmaları mümkün değildi.

Pusuda gelecek olan eşkiyaları beklemeye başladıklarında
Aslında kendilerinin pusuya düşürüldüklerinden bir habersiz yerlerini almıştılar.

Gün batımına doğru duydukları silah sesleriyle
Kendilerini büyük bir arbedenin içinde bulu vermişti İkram ağa
Mermiler havada yağmur gibi üzerlerine yağıyordu.
Acil desdek lazımdı yoksa düşdükleri bu hayin pusudan ancak cenazeleri çıkacaktı.

Komutanının askerlere; " dayanın asrlanlarım, dayanın evlatlarım
Bu şerefsizlerin canlarını almadan
bu dünyadan gitmek haram bize
Şimdi emrediyorum hepinize can almadan
Canını azraile teslim edenin her iki taraftada elim yakasındadır bilesiniz

Saatlerdir çatışıyorlardı.
Bir kişi haricinde kimse de
Ne dayanacak güç nede mermi kalmıştı.

İkram ağa belki bir çok askere göre cesaretliydi. Ama
Komutanından öğrendiği genç kadar değildi.
Takma adının Reş (Kara) olduğunu öğrendiği genci
Daha önce kendi koğuşunda gördüğünü hiç hatırlamıyordu.

İkram ağa karşısında gözünü karartmış
Canını bile düşünmeden attığı her mermiyi hedefine ulaştıran gence bakarken
Duyduğu at sesleriyle neye uğradığını anlamaz

Kendilerine yaklaşan on , on beş atın
En önünde gelen
Bir at ve üzerindeki adamın bağırtılarından
Köylü erkeklerinin kendilerine yardıma geldiği anlaşılıyordu.