Everything I Own

Superfight

"Cyd.."

Im busy typing something on my lappy toppy in our room when she barged in. I looked at her then continue typing. Nung hindi ko siya pinansin, tinawag nya ulit ako.

"Cyd.."

What now? Di ba nya nakikitang may ginagawa yung tao?

I kept my silence. Bala siya dyan.

"Dit.."

Wow! Big word! I dont have time for her sh*ts. If she wants to play games, well, sorry to say, im not available.

Not today..

After nung away namin about sa batangas two weeks ago, dalawang araw kaming walang kibuan then the girls set us up, late lunch daw kaming lahat sa mcdo tapos pagpunta ko dun, siya lang nadatnan ko turms out kaming dalawa lang pala yung kakain tapos ayun, nagkabati din kami dun.

Tapos eto na naman.. Kelan ba matatapos ito? Jusq!

"So cold shoulder Dit? Di mo talaga ako papansinin?" pangungulit nya. Do i have to shout it at her? Do i need to shout at her face that im not in the mood for whatever reason she's here with me?

And why is she even here in the first place? Himala!

"K. Kung yan ang gusto mo. Bye!" At lumabas na siya ng kwarto.

Wow lang talaga. Siya pa ang may ganang magaarte ng ganun. Siya pa talaga ha..

Eh sino bang nang-indian sa auntie anne's?

Sino ba itong nagtext at sinabing magkita sa auntie anne's only to wait for three hours at ang dahilan, nakalimutan nya kasi mela asked her to buy something sa dept store? Nasa mall kasi siya nung nagtext siya.

Shit lang di ba?

I'm not mad dahil inuna nya si mela. Of course siya muna, kasi siya ang girlfriend. Kasi siya naman yung girlfriend..

I am mad dahil nakalimutan nya. Ang sh*tty lang kasi nung excuse.

And i am mad sa sarili ko dahil isang text nya lang, tang*na, kahit naglalaba ako, para akong si the flash sa sobrang bilis.

In just one snap, nasa auntie anne's na ako.

Napaka-sh*t lang talaga guyths.

It happened yesterday. At kahapon ko pa siya hindi kinikibo. Akala niya nagpapalamig lang ako ng ulo kaya she's trying her luck now. But sorry to say, im in wrath. And this is war.

Im in a war with my self. Nakakalimutan ko na naman yung plano ko. Tuwing malungkot siya, nawawala yung pader na binubuo ko. Bumabagsak ito na parang natutunaw na yelo.

And even  with a bothered mind, natapos ko pa din yung papers na kailangan kong ipasa bukas. Natagalan nga lang.

I looked at the time, 6:12pm. Sheez. Di pa ako nagla-lunch inabutan na ako ng dinner. So i took a quick shower. Sa labas na lang ako kakain. Mukhang walang magluluto ngayon.

And pagbaba ko, naabutan ko siya sa sala magisa nanonood ng tv. Tahimik ang bahay, mukhang kaming dalawa lang ang tao dito.

Hindi ko pa din siya pinansin, kinuha ko yung susi ng kotse sa ibabaw ng tv at sinuot ang ball cap ko. Off to go. So hungry na.

"Dinner? Sama!" Palabas na sana ako ng pinto ng magsalita siya. Napatigil ako at napaisip. Isasama ko ba? Takte naman oh! Pano na bang gagawin ko sa buhay ko?

At galit pa ko sa kanya!

Dear Life, Ahetchu! Sagad! Love,cydthealee

"Sorry na. Bati na tayo. My treat!" Galit ako pero matitiis ko ba to? Tsk