WE GOT MARRIED | chanbaek | 2017 [tamamlandı]

WGM 1.8

*

Sen istediğin kadar kır, dök, parçala.

Ben yine de yanıbaşında seni bekliyor olacağım..

*

Baekhyun oğlunun alnına bir öpücük kondurduktan sonra kravatını gevşetip buzdolabını hızlıca açtı.

+ "Ne yaptınız bakalım bakıcı ablayla bugün?"

~ "Appa gu gu."

Baek sanki onu anlıyormuşçasına başını salladı ve çıkardığı yemeklik malzemeleri tezgaha koyup hızlıca paketlerini açmaya başladı.

+ "Demek beni çok özledin."

SeHyun (za xdxd) başını aşağı yukarı sallayarak onayladı ve ağzındaki bir iki dişle birlikte sırıttı.

Oh hayır, bebek onun falan değildi. Bir süre sonra tek başına yaşamak canına tak etmişti ve küçük SeHyun'u evlat edinerek himayesine almıştı.

+ "Hain velet, çiğ sosis yemeyi bırak!"

SeHyun sanki yanlış bir şey yapmıyormuş gibi sırıtıp sosisini yemeye devam etmişti. Baekhyun ise bir saniyeliğine tavadan gözünü alıp küçük çocuğun önünde durdu ve kravatını masaya atıp ilk iki düğmesini açtı. Ardından karnını tutup hafifçe mıncırdı.

+ "Karnın kurtlanırsa uf olur uf."

~ "Uf uf, appa çingu."

+ "Appa çingu ne be, asker arkadaşın mıyım ben senin kızım?"

Onun alnına bir öpücük kondurduktan sonra tavaya geri dönüp hızlıca yemeği hazırladı. Kendisine bir tabak koyarken SeHyun için lapa haline getirmiş ve minicik kızını mama sandalyesine otutturup yemeği önüne koymuştu. SeHyun büyük bir iştahla kaşıkladığı zaman gülmeden edememişti.

Bir yandan Chanyeol 5 yaşındaki oğlunu okuldan almıştı. Evet, doğru duydunuz. Tamı tamına 5 yaşında bir oğlu vardı. 29 yaşına girdiğine hala inanamıyordu. Sanki yaşanmış her şey dün gibiydi.

Oğlu kollarını açıp babasına sarıldığı zaman Chanyeol düşecek gibi olmuştu. Gücü ve uzunluğu ona, fakat yüzü tamamen Baekhyun'a benziyordu.

- "Aslanım benim. Geç bakalım arabaya."

Arka kapıyı açıp binerken bütün arkadaşları bindiği arabaya kıskanç bakışlar atıyordu.

- "Anlat bakalım ChanHyun. Nasıl geçti okulun?" Oğlu omuz silktikten sonra ön iki koltuğun arasına yaslanıp montunu çekiştirdi.

~ "Hiç appa. Normal bir gündü işte. Sanırım Minyung noona bana yürüyor."

Chanyeol güldükten sonra dikiz aynasından oğlunun yüzünü inceledi. Baekhyun'a benzemesi her ne kadar canını sıksa da bir yandan hoşuna gidiyordu.

~ "Huh? Gömleğin leke olmuş."

Her zaman çantasında taşıdığı ıslak mendillerden birini çıkarıp babasının gömleğindeki lekeyi hararetle silmeye başladı ChanHyun. Baek'e çektiği temizlik hastalığından ve nefret ettiği çileklerden açıkça belli oluyordu.

~ "Appa, bir şey sorabilir miyim?"

- "Sor tabii oğlum."

~ "Bugün arkadaşlarım onları annesi ve babasının takım çalışmasıyla yaptıklarını söylediler. Sen beni tek başına mı yaptın?"