Selaam ✋👋✋
Teog-1 sonuçları açıklandı 👎
Benimki berbat, yani bana göre berbat 🙅
Sizinkiler nasıl?
Neyse, sınavı falan takmayın şuan. Uzuun süredir bölüm gelmiyordu, mesaj kutusu da dolmuş. Haberim yok 😊😪
Bi de bayağ gribim.
Neyse size iyi okumalar 📖Arkamı yavaşça döndüm. İşte o an bir daha öldüm ben. O pişmanlık duyguları bedenimi ele geçirdi yine. Sözde aşık olduğum, yaklaşık 1 ay önce aldırdığım bebeğimin babası karşımdaydı.
Tek farklılığı burnunun üzerinde duran siyah kalın çerçeveli gözlükleriydi. Ve de saçları uzamıştı; aynı şekilde sakalları da..
O an sarılasım geldi, sarılıp ağlayasım hem de hıçkıra hıçkıra..
Son pişmanlık, neye yarar?
"Merhaba Kerem."
Gözlerini kaçırdı derin bir nefes verdi ve hafif tebessüm etti. Hafif de olsa gamzesi belirmişti..
"Neden geldin?"
Sorusuyla dumur olurken gözlerimi büyüttüm az.
"Sana söyleyecek sadece 2 sözüm kaldığı için geldim. Söylemezsem vicdan azabından gideceğim ben."
"Peki. Evet?"
Derin bir nefes aldım.
"Kerem."
Kafasını salladı, gözlerini sık sık kaçıyor ayağını yere vuruyordu. Bir anda göz göze geldik. Bi duygu aradım gözlerinde. O yeşillerde ufacık bir duygu. Donmuş gibi bakıyorlardı. Fırtına öncesi sessizlik gibi bakıyorlardı..
"Ben.."
Gözlerim doldu nedense, kaşlarımı çattım. Ayaklarıma bakmaya başladım. Gözlerimi kısıp kafamı kaldırdığımda Kerem biraz daha yaklaşmıştı.
"Ben bebeği aldırdım."
O an zaman durdu sanki. Kerem'in yavaşça çatılan kaşları korkmama yetmişti.
"Ne bebeği? Kimin-"
"Senin bebeğini."
Hazır cevaplılığım tutmuştu yine..
"Hem de 1 ay önce. Ne oldu biliyor musun? 1 ay önce senden hamile olduğumu öğrendim.. Sana söylemek için geldiğimde ise mektubun elime tutuşturuldu."
Gözümden yaşlar akmaya başladı. Gözlerinin içine öfkeyle bakıp omzuna yumruğumu geçirdim.
"Ben sana ne umutlarla gelmiştim.."
Kaşlarını tamamen çatıp gözlerini gözlerime dikti. İki kolumu sıkıca kavradı.
"S-sen ciddi misin? Be-benden hamileydin v-ve de bebeği, be-beğimizi aldır..dın? Öyle mi?"
O an küçük dilimi yutacaktım. Gözlerindeki öfkeden çok umut var gibi gelmişti oysaki..
"Ben o bebeği aldırırken kendimi katil gibi hissettim. Canımdan can gitti anlıyor musun?"
Ellerini çekip arkasını dönüp volta atmaya başladı.
"Sen tam bir aptalsın!"
Bir anda bağırmasıyla sıçradım.
"Asıl aptal olan sensin geri zekalı! Bir çocuk babasız büyür mü?!"
"Büyür Zeynep! Büyür! Ben nasıl büyüdüm sanıyorsun?! Annem yoktu benim! Babam da yoktu! Annem beni dünyaya getirmek için uğraşırken öldü! Sen ne yaptın? Onu dünyaya getirmeyip, öldürdün."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
1 YUMRUĞUMA BAKAR
Fanfiction"1 Yumruğuma bakarsın Zeynep Dert."- halâ ıslak olan kıvırcık siyah saçlarını yana savurdu genç boksör, ardından adice sırıttı. "1 Yumruğuma bakarsın Kerem Sayer."-parmaklarını ıslak ama şekli değişmemiş turuncu saçlarının arasından geçirdi, bir kad...