He is you're daddy (5sos)

4.Katie

Ik hoor geluiden naast me maar geef er geen aandacht aan. 'Ash doe rustig zo maak je ze nog wakker. ' Ik bedenk me waar ze het over kunnen hebben maar weet het niet. Opeens voel ik een arm om me heen. Ik lag toch met Roan in een bunker? Ik open mijn ogen en kijk recht in het gezicht van Luke. Tussen ons in ligt Roan. O ja nu weet ik het weer. Ik heb Luke vergeven en hem toch de vader rol gegeven over Roan. Ik knipper en opeens kijken 2 prachtige blauwe ogen me aan. 'Hè Katie lekker geslapen?' Man wat zijn die ogen mooi. Ik verdrink er iedere keer weer in. 'Hallo Katie?' Luke zwaait met zijn hand voor mijn ogen. 'Ben je daar?' 'Uu ja.' 'Goedemorgen beauty.' Ik voel mijn wangen rood worden. 'Goedemorgen Lucky.' Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Roan zijn oogjes gaan ook open. 'Mama en papa bij mij.' 'Ja kleine man jou papa en mama zijn bij jou.' Hij slaat zijn armen om ons heen. En Luke doet dat ook. *flits* 'Waarom heb ik steeds de flitser aan staan?' 'Ashton betere vraag waarom maak je steeds een foto?' 'Omdat jullie leuk zijn samen.' Ik bloos en druk mijn gezicht in Luke zijn shirt. 'Wat schattig.' 'Mama ik heb honger.' 'Dan gaan we eten.' Ashton gaat aan de kant zodat ik uit de bunk kan stappen. Ik pak Roan uit de bunk en Luke stapt ook uit de bunk. Lopen met zen alle naar de zitruimten. 'Roan wat wil je op je broodje?' 'Chocopasta.' 'Dat wilt die altijd.' Luke en ik lachen. Luke en ik gaan broodjes maken voor ons allemaal. 'Wat willen de boys?' 'Chocopasta denk ik.' 'Wow zijn jullie echt zo een chocolade gekken?' Hij knikt. 'Dat heeft die dan dus van jou.' 'Blijkbaar.' Ik grinnik en ga door met het smeren van broodjes. Na een paar broodjes zet ik ze op tafel. Iedereen valt aan behalen Roan. 'Roan hoef je niet?' Hij haalt zijn schouders op. Luke pakt een broodje en geeft hem aan Roan. 'Je moet eten dan word je net zo groot en sterk als papa.' Hij kijkt Luke aan en haalt zijn schouders weer op. 'Roan wat is er?' 'Niks mama.' Ik kijk Luke aan en hij haalt zijn schouders op. De jongens kijken ons ook raar aan. Opeens valt me iets in. Ik trek Roan op schoot en begin beside you te zingen. Na een tijdje pakt hij toch het broodje van Luke over en eet hem vrolijk op. 'Oké dat is raar?' 'Dat heeft die altijd al gehad meestal huilde hij ook nog en vaak zei hij papa maar nu hij je gevonden heeft dacht ik dat het gestopt was. Blijkbaar niet.' 'Miste hij een vader?' 'Ja heel erg. Vaak als we over straat liepen kwamen we koppels tegen met kinderen. En iedere keer vroeg Roan of die ook een vader had. Ik zei steeds ja maar nooit wie het was. Eerst had ik er spijt van maar al snel dacht ik dat ik je toch nooit meer zou zien dus dat het niet uit zou maken. Ik denk dat Roan het feit dat jij zijn vader bent even moet verwerken.' Luke knikt. 'Dat snap ik. Ik moest ook gewoon tegen Matt in gaan. Gewoon zeggen dat er al een baby op komst was dat die pech had. Maar dan werd ik uit de band gegooid en kon ik nooit voor een kind zorgen. Toen jullie vanacht zo bij me lagen voelde ik voor het eerst het vader gevoel. En ik zeg je dat voelt geweldig.' Mijn glimlach was niet meer van mijn gezicht af teslaan. 'Katie! Waarom kwam ik je zoon alleen voor de tourbus tegen?' 'WAT! ROAN HEMMINGS HIER NU!' Hij komt voorzichtig achter Matt gekropen. 'Hemmings? Zijn jullie familie.' 'Matt weet je nog 2 jaar terug toen ik vertelde dat ik vader zou worden dat mijn vriendin zwanger was?' Hij knikt alsof hij het antwoord al weet. 'Nou Matt dat is mijn zoontje Roan en dit is mijn vriendin en de moeder van Roan Katie.' Matt kijkt ons verschrikt aan. 'Jullie snappen dat dit slecht zou zijn voor de band hè.' 'Echte fans zouden blij moeten zijn.' 'Alsnog het word niet openbaar gemaakt!' Luke en ik kijken elkaar aan en denken bijde hetzelfde. Wij blijven toch de ouders of hij nou wil of niet. 'En omdat ik niet wil dat bekend word gemaakt dat jullie ouders zijn word Roan overgeplaatst naar een pleeggezin.' Wat nee!

Cliffhanger! Laat weten wat jullie denken of ze Roan toch mogen houden of niet. Tot hoofdstuk 5.