Take Me Back

Chapter 14

Kiefer's POV

A week ago when I texted Den about me going home. I didn't receive any response to my message, I think masama ang loob sakin ni Den dahil di ko tinupad yung promise ko sa kanya.

"Anak, kailan ba flight mo pabalik dito sa Manila? Miss na miss ka na namin dito, lalo na si Dani. Gustong gusto ka ng makita nun." Sabi ni mama sa kabilang linya.

Ramdam na ramdam ko yung excitement nila Mama sa pag-uwi ko dahil lagi nila akong tinatawagan thru phone or facetime.

"Next week Ma, wednesday next week." Sagot ko naman.

Masaya ako sa pag-uwi ko dahil hindi ko makakasama si Mika. May invitation din si Mika sa PSL kaso nga lang a month after the next pa ang start ng training nila.
"By, are your things ready na ba sa paguwi mo ng Manila? I'll miss you so much." Lambing ni Mika.

"All my things are packed up. You don't need to worry." I answered.
"Take care on yourself dun ha? Wag ka magpapakapagod masyado. Kumain ka lagi sa oras." Pagpapa-alala nya.

"Mika, hindi na ako bata. Hindi mo ko kailangan paalalahanan lagi. I have my own life, and you have yours. So stop acting like a caring girlfriend, because it's not good on you." I said at lumabas ng kwarto ko.

Sa totoo lang, everytime na makikita ko sya naaalala ko yung hirap na naranasan ni Alyssa dahil napaka-selfish nya. She always get what she want kahit may masasaktan syang tao, basta pag ginusto nya makukuha nya.

I spend again almost of my whole day in the bars here in US. As well as in our gym, I train for almost 5 hours.

It was 8 o'clock in the evening when I decided to go home na dahil for sure, hinihintay na naman ako ni Mika.

When I arrived, I saw Mika sitting in the couch. I was to go in my room whe she calls me.

"Kief." She said in a lower voice.

I just look at her. I gave her a "Why?" look.

"Can we talk?" Tanong nya pero di sya nakatingin sakin, nakayuko lang sya.

I sighed then tumango ako. She ask me to sit beside her.

A couple of minutes pass between us, walang nagsasalita saming dalawa at puro buntong hininga lang ang pinapakawalan namin.

I decided to break the silence.

"Ano ba yun,Miks?" I bravely asked.

I heard her sigh at parang nagiipon sya ng lakas ng loob na sumagot. After a while...

"Si Alyssa pa din ba,Kief?" She asked.

"I don't get it,Miks." Sagot ko.

Magkahalong gulat at pagkalito ang naramdaman ko sa tanong nya.

"Just answer it, Kief." She said habang nakayuko.

"What if I say yes? Miks, wala nang mababago. Nangyari na eh, nasaktan ko na sya dahil sayo." Sagot ko sa kanya.

I heard her sobs. Alam kong umiiyak sya, pero kahit ako nasasaktan din naman.

"Bakit,Kief? Andito naman ako ah. Noon naman masaya tayo, we're okay naman. Mahal na mahal natin yung isa't isa noon, we can work and deal with anything. Bakit ngayon hindi na natin magawa?" Sunod sunod nyang sabi at mas lalong tumindi ang pag-iyak nya.

"Yun na nga,Miks eh. Noon yun, nung hindi ka pa nilalamon ng sarili mong galit. Miks, can't you see? Nakakasakit ka na. Nasasaktan mo na kaming lahat." I said, yumuko ako kasi naiiyak na ako.

"Bakit kasi si Alyssa pa din?" Tanong nya.

"Bakit kasi ako pa din,Miks?" Balik tanong ko.

Natahimik sya for a while at puro hikbi lang ang maririnig sa buong apartment namin.

"Kasi mahal kita,Kief. Mahal na mahal" sagot nya.

"Mahal ko din kasi si Alyssa, Miks. Mahal na mahal." This time I look at her.

"Don't you love me anymore?" Tanong nya.

"Mahal kita,Miks. Pero hindi na katulad noon, we fell out of love dahil naging makasarili ka. We can rebuild the friendship we have kung hinayaan mo akong maging masaya kasama si Alyssa, pero hindi eh. Mas pinili mo na masaktan ako ng paulit ulit basta ikaw masaya ka, minahal kita noon Miks pero mas pinili mong saktan ako. For nth times Miks, you always choose to hurt me. Our times ended,Miks. Kailangan mong tanggapin yun, hindi mo kailangan gawin lahat to. Hindi mo ako kailangan ilayo sa taong nagpapasaya sakin, halos patayin mo ako sa sakit araw araw Miks." I said while crying, di ko na talaga napigilan eh.

"I'm sorry,Kief. Pero kung ito lang yung paraan para makasama kita, gagawin ko." She said.

"Then, don't say sorry Mika. It's not acceptable for your reasons. Sinadya mo lahat, Mika. Wag kang umasa na babalik ako sa dati dahil simula nung sinira mo ako, kinalimutan ko na din ang Kiefer na nagmahal sayo noon. I think you deserve it, all of this." Sagot ko at tumayo na papunta sa room ko.

"At nga pala, just to assure you. Yes, Mika. Si Alyssa pa din at kahit kailan hindi magbabago yun." One last look and then I enter my room.

Now I can say na sobrang sama nya. Di ko na sya makilala, ang layo layo nya na ngayon.

Huhuhuhu! T.T ayoko man saktan si Kieffy, pero kailangan eh. Sorry na. Continue reading po.. Follow me.

Peace✌ and Love💙