Take Me Back

Chapter 49

"That was my biggest mistake, Ly. Kung alam mo lang kung gaano ako nagsisisi na nagawa ko yun. Alam mo that time, parang nakisama sa sama ng loob ko ang lugar na to noon." Sagot nya.

"Huh? Bakit naman? Pano mo nasabi yun?" Nagtatakang tanong ko.

"Kasi nung naghiwalay tayo, feeling ko naghiwalay din kami ng lugar nato. Bago ako umalis papuntang US parang naglaho ang park nato, nawala lahat ng lights, yung fountain nawala na din, naging makalat na and wala na ding nagpupuntang mga tao. In short, parang namatay ang lugar nato. Kaya sabi ko noon sa sarili ko, pagbalik ko dito ipapaayos ko ito ulit, ibabalik ko yung dating ganda nitong lugar na to katulad nung unang beses ko itong nakita. I contacted a management about this, ako ang nagsponsor sa kanila sa lahat ng kakailanganin para lang maibalik tong lugar na ito dahil sabi ko hindi ito pwedeng mawala hangga't hindi pa kita nadadala dito." Kwento nya sakin.

Somehow, natouched ako sa mga sinabi nya. Parang every word he said ay nagmamark sa pagkatao ko. This is my man.

"Hay,Kief. I never thought na may ganito ka palang kadramahan sa katawan mo. Pero seryoso, I'm proud of you, really proud. US really did great to you, yung maturity mo lalo kong naramdaman and bilang lalaki, konti lang ang nakaka-appreciate ng mga ganito. Good job,Kief." I said then patted his shoulders.

"Naman. Ako pa ba? Look their, ang sarap kaya sa feeling na makita mo yung name mo sa board. 'Sponsored by Mr. Kiefer Ravena', oh diba? Lakas makataas ng confidence." Pagmamalaki nya.

Tss. Yabang talaga neto, pero totoo naman yung sinabi nya eh. Another memory worth remembering with Kiefer.

"So, bakit mo ako dinala ngayon dito? Malungkot ka ba?" Tanong ko.

Ngumiti sya sakin then sinandal nya yung ulo nya sa balikat ko.

"Hindi, gusto ko na kasing palitan ng new memories ang lugar na to. And I want my first new memory here is with you." Sabi nya.

"Why me?" Tanong ko ulit.

"Kasi you're perfect for this place. And I'm happy everytime I'm with you." Sagot nya.

"Ly, I never stop loving you." He said.

I was shocked with what he said, I look at him and I see tears falling from his eyes.

"Kief.."

"Don't worry, Ly. I don't expect any in return, I just want you to know that. Sa ilang taon ko sa US, ikaw lang Alyssa yung lagi kong iniisip. Simula pagdilat ko hanggang sa pagpikit, ikaw pa din. Bawat overtime trainings na ginagawa ko iniisip kita kasi sabi ko noon, gusto ko na kahit papaano may mabuti man lang na madulot sakin yung pag-iwan ko sayo. Bawat kilos at galaw ko ikaw pa din, Ly. Kung tutuusin, ayoko ng bumalik dito dahil ayokong makita ka na nasasaktan dahil sakin, ayokong nahihirapan ka. Kahit ako na lang ang sumalo lahat wag lang ikaw,Ly." Sabi nya.

Sa bawat salitang binibitawan nya, kasabay din nun ang pagpatak ng mga luha ko. Unti unting nasasagot ang mga tanong sa utak ko na matagal ko ng tinatago.

"You know what,Kief? I never smile the way I smile when I'm with you, I never laugh the way I laugh when I'm with you. I never love someone the way I love you. In short, you take away everything to me,Kief. Everything, as well as my heart." I said with tears.

Hi guys! Motivate me again, please. Tell me honestly your comment about this chapter po. Thank you! Votes and comments are allowed po :*

Peace✌ and Love💙