Η Σόνια άνοιξε τα μάτια της με το που άκουσε το θόρυβο και κατέβηκε γλιστρώντας τη σκάλα της κουκέτας της.
"Ξυπνήστε όλες γρήγορα! Δεχόμαστε επίθεση!" φώναξε ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να αποφύγει τα γυαλιά στο πάτωμα για να φτάσει στην αποθήκη του διαδρόμου.
Γύρισε το πόμολο. Η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη. Ανακουφισμένη εν μέρη η Σόνια άρπαξε μια αγκαλιά ξύλινες σκούπες κι άρχισε να τις μοιράζει στον αέρα στις αγουροξυπνημένες συγκατοίκους της.
Κάνοντας το πρώτο γενναίο βήμα πλησίασε το σπασμένο παράθυρο του δωματίου κι άρχισε να κοπανάει τα μισοσαπισμένα χέρια που προσπαθούσαν να περάσουν τα κάγκελα.
"Είμαι Κρανκ! Είμαι Κρανκ!" φώναζε μια απο τις τερατώδεις μορφές μανιασμένα.
"Δεν αμφιβάλλω!" είπε ειρωνικά μι φωνή δίπλα στη Σόνια. Η Ρεββέκα είχε πάρει κι αυτή μια σκούπα και χτυπούσε με πείσμα τα πλάσματα.
"Σκοτώστε με! Σας παρακαλώ!" βόγκηξε ένα άλλο πλάσμα.
"Πολύ θα το θέλαμε αλλά δεν μπορούμε. Μήπως τυχαίνει να έχεις αλλεργία στο ξύλο;" ρώτησε η Ρεββέκα.
"Ρεββέκα, δεν είναι ώρα για τέτοια!" φώναξε η Χάριετ πετυχαίνοντας ένα από τα πλάσματα στη μούρη.
"Είναι παντού!" φώναξε κάποια από ένα άλλο δωμάτιο.
"Τι στο καλό είναι τέλος πάντων αυτά τα πλάσματα;" ρώτησε η Λούσι.
"Είμαστε Κρανκ!" βόγκηξε ένα από τα πλάσματα.
"Λοιπόν, δεν είμαι και ειδικός αλλά νομίζω, κάνω μια γενναία μαντεψιά, πως είναι Κρανκ" είπε η Ρεββέκα.
"Όχι, εννοώ τι ακριβώς είναι;" απόρησε η Λούσι ρίχνοντας αναίσθητο ένα Κρανκ.
"Δεν ξέρω. Μου μοιάζουν με ζόμπι εμένα." αποκρίθηκε η Ρεββέκα ανασηκώνοντας τους ώμους.
"Θα είναι μολυσμένοι" απάντησε η Σόνια μετά από πολλή σκέψη "Αν τους κοιτάξεις προσεκτικά μοιάζουν με ανθρώπους. Τρελούς, αρρωστημένους, τερατόμορφους ανθρώπους."
"Βοήθεια!" φώναξε κάποιο κορίτσι από ένα άλλο δωμάτιο ενώ κραυγές πανικού ακούγονταν.
"Ρεββέκα, Λούσυ, πηγαίνετε να τις βοηθήσετε!" διέταξε η Χάριετ.
Η Σόνια θαύμασε την ψυχραιμία της αρχηγού της ομάδας. Αν ήταν αυτή αρχηγός στο λαβύρινθο έστω και μια από τις τελευταίες μέρες θα είχε χάσει τα λογικά της από τον πανικό. Καλύτερα που ήταν υπαρχηγός. Λιγότερες ευθύνες, περισσότερη ηρεμία.
YOU ARE READING
Υποκείμενο Β5: Η Αλήθεια
Science FictionΗ συνέχεια του Υποκείμενο Β5 το λάθος. Κι εκεί που όλοι νόμιζαν ότι ο Λαβύρινθος είχε τελειώσει και ότι τα βάσανα που κουβαλούσε μαζί του θα έμεναν μόνο στα μυαλά των παιδιών της ομάδας Α ως τρομακτικές αναμνήσεις, οι μόνες που έχουν δηλαδή, αρχίζ...