The Love Behind Music

♥Chapter 22♫

Kung Hei Fat Choi!!!!!!!!!!!!!!! Please read my New story entitled YOU ARE THE ONE. 

Vote...
Comment....
Be fan......

__________________________________________________________

The moment was like a modified multiple choice. The answer wasn't on the choices. The correct answer was on his heart.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Daniel's POV

Simula ng mamatay sila Mama, lagi akong nagpapasama kay Ate na pumunta dito. I'ts the first time na magyaya ako ng iba para sabayan ako sa panonood ng sunset. Naaalala ko noong bata pa ako, lagi kami nila mama dito. 

But when that accident......

"Arghhhhh!!!!!!!! Ar-ay!!!!!", sambit ko habang sapo ko ang aking ulo.

"Daniel? Daniel! Ayos ka lang?!", naramdaman kong hinawakan ako ni Kathryn.

"O-o Ahhhhhhhhh Aray!!!!!!!!!!!!!!!", mas lalong sumakit 'yung ulo ko.

"Daniel! Wait lang hihingi ako ng tulong!", aalis na sana siya, agad kong hinila ang kamay niya.

"Wag. Dito ka lang. Aray!", mas lalaong sumasakit.

"Daniel kailangan natin ng tu-long!", narinig kong natataranta na ang boses niya at mukhang papaiyak na. Tinignan ko siya ang nakita kong papaiyak na nga siya. hahawakan ko na sana siya ng biglang parang lumalabo 'yung paningin ko.

"DJ 'wag kang pipikit! Tulong po!", sabi nung batang babae na may katabing batang lalaki.

"Daniel, 'wag kang pipikit", Kathryn.

"Tulong! Tulungan niyo kami! Tito!!!!!!!!!", batang babae

"Kuya tulong naman po patawag po ng taxi!", Kathryn

"Tito! Tita! Gising po!!! DJ!!!! Gising!!!", sigaw ulit nung batang babae.

"Daniel halika na!", Kathryn

"K-kath--Ara--y!!!!!!!!!!!", sa sobrang sakit ay hindi ko na alam ang nangyari.

Sofia's POV

"Goodmorning sleepyhead!!!!", napamulat agad ako ng mata pagkarinig ko ng boses na iyon.

"Kuya?", nakita ko si Kuya na nasa pintuan ng kwarto ko at nakangiting nakatitig sa akin, "Bakit ka nandito?", tanong ko.

"Well, lucky that I'm in a vacation right now. 1 week rin kaya! Hindi ba sinabi sa'yo ni Dad, siya nga nagpabakasyon sa akin", wika niya.

"Hindi eh, bakit daw?"

"No idea!", kibit-balikat niya, "Bumangon ka na nga diyan, male-late ka kapag hindi ka pa tumayo", sabi niya.

Bumangon na ako at agad na naligo at nagbihis. Mahirap ng mahuli sa pagkain at baka mapagalitan ako. Patakbo akong bumaba at sakto namang paupo pa lang sila.

"Next time, maaga ka magising, hindi 'yung maghihintay ka pang gisingin ka ng kapatid mo. Malaki ka na Sofia, 'wag mong sabihin pati paggising sa'yo may iba pang gagawa", sabi ni Dad.

"Ernesto, nasa hapag tayo", suway ni Mom, "Halika na Sofia, maupo ka na"

"Pagdating ko naman po sa room niya kanina gising na po siya", palusot naman ni Kuya.