GLADIO

AVRUPA'DA PATLAMA

İtalya tarihindeki Kurşun Yılları (Anni di piombo), bir bombalama olayıyla başladı. 1969'da Milano'daki Banca Nazionale dell'Agricoltura (Ulusal Ziraat Bankası) merkezinin de bulunduğu Piazza Fontana'da (Fontana Meydanı) gerçekleşen patlama, 17 kişiyi öldürdü, 88 kişiyi yaraladı. Aynı gün, Roma ve Milano'da üç bomba daha patladı, bir bomba da patlamadan ele geçirildi. Piazza Fontana olayı, "tansiyon stratejisi" olarak adlandırılan, halkın ürkütülüp korkutulması ve bombalama eylemlerinin suçunun önceden belirlenen mihraklara atılması suretiyle siyasi gelişmeleri belirlemeyi amaçlayan eylemlerin ilkiydi. Ayrıca bu strateji, "güvenlik" kaygısını kamuoyunun gündeminde ilk sıraya taşıyarak, yurttaşları "haklar mı güvenlik mi" ikilemine sıkıştırmayı hedefliyordu. Bu strateji çerçevesinde İtalya'da 1968-1984 döneminde 140 eylem gerçekleşti.Piazza Fontana bombalaması, anarşist görüşteki işçi Giuseppe Pinelli ve anarşist dansçı ve yazar Pietro Valpreda'nın üzerine yıkıldı. Pinelli, gözaltında tutulduğu karakolun penceresinden 'düşüp' ölmesi, yazar Dario Fo'nun "Bir Anarşist'in Kaza Sonucu Ölümü" adlı tiyatro oyununa ilham oldu. Valpreda ise, üç yıl mahkemeye çıkmayı bekleyerek tutuklu kaldıktan sonra toplam 16 yılını hapiste geçirdi. Bu 16 yılın sonunda Valpreda aklanarak serbest bırakıldı. Eylemi gerçekleştiren gerçek failler, Ordine Nuovo (Yeni Düzen) isimli neo-faşist bir örgütün elemanlarıydı. 1972'de suçlanan üç Ordine Nuovo üyesinin davası yıllarca sürdü. 1979'da mahkûmiyet kararları verildiyse de, sadece birkaç yıl hapis yatıp çıktılar. Sonradan çok önemli ifadeler veren başka bir Ordine Nuovo üyesi Vincenzo Vinciguerra, bu bombalamanın, askerlerin sıkıyönetim ilân etmesine yol açacak olayları tetiklemek amacıyla düzenlendiğini belirtti.1960'lı yıllarda ve 1970'lerde DC ve İtalyan Komünist Partisi PSI'nın (Partito Communista Italiana) "compromesso storico" yani tarihî anlaşma çabaları, 'Kurşun Yılları'nı tetikleyen başlıca etkendi. Gladio'nun kurucularından Aldo Moro gibi DC'den bazı sağcı isimlerle, Sovyetler'den destek aldığı hep söylenen PSI'nın lideri Enrico Berlinguer gibi solcuların ortak dileği, gerçekten demokratik olan ve siyasetin bir gölge oyunundan ibaret olmadığı bir İtalya'da yaşamaktı.1969-1973 arası sürekli örtülü darbe girişimleri oldu. Bunlar için halkın, hep ailevi işlerle, yemek-içmek ve alışverişle meşgul olduğu Nœl ayları seçildi. 1972'de ilk siyasi cinayet olarak anılan polis Luigi Calabresi'nin öldürülmesiyle, kanlı olayların arttığı bir döneme girildi. 1972'de Peteano'daki bir bombalama olayında üç polis öldürüldü; 1972'de İçişleri Bakanı Mariano Rumor'a karşı bombalı saldırı düzenlendi; 1974'te Italicus treni bombalandı ki Roma-Brennero arasındaki bu ekspres trende 12 kişi öldü, 105 kişi yaralandı. Yine aynı yıl, Kuzey'deki Brescia kentinde bulunan Piazza della Loggia'daki (Loggia Meydanı) bir çöp kutusuna bomba kondu, 8 kişi öldü ve 90 kişi yaralandı.