BIG meeting

Ziekenhuis

Rayan had wat aardig op en kroop achter het stuur.
Samen met Kyano bleef ik buiten staan.

"Stap nu GODVERDOMME in." Zei Rayan boos dronken.

"Nee Rayan! Ik rij want jij bent zat en dat is veel te gevaarlijk denk aan Kyano." Reageerde ik.

"Ik ben niet zat! Stap nu in zeg ik, tering trut!" Riep hij boos.

Toen ik dat hoorde bedekte ik Kyano zijn oren, de tranen sprongen in mn ogen.

Bang stapte ik en Kyano in.
Nog steeds probeerde ik hem over te halen maar hij werd steeds kwader.

Snel stuurde ik een sms naar Bert:

Ik: Rayan zit dronken achter het stuur en wilt het stuur niet lossen!!

Bert✅: ik kom ommiddelijk naar julie!

Ik: gaat niet we zitten op autostrade

Bert✅: ik bel de politie

Nog steeds schreeuwde Rayan tegen mij met de lelijkste woorden ooit.

Huilend zei ik: " stop! Kyano hoort dit, wat moet hij wel niet denken van u? Hij is bang van je!"

"Zwijg!" Schreeuwde Rayan.

Uit het niets kreeg ik een slag op mijn kaak, Rayan zijn hand stond in mijn kaak.

Een tijd lang was het stil, Kyano was ondertussen inslaap gevallen en ik trilde van de angst.

~~

Opeens reed Rayan 200 km/uur, ik schreeuwde dat hij moest stoppen.
Rayan begon me te slaan en lette niet op de weg.
Kyano werd door het roepen wakker en riep: "vrachtwagen!"

*BAM*

Met bonkende hoofdpijn werd ik wakker, overal hoorde ik sirenes en blauw licht.
Ik keek om me heen en zag dat auto helemaal verpletterd was en tegen een vrachtwagen was gebotst, dan zag ik dat ik op een brancard zat en in een ambulance lag.

"Ze is wakker." Zei een ambulancier.
"Dag Celina, je hebt een auto ongeluk gehad, je hebt een lichte hersenschudding, een hoofdwonde, je hebt glasscherven in je hand en je schouder is uit de kom, je moet zeker nog mee naar spoed want ik heb gehoord dat je zwanger bent dus moeten we controleren of de baby nog leeft." Zei hij.

"Celina!" Hoorde ik Beirtrand roepen.
"Gelukkig ben jij bij bewustzijn." Zei hij opgelucht.

"Hoe bedoel je?" Vroeg ik.

De ambulancier keek naar Beirtrand.

"Oww je weet het nog niet." Stamelde Beirtrand.

"Celina luister, je man heeft heel veel bloed verloren door de klap is het stuur heel hard tegen zijn ribben gekomen en de ribben zijn dwars door zijn longen geboord, hij is meteen naar spoed gevoerd voor operatie." Legde de ambulancier rustig uit.

"En mijn zoon?" Vroeg ik bang.

"Hij ligt momenteel in coma hij is namelijk uit de auto geslingerd." Keek hij naar de verhakkelde auto.

Ik begon te huilen
Snel reden we naar spoed, natuurlijk reed Beirtrand mee.

Aangekomen in het ziekenhuis verzorgde ze me meteen.
Na een uurtje mocht ik naar mijn zoontje.

Daar lag hij dan mijn zoontje van 5 verbonden met allemaal draden, buisjes en toestellen doodstil lag hij daar, even leek het of alles was verloren aan hem.
Alle hoop werd uit mij leeggezogen.
Alweer sprongen de tranen in mn ogen.
Toen drong het tot mij door dat het allemaal Rayan zijn fout was dat Rayan stomdronken was en tegen mij schreeuwde.
De dokter zei me dat ik ook blauwe plekken had doordat Rayan me sloeg.
Ik nam Kyano zijn handje vast en huilde zachtjes.
Even leek het of ik de stem van Kyano hoorde en me toe sprak: "niet huilen mama alles komt goed met mij, ik heb geen pijntje."

"Alles komt goed lieverd, ik beloof het je." Zei ik terug.

"Mevr Aghassaiy? Uw man is wakker van zijn operatie." Zei de verpleger.

~~

"Hier is het ga maar binnen." Zei de verpleger opnieuw.

Samen met Beirtrand liepen we de kamer binnen.

Beirtrand nam 2 stoelen en zette die naast het ziekenhuisbed waar Rayan lag.

Rayan keek me aan en strekte zijn hand uit naar mij, uit schrik voor de slagen van daarvoor sloeg ik zijn hand weg.
Verward vroeg hij waarom ik dat deed: "je hebt me beledigd,tegen me geschreeuwd en me geslagen de helft van deze blauwe plekken op mijn lichaam komen door jou, je hebt me mishandelt en ons bijna morsdood gereden. Als Kyano het niet overleeft owee!"

Opdat moment werd er op de deur geklopt en Kacper kwam binnen.
Met een zucht viel hij in mijn armen en daarna Rayan, ik zag dat Kacper gehuild had.

"Celina ik heb minder goed nieuws, de verplegers vroegen of ik familie ben van jullie en ik antwoordde dat ik de nonkel ben van Kyano dus ook de nonkel van jullie dochter, ze vertelde mij dat ik geen tweede keer nonkel zou worden want Celina je hebt je kindje verloren door de klap." Zuchte hij diep.

Ik huilde in Beirtrand zijn jas, Kacper wreef over mijn rug ik voelde Rayan zijn hand ook.

"Raak mij niet aan! Door jou zattig en koppigheid zijn we onze dochter verloren, als nu Kyano het niet haalt, vergeef ik het je nooit en vraag ik de scheiding aan!" Riep ik naar hem.

"Schat al die woorden die ik zei in mijn zatte bui meende ik niet, ik was zat en ik zweer ik raak geen druppel alcohol meer aan want ik wil jullie niet beide kwijt." De tranen sprongen in de ogen.

"Ga jij maar naar huis, ik blijf hier bij Kyano." Zei ik boos.

Rayan stapte uit bed en liep de gang in met Beirtrand.

Niet veel later kwam Beirtrand terug binnen, hij legde zijn hand op mijn schouder en zei: " wees niet te hard voor hem het is al een straf op zich dat het zijn schuld is dat hij zijn dochter verloren is en dat Kyano in coma ligt en jou bijna kwijt was."

Ergens wist ik dat Beirtrand gelijk had, snel als ik kon door de pijn liep ik naar de Rayan toe en vloog in zijn armen, samen huilden we.

"Het spijt me zo, ik ben de slechtste vader ooit." Snikte hij.

"Laten we hopen dat het goed komt met Kyano." Huilde ik.

Rayan bleef uiteindelijk ook bij Kyano slapen.