XXV

17.1K 290 9
                                    

XXV: REMINISCE

Author's Note: Wala po kasing plot to. Kung ano lang ang twist na pumapasok sa utak ko, yun yung sinusulat ko.

XIANDRIA'S

"Magkapatid tayo?!" Gulat na napatingin si Kuya Ethan sa'kin.

"What the fudge. No! You can't be my brother!" I exclaimed. What the actual fu- No!

"Seems like fate is playing with us" Hunter said. Right. Pinaglalaruan ata kami ng tadhana. "Or maybe, fate has nothing to do with this. What do you guys think?" Napaisip naman kami sa sinabi niya.

"What do you mean?" I asked him.

"Magkakakilala ang parents natin. Nagkataon namang magkakakilala din tayo. You're even my wife! Maybe Dad has something to do with this" Hunter explained.

"Hmm. It makes sense" Sabi ni Kuya. "Matalino ka Hunter. You amaze me bro" dagdag pa ni Kuya at nakipag fist bump pa kay Hunter.

Tumingin naman sa'kin si Kuya at alam ko ang ibig sabihin ng tingin niya na iyon.

"Don't even think about it" Sabi ko sa kanya.

"What?" natatawang tanong niya pa.

"Think about what?" Tanong naman ni Hunter. Aish! Si Kuya talaga.

"It's nothing. Kuya's just bothering me" I reasoned out. Kuya's idea is ridiculous.

"What? I didn't even say anything" He replied and gave me an annoying smile.

"Just shut up!" I yelled at him. Ghad he's so annoying.

"Okay! Hahaha" I just rolled my eyes on him.

"I don't understand you two! Mauuna na ako sa kotse. Pag usapan nyo ang dapat niyong pag usapan. And make it fast! Pupunta tayo kay Daddy" He said and stormed out of the room. I looked at Kuya.

"Are you serious?!" I exclaimed at him.

"What? Makakatulong siya sa'tin. Madali naman ata siyang matuto" Sabi ni Kuya Ethan.

"No! I won't risk his life. Ni hindi niya pa nga alam ang tungkol sa Crest tapos gusto mo siyang isali? No. Hindi ako papayag Kuya!" Madiin pa din na pagtanggi ko.

"Okay fine. Halika na. Nag iintay na yung asawa mo!"

"Grr. I can't believe you're really my brother!" sabi ko sabay walk-out sa kanya.

Bumalik naman ako ng may maalala ako. Dinampot ko ang mga pictures and black cards. Kinuha naman ni Kuya ang ibang weapons. Just in case.

"We might need this" Sabi ko sa kanya.

Nauna na akong sumunod na ako kay Hunter pabalik sa kotse. Naabutan ko naman siyang nakasandal at pinagmamasdan ako.

"What? Why are you staring at me like that?" I asked him.

"I just realized how lucky and happy I am to have you back" He said and smiled at me. "Imagine those years na wala ka sa tabi ko, it's as if my life was a living hell. Good thing I have the twins to keep me sane" He told me as if he was reminiscing the past.

"I'm sorry I forgotten you. But I'm glad to be back too" I said and hugged him. I felt him hugged me back too. It feels so good to be in his arms again.

"Hey lovebirds! Tama na yan. It's time to go" Narinig kong sabi ni Kuya Ethan. Panira talaga.

Sumakay na kami ulit sa kotse and we drove off to Arthur's house.

Dumiretso kami sa office ng tatay ni Hunter kung saan siya madalas naglalagi.

"What brings you here, again?" Bungad na tanong ng Papa ni Hunter na kalmadong nagkakape sa sofa ng library. Pinaghanda niya din kami ng maiinom at sinensyasang maupo. We obliged to sit in front of him.

His Undercover NannyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon