Black Eyes (Siyah Gözler)

Ben bir cadıyım (?)

"Senin ne işin var burada ?" Geri geri adım atarken dolaba çarptım.Korku tüm vücudumu kaplamıştı.Ellerim titremeye başlamıştı.

"Geleceğimi biliyordun.Sana söylemiştim."dedi. Neyden bahsediyordu bu çocuk ?

"Bana hiçbir-" Sözümü bitirmeme izin vermeden

"Sana hazır ol dediğimi hatırlıyorum."dedi. Yani gerçekten rüyamdaki kişi oydu. Ama nasıl ?

"A-ama bir rüyaydı. Sen nasıl benim rüyamdaydın?"

"Gerçekten bu kadar saf mısın ? Ben ne olduğumu farkettiğimde 9 yaşımdaydım."dedi.

"Hey,hey bir dakika ne olduğumu derken ?"

  Gülerek bana yaklaştı. İçimden arkama bile bakmadan kaçmak geldi ama bunu yapamazdım.Birden beni kucakladı.Aklıma binbir türlü senaryo geldi.Gerçeğe döndüğümde koluna vurup"Bırak beni sen deli misin,ne yapıyorsun ?" diye bağırmaya başladım.

Gözlerimin içine baktı. Ve gayet sert bir biçimde "Sus." demedi,emretti.İstesemde daha fazla direnmekten korktum. Her an her şeyi yapabilecek gibi geliyordu. Merdivenden çıkarken ne yapmaya çalıştığını düşündüm.Odama girip beni yatağıma bıraktı.

"Şimdi benim ne olduğumu anlayacaksın." Acaba tecavüzcü falan mıydı ?Öyle de bir tipi yoktu aslında.Oldukça sevimliydi.

Ben yatar haldeyken dizlerinin üzerine çöktü.Bacağıma ellerini koydu.Hızlıca bacağımı çevirdi. Öyle bir çığlık attım ki iki mahallede duyulmuştur herhalde. Bacağım daha önce kırılmadıysa şimdi kırılmıştı. Canım aşırı derecede acıyordu.

"Ne yaptın sen?Canım çok acıyor."

"Bekle." Sanki hiçbir şey olmamış gibi sakindi. Ellerini bacağımın üzerine koydu. Gözlerini kapattı.

"Şimdide şifacı mı oldun ?Canım çok acıyor lütfen hastaneye götür beni." Gözlerini açtı.Yine sus dercesine bir bakış attı.Acı içinde dişlerimi sıktım. "Lütfen..." Artık yalvarmaya başlamıştım.

"Şu sesini kes ve ayağa kalk."dedi.

"Manyak mısın sen ? Ayağımı kırdın." Alaycı bir ifadeyle elimi tuttu ve çekti.Oturur hale geldikten sonra "Şimdi kalk dedim."dedi.

Sağlam ayağımın üzerine bastım. Diğerine basmaktan korkuyordum.

"Diğer ayağını da kırmadan bas." Sürekli emir veriyordu ama korkuyordum. Cevap veremeyecek kadar.

Ayağımın üzerine ağırlığımı verdim. "Yok artık!" Ayağım gayet normaldi. Tekrar denemek için yürümeye başladım.Alexander arkamda duruyordu. Arkamı döndüm. Ellerini göğüs hizasında birleştirmiş bana bakıyordu.

"Nesin sen ? Nasıl yaptın?" Bunu yapması için doğaüstü yetenek gerekirdi. Evet belki saçmalıyor olabilirim ama öyle.Aslında herkesin aksine sihre hep inanmışımdır.Ama yine de gerçek olamayacağını biliyordu bir yanım.

"Ben bir cadıyım."dedi. Kendimi tutamayarak güldüm.

"Süpürgen nerde peki ?" Hızlıca yanıma geldi ve kolumu sıktı.

"Sence az önceki şeyi nasıl yaptım sanıyorsun ?Sende bir cadısın." Bunu nasıl kabullenebilirdim ki ?

"Bunu ben niye bilmiyorum ?Hem beni nasıl inandıracaksın ?"

"Annen öldükten sonra sürekli onunla konuşmadın mı ?" Öyleydi. Annem öldüğü günden sonra her mezarına gidişimde yanıma oturmuştu.Ben bunu sadece yaşadığım travmadan dolayı olduğunu düşünüyordum. O bembeyaz yumuşacık elleriyle saçlarımı okşardı hep,en sevdiğim şarkıyı söylerdi,konuşurduk sürekli.

Gözümden bir damla yaş aşağı indi. Diğeride onu izledi. Ne olduğum ne yaptığım umrumda değildi. Annemi çok özlemiştim.

Alexander kollarını etrafıma doladı. İçimde bir şeyler oldu ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

"Danielle ağlama.Bu senin bir gücün istediğin zaman onunla konuşabilirsin." Omuzlarımdan tutup,başımı kaldırdı. "Eğer şimdi annen seninle konuşursa benim bir cadı olduğuma inanıcak mısın ?" Hafifçe kafamı salladım. Gözlerini kapattı. Birkaç saniye sonra etrafta fısıltılar dolaşmaya başladı. Başım dönüyordu. Birden tüm fısıltılar kesildi. "Meleğim..."

"Anne bu-bu sen misin?"

"Evet.Seninle uzun konuşamayacağım.Özellikle söylenme gereken şey Alexander'a güven. Sen bir cadısın bu kanında var.Sen özelsin. "

"Yani ben bir cadıyım."

"Evet tatlım ama daha fazla konuşamam hoşçakal. Seni seviyorum."

"Bende."

Annemin sesini duyunca irkilmiştim. Sesi o kadar güzeldi ki.

"Artık bana inanıyor musun ?"Dedi Alexander.

"Evet."diye yanıtladım.

"Sana öğretmem,anlatmam gereken çok şey var. Ama hepsinden önce senin bunu istemen lazım." dedi.

Annemin dediğini yapacaktım. Ona güvenecektim.Kafamı sallayarak dediklerini onayladım.

"Ve eğer çok çabalarsan anneni hayata döndürebilirsin."