¤ 24.Bölüm ¤

26 15 8
                                    

"Emre hadi be oğlum ne uykucu çıktın?"

Gözlerini açtı ve etrafın büyüsüne kapıldı.Burası 'Cennetten bir köşe' tabirine en uygun örnekti...Karşıda karanlığın ortasına gömülmüş bir deniz...Denizin üzerine bir umut gibi yansıyan binlerce yıldız...Emre arabadan inmedi.

"Burası çok güzel."

Emre yıldızları incelerken bir yıldız kaydı.Dilek diledi içinden.Olmayacağını bilmesine rağmen diledi.

"Kayan yıldızı gördün mü?"

Emre dileğini düşünürken Mete'nin sorusuna başını sallayarak cevap verdi.

"Babaannem yıldızlar hakkında ne derdi hatırlıyor musun?"

"Hayır."

Mete parmağıyla yıldızları gösterdi.

"Şimdi bütün bu yıldızların herbiri insan.Yıldızlardan bir tanesi kaydığında aslında bir insan ölüyormuş.Yani dilek tutmanın bir anlamı yokmuş.
Hatta babaannemi bir keresinde kayan bir yıldızın ardından dua okurken gördüm."

Emre bir kahkaha attı babaannesinin bu iyimser haline.

"Gidelim mi?"

"Daha yeni geldik Emre."

"Ama eğer burada kalıp dilek dilemeye devam edersek ben iyice umutsuzluğa kapılacağım."

Mete birşey diyemeden evin yolunu tuttu.Emre ise tuttuğu dileğin gerçekleşmesi için elinden geleni yapacağını söylüyordu.Bu dilek kolay bir dilek değildi,ama imkansız diye birşey de yoktu.

Değil mi?

***************************

Eve gittiklerinde saat geç olduğu için Emre üzerine pijamalarını giyip yatağına uzandı.Emre de acayip derecede gelişmeler vardı.Uzun zamandan sonra ilk defa kitap okuyordu.Biraz kitap okuyup uyumak için yastığa kafasını koyduğunda susadığını farkedip mutfağa indi.Tam suyu içecekken bahçeden gelen sese doğru gitti.Mete'nin sesi olmalıydı çünkü bu saatte sadece o ayakta olurdu.Bahçeye çıktığında ise iki adam gördü ve şok olup bağırdı.Adamlara doğru koşup birine yumruk attı.Diğeri Emre'ye bir hamle yapıp yüzüne sert bir yumruk attı.Emre yumruğun etkisiyle yere serildi ve Mete'yi adamların peşinden koşarken gördü.Ama Mete adamları yakalayamıştı.Babası ve annesi aşağı indi ve Emre'yi yerden kaldırdılar.

"Oğlum!Iyi misin annem?"

  Emre güçlükle yerden kalkıp kafasını salladı.

"Iyiyim.Galiba hırsızdı."

   Bütün aile içeriye geçince Emre'nin babası çok düşünceli bir hal almıştı.

"Baba bir durum mu var?Sen bu kadar düşünmezdin?"

   Mete şirketin durumunu biliyordu ama kimsenin buna cesaret edeceğine inanmıyordu.

"Aslında bazı tehditler aldım."

   Herkes bir anda Tekin beye baktı.

"Kainat'ın babası,Emre'ye zarar vereceğini söylüyordu.
Ama ben bir anlık sinirle söyledi sandım."

   Emre sıkıntıyla derin bir nefes aldı.Sonra ayağa kalktı.

"Kusura bakmayın ama olanlar bir benim yüzümden olmadı.Ben Kainat'a zorla birşey mi yaptım?Sizce bunu yapar mıyım?Aklınız alıyor mu böyle birşeyi?"

Aşk KraliçesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin