Verwacht het onverwachte

Hoofdstuk 71

Ik opende rustig mijn ogen en zag een snurkende Amine voor me. Ik zuchtte en streelde over zijn krullen die warrig stonden. Hem ogen gingen open en glimlachte naar me. "Goeie morgen zusje". Morning bro. "Is het weer cool tussen ons?". Hij keek me hoopvol aan. Tuurlijk bro. Hij lachte blij en automatisch kreeg ik ook een glimlach op mijn gezicht.

Ik wil dit alles achter me laten amine, net als of het niet gebeurd is. Als ik er klaar ben om over te praten dan doe ik dat maar ik weet gewoon niet wanneer misschien over een uur misschien over 10 jaar ik weet het gewoon niet..

"We doen het wanneer jij dat wil oké". Ik knikte. Ik wil gewoon weer even een nieuwe opleiding volgen, alles over nieuw een schone lei. "Ik snap je zusje". Dus Amine geen medelijden, ik hoef geen medelijden van mensen. Gewoon je zelf zijn als altijd. Geen geslijm gewoon de irritante broer zijn als altijd!

"Weeh". Hij pakte een kussen en gooide die over mijn hoofd en sprong op me. Een gil verliet mijn mond. "Wesh ben ik irritant?". Ja!

Hij kietelde me onder mijn armen en in mij zij. Niet doen je weet dat ik daar niet tegen kan klootzak! Ik lachte me helemaal kapot. Serieus Amine stop!

De deur werd opengedaan en daar zag ik mijn vader in de deur opening. Amine bleef op me zitten en lachte naar mijn vader. Hij keek ons lachend aan en schudde zijn hoofd. "Ik moet kinderbijslag weer terug krijgen, jullie zijn nog steeds 10 in plaats van 20". Hij sloeg Amine op zijn achterhoofd. "Schande wollah, ze3ma je gaat zaken doen met mij samen".

Mijn ogen werden groot ga je werken bij papa Amine!? Hij knikte, "Luister ik zeg jou ik ga het proberen bevalt het mij niet dan ben ik daar weg". Ik knikte oh mijn god ik ben zo trots!

"Sta op a ezel, wij gaan snel ontbijtje maken en daarna weg ik ben al veelte laat door jou". Amine ging van me af en knipoogde. Hallo? Ik maak hier de ontbijtjes altijd hoor?

"Laat hem maar eens in de keuken, hij gaat niet trouwen niks hij moet leren. Hij denkt dat hij hier jaren mag blijven wonen meskien".

Ik proestte het uit. "Kifesh? Ik blijf hier gewoon, als deze huis uit gaat dan bestellen wij gewoon eten en anders komt ze gewoon hier koken, en waarom moet ik in een andere huis wonen over paar jaar huis is groot genoeg voor 2 mannen".

"Jij bent zwijnenstal wesh denkje ik ruim je troep op zelf een schoonmaakster zou niet willen". Met tranen over mijn ogen lag ik op mijn bed. Klaar genoeg nu. Amine maak ontbijtje saffi, ik wil graag gebakken pannenkoeken met fruit en slagroom en een vers sapje.

Hij gaf me een vernietigende blik en verliet samen met mijn vader mijn kamer. Snel overspoelde me eenzaamheid. Wat heb ik toch? Ik zocht me telefoon en herinnerde me al snel dat ik er geen had. Dat word dus zo even de stad in voor een nieuwe telefoon.

Ik pakte mijn bad spullen bij elkaar en deed de deur van mijn badkamer op slot. Ik deed mijn kleren van me lichaam en keek in de spiegel. Er zaten een paar blauwe plekken op mijn armen en een paar boven mijn benen en armen.

Gelukkig zijn de dagen al heel koud hier dus kan ik dikke lange kleren aan. Ik keek me zelf voor het laats in de spiegel aan. Hmm misschien neem ik zelfs een nieuwe look..

Korte stukje i know babes maar vanavond weer een deel

Vote
Comment 💖💗