Hoofdstuk 24

3.3K 165 31
                                    

Ik zakte tegen de deur aan en liet mijn tranen de vrije loop. "Liya ik ben het Houssam doe alsjeblieft open". Ga weg haalde ik er met moeite uit. "Ik blijf hier net zo lang tot dat je die deur opent." Zei hij vast beraden. Dan mag je nog lang wachten.

Ik liep richting de slaapkamer op zoek naar een spiegel. Ik keek naar een meisje in de spiegel haar mooie blauwe ogen stonden donker, je zag van kilometers ver haar verdrietige gezicht het sprak boekdelen. Ik pakte een zwarte legging en een zwarte hemdje en trok dat aan.

Ik liep naar de badkamer en gooide een paar keer koud water tegen mijn gezicht. Ik kreeg Amine's gezicht weer voor me. Zijn geschreeuw galmde door mijn hoofd. Ik kneep mij ogen dicht en zette mijn vingers in mijn oren. Na een paar seconde ging het over.

Ik liep naar de keuken en pakte uit de mini koelkast een appel. Ik hoorde geklop op de deur. Rustig sloop ik naar de deur. "Liya" het was Houssam. "Je broer is tot rust gekomen en wilt met je praten." Laat .. Laat ze maar weg gaan. "Hoelang gaat dit duren Liya het moet toch ooit geburen". Ik wil niet houssam snap dat. "Laat me er in dan praten we er samen over.

Ik twijfelde eventjes. Ben je echt alleen?. "Ja". Waar zijn Amira en Amine dan. "Binnen aan het zitten én ze wachten op jou." Ik opende de deur en liet Houssam binnen. We namen plaats op de een 2persoons bankje en ik keek alleen maar naar mijn voeten.

"Amine bedoelde het niet zo dat weet je toch" in mijn keek was een grote brok ontstaan en als ik nu sprak dan hoorde je een kleine zwakke meisje. Ik knikte snel en een traan rolde over mijn wangen.

Houssam zag het en veegde mijn traan weg. Ik begon weer met snikken. Je kan.. Je kan echt niet weten hoe ik me voel zij ik tussen mijn snikken door. Ik.. Ik wil niet meer bestaan ik.. Ik.. Ik wil de pijn niet meer voelen!

"Liya" hij draaide mijn hoofd zo dat ik in zijn ogen kon kijken en je zag gewoon woede en pijn in zijn ogen. "Als ik jou pijn kon wegnemen hé ook al ging ik er dood aan ik zou het doen zonder er over na te denken"

Ii leunde met mijn hoofd tegen hem aan en snikte zagjes. Hij knuffelde me. Ik schrok door zijn actie maar dit had ik nodig al heel lang een warme betrouwbare knuffel. Ik snikte en ondertussen was zijn t-shirt al gewoon nat.Hij streelde mijn haren. En langzaam viel ik slaap..



Perspectief van Houssam.

Ik streelde langzaam de zachte haren van Liya. Haar gesnik werd minder. Ik hoorde haar ademhaling dalen en ging er van uit dat ze sliep. Ik legde haar rustig op mijn schoot zo dat ze comfortabeler kon liggen.

Dit,dit is het mooiste meisje die ik ooit heb gekend,de sterkste,moedigste,en prachtigste meisje correctie vrouw licht nu op mijn schoot in een vredige slaap. Haar wereld is in een dag helemaal veranderd in een donkere duistere gat.

Ik ga er alles voor doen om haar blij te zien om haar hier aan te vergeten. Wollah als ik kon nam ik haar pijn weg. Ik weet niet waarom maar zij geeft mij een goed gevoel alsof ze een soort positieve energie uit.

Ik gaf haar een zachte kus op haar hoofd en rook aan haar haren..

Drie kwartier later

Ik opende rustig mijn ogen en knipperde een paar keer. Ik lag bij iemand opschoot? Sinds wanneer ben ik in slaap gevallen?. Ik keek naar boven en zag twee honig bruine ogen naar mij kijken Houssam woah.. "Ben je wakker?" Zei hij en lachte zo dat ik zijn mooie rechte witte tanden kon zien like woaaah..

Ja.. Mijn wangen kleurde rood en ik stond snel op dat had ik beter niet kunnen doen want ik werd duizelig en viel weer op de schoot van Houssam. Oke klaar mijn wangen zijn nu vuurrood. Hij lachte en ik lachte een beetje mee s..sorry "Het geeft niet".

"Waarom ben je rood" Houssam had nogsteeds een lach op zijn gezicht. Ik.. Euhm.. Ben niet rood. Ik keek weg naar de andere kant. Hij draaide mijn hoofd om. "Je hoeft je nergens voor te schamen bij mij" ik keek hem recht in zijn honing bruine ogen aan. Hij leek het echt te menen.

W..waar is Amine voeg ik om van onderwerp te veranderen. "Hij is hier en wacht op je, liya als je niet wilt gaan dan..." Nee ik wil. Ik wil wel Houssam. Hij leek verbaasd van mijn reactie. "Oke.. En liya alles komt goed we zijn er voor je.Oke ehmm kan ik me even opfrissen? "Ja tuurlijk".

Ik liep naar de slaapkamer en zocht een broek en een simpel t-shirt uit. Ik liep naar de badkamer en waste mijn gezicht. Ik keek in de spiegel.

Oke liya je gaat die deur zo uit met een glimlach je kunt dit aan, je bent sterk. Ook al ga je van binnen kapot niemand hoeft dat te zien, ik houd niet van als mensen medelijden met me hebben. Ik wil ze niet tot last zijn. Je gaat nu met een lach naar buiten. Ik haalde diep adem en forceerde een glimlach op mijn gezicht. Ik kan dit.

Ik liep richting het huis samen met Houssam. Hij keek me aan toen we voor de glazen deur stonden ik lachte 'nep' naar hem. "Ben je er klaar voor" Ja. Hij deed de deur open en we liepen richting de woonkamer.

Amin zat op de bank voor zich uit te staren. Het raakte me om mijn grote broer zo te zien. Hij zag me en stond op en rende bekand naar me toe.

Hij knuffelde me als of hij me ieder moment kon verliezen. "Zusje inou" zei hij met een schorre stem hij heeft sowieso gehuild. "Sorry van daar net wollab sorry". Ik had een brok in mijn keel nog even en ik barst nog in tranen uit. Amine zei ik schor. Hij keek me aan hem mooie groene ogen waren fel rood en stonden gewoon zo dof alsof het niet groen meer was maar gewoon een donkere kleur.

"Het is allemaal mijn schuld,ik ben een slechte broer sorry wollah ik had beter op je moeten letten" een traan uit hem mooie ogen naar beneden. Amine het is niet jou schuld ik veegde hen traan weg en hij deed het zelfde bij mij. Hij gaf me weer een knuffel. "Sorry sorry sorry, zeg wat je wilt en ik doe alles wat je wilt". Houssam zat in de zelfde positie met tranen in zijn ogen toe te kijken. Amine weetje wat ik wil? Vroeg ik met een schorre stem. "Wat zusje je hoeft het me maar te vragen." Dit alles achter me laten en dat lukt met jullie steun.

"Het komt goed wollah ik beloof het je" een traan rolde weer naar beneden.ik veegde het weg. Niet huilen. Van af nu nooit meer oke. "Komt goed" Ik zag Amira nu pas meskina ze probeerde haar tranen in te houden maar toen ik haar in een omhelzing trok barste ze in tranen uit.

We hebben nog wat films gekeken met Amira,Houssam,Amine,Abdallah en samir het was echt gezelig en ik zag wat vonkjes tussen Samir en Amira Hmmm wi'll see👀. Houssam bood aan om met hem hier een tijdje te blijven en ik heb besloten dat ik hier eventjes blijf.

Na dat Amine Houssam 10.000 keer heeft gewaarschuwd is hij samen met Amira weg gegaan. Ze komen terug over ongeveer een weekje en dan blijven ze hier voor een weekje of twee. Amira wilde me niet alleen laten maar ik dwong haar om eerst naar huis te gaan.

Ik lag met Houssam op de bank. "Zullen we morgen hier een beetje ontdekken?" Ik keek hem niet begrijpend aan. "Of ik je het hier kan laten zien en gewoon want leuks doen touren" Oh my god ja klinkt geweldig!.

Ik ben trouwens in St tropez bitches.
(Zie foto)
St tropez ligt in het zuiden van Frankrijk. Ze hebben hier echt gewoon zulke mooien stranden en de haven is zooo mooi je moet er gewoon naar tuu klaar.

Ik vloog Houssam als een kind van 3 om zijn nek. Snel had ik door waar mee ik bezig was en liet hem los. Hij lachte en gaf me een knuffel. "Ga nu maar slapen het is laat" Ik heb geen zin laat me dit nog afkijken.

"We moeten vroeg opstaan, én hoe eerder naar bed hoe sneller je je verassing krijgt." Welke verassing? Vroeg ik hem nieuwsgierig. "Tjaa als ik het zeg is het geen verassing meer hé" zei hij.  Ik kneep mijn ogen tot spleetjes Wesh denk jij ik ben slimste hier.

Hij lachte "Ga ga slapen kleintje" Ik wil weten wat het is zei ik koppig. "Oke wil je het echt weten.." Ik schudde van ja met mijn hoofd. "Kom dichter bij, met je oor" ik kwam dichterbij zo dat hij in mijn oor kon fluisteren. AHHHH IEUWL. Ik lege mijn oor tegen mijn schouder zag er echt spastisch uit. Houssam lachte zich stuk. Die dier heeft zo juist in mijn oor geblazen arghh die gevoell brrr..

Wacht jij maar ik pakte sneaky mijn glas ranja en gooide die in zijn gezicht. Dit keer lachte ik me kapot serieus zijn gezicht van lachen naar zo een HAHHA k.o ah Sah. Hij pakte me vast en ik kon zijn greep nog net ontwijken en rende naar mijn kamer.

Verwacht het onverwachteWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu