Verwacht het onverwachte

Hoofdstuk64

Langzaam gingen mijn ogen open. Ik zag wazig en een steek ging door mijn hoofd. Pijnlijk kreunde ik en nu pas had ik in de gaten dat mijn pols vast zat aan het bed. Ik probeerde me zelf los te rukken maar het leverde niets op.

Ik kwam overeind met me arm omhoog en keek om me heen. Opeens schoot me alles weer binnen, Achraf! Angst overviel me en ik begon aan mijn pols te trekken. Ik moet hier weg!

Nu pas zag ik iemand zwemmen in het zwembad. Mijn hart klopte in me keel toen ik een gespierde lichaam onder water zag. Hij zwom tegen de de rand en kwam boven water.
Al snel zag ik dat het Achraf was en gaf ik de moed in alles op.

Hij keek me aan en grijnsde. Hij klom het zwembad uit en liep richting richting mij. Ik slikte toen hij voor me kwam staan. "Zo je bent wakker". Ik keek de andere kant op en zei niks. Hoe kan iemand zo misselijk makend en harteloos zijn.

"Je zag me en opeens viel je flauw..". Je kon de plezier in zijn stem horen. "Dat vleit me wel hoor". Hij liep om het bed en keek me in mijn ogen aan, snel keek ik weer weg. "Kijk me aan". Ik negeerde hem tot zijn stem kil oversloeg. "Kijk me aan prinses of er vallen consequenties".

Ik keek hem aan en mijn ogen gleden eerst over zijn gespierde lichaam en toen weer naar hem. Waarom doe je dit? Fluisterde ik. "Wat?". Dit, je ontvoerd me gewoon. "Oh dat". Hij begon met lachen en keek me daarna aan. "Mijn broertje is dood vanwege jou!".

Hij sloeg met zijn vuist op het nachtkastje. Mijn hoofd duizelde nog meer dan daar straks. Hoe bedoel je? Achraf lachte weer en keek me aan.

"Je begrijpt het echt niet hé". Ik schudde langzaam mijn hoofd. "Ik ben Achraf niet". Ik knipperde met mijn ogen omdat niets meer van begreep. Wat?

"Jaa jaa je hoort het goed, ik ben Achraf niet". Hij kwam dichter bij en hing over me. Zijn lippen raakte bijna de mijne. "Wil je weten wie ik ben?' Fluisterde hij. Ik slikte en knikte langzaam. Waarom knik ik? Ik wilde het helemaal niet weten, wat ik wil is weggaan en me zelf verlossen uit deze pijn.

¨Ik ben de tweeling broer van Achraf, Younes¨. Wat? Ik stond perplex. Is dit soms een geintje? duizenden vragen dwaalden er door mijn hoofd. ¨Er dwalen nu zeker duizenden vragen door je hoofd, begrijpelijk natuurlijk en daar krijg je ook antwoord op, maar eerst gaan we gezellig omkleden en eten ik rammel¨.

nog steeds van stond ik in de zelfde houding als net, ik was letterlijk in shock. Younes keek me aan ¨Ik ga nu deze handboeien van je afhalen blijf je braaf?¨. Ik knikte snel en Younes verwijderde de handboeien van mijn pols. snel greep ik er naar en wreef ik pijnlijk om mijn pools.

Er zit een licht blauw / paarse cirkel om me pools die je aardig goed kon zien. ¨Sorry voor de handboeien maar het moest ik wilde niet dat je er stiekem uit zou gaan naaien als ik even aan het zwemen was¨. Hij lachte en liep richting een deur. ¨We gaan het nog heel gezellig hebben samen¨.

Ik weet bijna wel zeker dat hij met gezellig iets bedoeld dat voor hem gezellig zou gaan zijn maar niet voor mij. Ik moet dit vol houden waar is Faycel toch.

¨Ik neem even een douch en daarna kan jij, maar we kunnen ook samen¨. Ik keek weg en gaf geen antwoord. ¨Schoonheid?, dat neem ik aan als een ja?¨. Nee. ¨Oh jammer hoor, maar komt nog¨. Hij knipoogde en sloot de deur. Gelijk stond ik op en rende naar de deur. Ik probeerde m open te trekken maar tevergeefs. Ik rende naar het balkon en keek naar beneden ik zag ongeveer vier bewakers staan. Ik liep weer terug naar binnen en ging op de rand van het bed zitten. Ik moet denken, ik moet me zelf hier uit krijgen.

Younes kwam met een handdoek om zijn middel en een gerolde handdoek om zijn nek de kamer binnen. ¨Ga maar¨. Ik stond op en liep naar de de grote kast om een setje lingerie te pakken. Ik keek over mijn schouders en toen ik zag dat Younes bezig was met zijn telefoon griste ik er zonder te kijken een setje uit.

"Doe wel een jurk aan we gaan zo weg". Weg? Waar heen allemaal vragen gingen door mijn hoofd. Dalijk is hij een pooier en beland ik weer in de middel of no where. Ik heb laatst taken gezien en het bracht me letterlijk kippenvel.

Ik liep weer naar een andere kast en keek er in. Ik vroeg me zelf af of ik gewoon een jogging broek zou gaan trekken maar ik ben bang dat hij zo flipt. Opeen voelde ik twee grote handen op mijn schouders en een ademhaling tegen mij nek die mij indirect kippenvel bezorgde.

"Je moet deze jurk aan". Younes haalde zijn handen van me af en pakte een rode jurk tevoorschijn.  "Matcht met je lingerie". Hij grijnsde en duwde de jurk in mijn handen. Nu pas zag ik dat ik een rode bh met steentjes in me hand had met daar boven op een bijpassend slipje. Younes door en met een half rood hoofd liep ik achter hem aan.

"Deze schoenen er onder, ik leg ze hier". Ik knikte en liep met mijn kleren de badkamer in. Toen ik de deur op slot deed  ging er een zware last van mijn schouders. Hij is echt gek, hij spoort gewoon niet. Ik zette mijn douch spullen klaar en stapte net met een voet de douch in tot er geklopt werd op mijn deur.

Ja!?, "Doe de deur open". Ik zit in de douch. "Maak die deur open". Ik wikkelde zo snel als ik kon wikkelde ik een handdoek om me heen en maakte rustig de deur open. Ik stapte achteruit en Younes kwam binnen.

Hij keek me van top tot teen aan en begon met grijnzen. "Ik moet me tandenpoetsen, dus je mag alvast gaan douchen hoor". Ik wacht wel even. Fluisterde ik zacht. "Wat jij wilt".

Ik leunde tegen de douch cabine aan en Younes poetste zijn tanden. Tegelijkertijd hield hij mij in de gaten via de spiegel. Ik voelde me heel ongemakkelijk en keek weg naar boven.

Younes waste zijn handen en draaide zich naar me om. "Pff dank je dat je wilde wachten schoonheid". Ik zei niks en keek hem aan. Wat moet ik überhaupt tegen hem zeggen. "Ik wacht op je schiet je op?". Oké.

Hij verliet de badkamer en snel sloot ik de deur. Snel nam ik een douch en deed mijn haar ik krulde het en nam twee plukjes van voor naar achter. Ik trok mijn lingerie en jurk aan. Ik ga geen make-up op doen zo. Voor wie moet ik me mooi maken, voor hem?

Ik liep naar de slaap/woonkamer en keek in het rond. Younes was nergens te bekennen. Snel liep ik naar de deur maar zag al snel dat Younes in de balkon zat. Mijn maag begon al aardig met knorren en ik liep naar de kaptafel. Een lichte gloss kan geen kwaad.

Ik smeerde de gloss over me lippen en corrigeerde mijn liplijnen. Younes kwam achter me staan en legde zijn handen op me heupen. "Je ziet er prachtig uit, ik hou van naturale meiden". Ik vloekte van binnen en keek naar beneden.

"Kom we gaan eten". Hij deed de deur van de slot en stak zijn hand naar me uit, als sein dat ik hem hand vast moest pakken. Ik nam het met tegenzin aan en we liepen de gangen door.

Younes had een mooie smoking aan die hem damn goed stond. Hij was gewoon een kopie van Achraf alleen heeft geen sneetje in zijn wenkbrauw. We liepen naar buiten en een koude wind vlaag kwam e tegemoet.

"Ben je je jas vergeten schoonheid?". Ik knikte. Hij deed zijn jasje uit en deed hem over me schouders heen. "Beter". Ja. "Geen dank". Zonder iets te zeggen keek ik naar de portier die de Audi r8 kwam brengen. Hij stapte uit en Younes deed de portiek van de auto voor me open en ik stapte in.
Hij stapte zelf ook in en we reden weg.