Verwacht het onverwachte

Hoofdstuk 2

Ik werd wakker en zag dat ik netjes in gestopt was, langs me lag m'n laptop achja. Ik checkte mn telefoon en had een paar appjes binnen.

Amine: Ben bij Ammar slapen papa is weer vroeg gaan werke heb je in gestopt je slaapt als een dier man, ben tege avond thuis laat me niks verkeerds over je horen.

Amira: slaapkopp wakker worden
Amira: wollah je bent echt beest sta op
Amira: LIYA OPSTAAN

Ik besloot Amine te negeren na dat ik de rest van mn appjes had beantwoord belde ik Amira op

"Liya ben over uurtje of twee onderweg naar jou dat je het weet". Is goedd is goedd. Ik keek even hoe laat het was whut half een?. Ik moet nog ontbijten hé dus ga lekker ontbijtje maken je weet toch net als op die foto's.

"Je bent echt een sukkel" lachte ze. Wel jou sukkel hé. "Jaa jaa ben onderweg zo even klaar maken doeeeei lovee uuu". Doeeei weet ik tochh

"Wollah je ben grootste eigendunk die ik ken jij" zei ze en hing op.

Ik besloot even een douche te nemen.
Nadat ik klaar was wikkelde ik een handdoek om mn lichaam en eentje om mn haren, ik begon alvast met wat make-up gewoon als altijd beetje eyeliner en mascara that's it ik ben nooit iemand geweest die veel make-up nodig heeft gehad.

Ik maakte snel een selfie maar dan alleen van het gedeelte van mij ogen en stelde het in als profiel op app. Ik liep naar mn inloop kast en keek rond ik heb niet iets wat ik mis mijn vader heeft een eigenbedrijf die op zn rolletjes gaat Alhamdulillah,

we hebben een best groot huis en we komen niks te kort gelukkig. Ik vind het wel jammer dat mn vader niet zo vaak thuis is vanwege zijn werk en hij is ook best vroeg het huis uit meestal maar hij doet alles voor ons hij houd van ons en wij van hem.

Mijn moeder.. ze was een schat van een vrouw ik mis haar met de dag het is nu al 2jaar dat ze weg is, vanwege een auto ongeluk maar het voelt als de dag van gisteren. Ik heb het echt heel moeilijk gehad iedereen heeft het moeilijk gehad.

Zonder Amira was ik allang de weg kwijt zonder haar en mn broer lachte ik echt niet meer. Toch is mijn moeder altijd bij me ze zit in mn hart en elke stap die ik zet hoor ik haar lieve zachte stem in mn hoofd "ik hou van je mama" ik veegde snel een paar traantjes af en lachte in me zelf ze is in een betere plek nu InshAllah.

Ik koos mijn high-waisted skinny jeans aan met crop top er boven, ik deed nog een licht transparante lange vest aan die tot mn kuiten kwamen na dat ik mn haar in een makkelijke knot had gedaan en mn accessoires om deed spuite ik mn Chanel geurtje op en voilá ik was done.

Onderweg naar beneden besloot ik om pannenkoeken en een omeletje te maken aangezien ik de ingrediënten niet thuis had moest ik even langs de supermarkt.

Ik deed mn leren jasje en mn witte nike air huarache aan ik stapte op mn vespa en reed weg, onderweg appte ik Amira even dat ik naar de supermarkt ging en deed mn oortjes in

~In de supermarkt

Aan gekomen bij de supermarkt stonden er zoals gewoonlijk jongens voor de deur dus moest ik weer doen alsof ik gefocust was op mn telefoon ik hoorde een paar jongens fluiten en de ene had de lef om te zeggen "soww waar gaat deze knappert heen kom eens hier zina beter leren kennen enzo hmm?"

"Still eh sahbi is zusje van Amine wil je dat je in ziekenhuis beland of wa" zei zn vriend ik moest me in houden om hem niet in zijn gezicht uit te lachen na dat ik zn gezicht zag maar liep gewoon door.

In de supermarkt zette ik alle benodigheden in een winkel mantje en liep naar de afdeling van snoep chips etc, oh my god ik wil die en die en die, ik wil ze allemaal ik voelde me gewoon in de hemel toen ik al dat lekkers zag ik voelde me gewoon een kleine kind.

Ik stopte mn winkelmandje vol met oreo repen chip's redbull snoep en nog wat drinken. Aangekomen bij de kassa moest ik nog even wachten voor ik aan de beurt was Amira appte me dat ze al bij mij was en dat ik snel moest zijn
"Dat is dan €38,40 mevrouw" ik pinde het geld en liep met de zware spullen naar buiten

Opeens botste er iemand tegen me aan waardoor ik de tassen in mijn hand liet vallen. Let eens op man snauwde ik een beetje geïrriteerd tot ik in contact kwam met zijn ogen, zijn ogen waauw zo mooi grijs en niet alleen zijn ogen maar gewoon alles zijn figuur,gezicht.

Estagfurillah Liya doe normaal dacht ik in mn zelf. "Sorry heb een beetje haast vandaar ehm gaat het.." hij probeerde een beetje te lachen, hem lach oh my god.

Nee nee het gaat wel sorry voor mn uitbarsting. verontschuldigde ik me "Ewa vriend kom je nog heb niet uren de tijd hé, fix andere keer haar nummer maar" hoorde ik een stem achter me roepen ik draaide me boos om en keek in een paar bruinenogen hij had kapot mooie lange wimpers en zag er niet slecht uit.

Pardon?" Riep ik hard "Ik weef niet of je blind bent ofzo maar je vriend botste tegen me op dus voor dat je die grote bek van je open trekt ga eerst even langs de oogarts wil je"

De jongen met de grijze ogen begon zich helemaal kapot te lachen. De jongen met die lange wimpers liep naar me toe. "wat zei je" siste hij. Je hoorde me wel of ben je ook al doof vroeg ik met een lichte grijns.

"Ik weet niet wie jij bent maar je durft wel" zei hij op een dreigende manier en kwam nog dichter bij . Eyy hallo niet te dicht bij hé ik voel je adem al bijna in mn gezicht afstand vriend ben niet van die meisjes die jij kent siste ik.

"Laat haar eh sahbi loop door" zei die jonge met grijze ogen oh wauw telkens al ik hem aan kijk moet ik wegkijken om niet te zinken in zn ogen. Ik keek hem snel aan en lachte hij knipoogde snel en trok zn vriend weg. Wow wat knipoog nee? Jewel?

What the hell met die gedachte racete ik op mn scooter richting huis wollah moet echt snel zijn voordat Amira mij vermoord.