CHAPTER 2: He’s looking at me!
Ako ba tinitingnan nya? Ofcourse not. Si Andrea yun malamang. Pero hindi e. Mga mata namin ang nagtatagpo. Busy ang lahat dahil nakikinig sa discussion ni Mrs. Castillo – our Chemistry teacher. Buti na lang busy din si Andrea sa pakikinig kay Ma’am. Dahil kung hindi, malamang kikiligin nanaman sya ng bonggang bongga, mapapansin ni Bunnylyn, dadaldal nanaman sya, sasawayin ko sila at siguradong mapapagalitan kami ni Mrs. Castillo. Di ko na pinakinggan yung discussion. Favorite topic ko naman yung dinidiscuss e. Nag-advance reading na ko sa topic na ‘to and nag research pa, para marami pa kong malaman about it. The topic? Molecular Formula and Empirical Formula!
Really! He’s looking at me! Pag nahuli ko syang nakatingin sakin, iniiwas nya yung mata nya sakin. Then, titingin nanaman sya. Wala siguro syang maintindihan sa tinuturo ni Ma’am. Sigurado akong magpapaturo sya kaya tumitingin ‘to sakin. Oh well….
KRRRRIIIIIIINNNGGG!!!! It just means Chemistry class is over! Lunch time naaaa!!!! Suddenly, biglang sinabi ni Bunnylyn sakin, “Is it just me? Or talagang tumitingin si Joseph sa’yo?” Uh-oh. (-_-)
“Huh? What are you talking about? Bakit sakin? Napansin ko nga rin na tumitingin sya rito. Pero not on me, kay Andrea!” I lied.
“OMG! OMG! OMG! Besty? Is that true? Ba’t di nyo sinabi sakin?” Andrea said.
“Edi kung sinabi ko sa’yo, siguradong napagalitan tayo ni Mrs. Castillo!” I said.
“Kung alam ko nga lang, sana sinabi ko na lang sa’yo. Pinipilit ko kasing mag concentrate kanina. Di ko talaga maintindihan yung problem kanina sa Molecular Formula! Problema talaga ang dulot ng Chemistry na yan! Uyy, TC! Alam kong naintindihan mo yung discussion kanina. Paturo ako ha?” sabi ni Bunnylyn.
“Sure Besty! No problem. Lika na! Super nagugutom na ko e.” I said. Then there! We went in the canteen and ate our baon.
Bawal umuwi during lunch breaks. School policy e. Baka daw kasi maglakwatsa kami, dumaan sa mga computer shops, mag-cutting classes and so on. Ako naunang natapos kumain. Wala pa sa kalahati ang nakakain nilang dalawa kaya nagpaalam muna ko sa kanila na maunang magtoothbrush. Di ko na kaya. Lasang sibuyas yung bibig ko. Naparami kasi lagay ni Mommy ng sibuyas dun sa sisig. After kong magtoothbrush, on my way na sana sa canteen ulit, I saw Joseph and Kenneth seating on the bench. Tamang tama!
“Guys! Tapos na kayong kumain?” I said sabay upo sa tabi ni Kenneth.
“Ah. Oo. Kakatapos lang. Ikaw ba?” said Kenneth.
“Kakatapos lang din.” I said.
“Asan sila?” sabi ni Joseph.
“Ayun, kumakain pa. Nauna na ko sa kanila. Lasang sibuyas kasi kanina yung bibig ko e. Ikaw Joseph ah!” I said.
“Huh? Bakit? Ano yun?” He said.
“Kaninang Chem, tingin ka ng tingin kay Andrea!” I said. Pero alam kong alam nya na ako yung tinitingnan nya. Ayokong magkaron ng awkwardness sa aming dalawa. I even acting medyo lesbian para di isipin ng ibang girls na nakikipag-fling ako sa mga boys.
“Ang tindi mo pare! Sabi naman sa’yo, ligawan mo na yang si Andrea! Sure ako na isa kayo sa magiging magandang couple!” Kenneth said.
“Ah. Hehe.” Yun na lang ang nasabi ni Joseph.
“Oo nga. You two looks bagay naman sa isa’t isa. Nga pala, sama kayong dalawa later! Gagawa kami ng reviewers kela Andrea.” I said.
“Great idea! We’ll come!” sabi ni Kenneth.
“Great! So, see ya guys later! And nga pala, wag nyong sasabihin na the two of you will come. Bunnylyn and I will surprise Andrea.” I smiled at them and went back to canteen.
I gave my two thumbs up at Bunnylyn when she saw me coming towards them and she smiled at me. Di na ko makapaghintay para sa mamaya!!!! :)
BINABASA MO ANG
GOODBYE, FIRST LOVE! HELLO, TRUE LOVE!
Roman pour AdolescentsFirst love never dies, but true love can bury it alive. This story is about a girl named Trixie Claire that was usually called”TC” by her family and friends. She’s a simple girl with a lot of dreams. Her first love was totally a failure until she me...