Krringggg krriiinggg!!!!
Bigla akong nagising sa tunog ng alarm ko, dali dali ko itong inabot saka pinatay. Sh*t monday na naman, nakakatamad pumasok sa school.
Nag unat muna ako ng katawan, konting push ups, sit ups, at buhat ng dumbells. After that naligo na ako at nag bihis.
Saktong pag baba ko nag hahain na si mama ng almusal.
"Oh anak tamang tama nakahain na ako, kumain kna muna dito." Sabi nya.
"Wow sarap naman neto ma." Kumento ko.
"Wag ako anak, hotdog at itlog lang yan, anu kailangan mo?"
Taninh ni mama.
"Mama naman eh nag lalambing lang." Sagot ko.
"Yuck kuya so tanda na, mama's boy padin." Kumento ng maarte kong kapatid.
"Manahinik ka bansot!!" Asar ko sa kanya
"Mama oh si kuya inaaway ako" nag hanap pa ng kakampi.
"Kumain na nga kayo't malalate na kayo" sabi ni mama.
Pagkatapos kumain ay pumasok na kami sa school, may kaiba ang way naming magkapatid, high school palang sya at ako college na.
Nga pala kilala nyo na ba ako?? Dami ko na pala nasabi, sorry naman.
Ako nga pala si Patrick Arceno, 19 years old. Tall, dark, and nevermind hehehe ayoko nag buhat ng sariling banko. Pero aware naman ako na madami din nagkaka gusto saking girls and gays, but for now focus ako sa studies ko. 4th year BS Business Administration student na ako sa isang university dito sa manila. Di naman sa nag mamayabang pero consistent Dean's Lister ako and running for Cum Laude, full scholar din ako at active sa mga school organization like Publications, Debate Society, etc.
Ayaw daw nag buhat ng bangko pero andami na sinabi..
Kaming tatlo nalang ang nasa bahay, si Mama Mely short for Melinda at ang nag iisa kong maarteng kapatid na si Me.an short for Mary Ann. Si Papa Anton ay dating sundalo, sa kasamaang palad at pumanaw na sya dahil sa isang mission sa Mindanao. Simula noon nag iba na takbo ng buhay namin. Pero nag papasalamat padin ako kai papa kasi di nya kami pinabayaan, secured na ang pag aaral namin at may natatanggap din kami buwan buwan sa pension nya.
Dami to talaga kwento, malapit na pala ako bumaba sa jeep.
Nag lalakad na ako papasok ng school ng biglang may umamba sa likod ko.
"Pare!!!! I miss you bro!!" Bungad nya.
Medyo OA lakas maka bromance.
"What the! Ansakit aahh" sabay hagod ko sa likod ko.
"Eh kanila pa ako sigaw ng sigaw di ka naman lumilingon" sabi nya.
"Sabi nila don't talk to stangers" ako
"Ulol, mukha mo stanger" sya.
Hahahaha pikon..
Sya nga pala si Jes, Jesnim Dominggo. Ok medyo wierd yung name nya pero alam nyo bakit Jesnim?? Kasi daw nung pinapanganak sya sobrang nahirapan yung mama nya, tas paulit ulit daw nila binigkas ang "In Jesus name" kaya ayun Jesnim. The end thanks guys....
Joke....
Bestfriend ko si Jes since nag college ako. Ako yung klase ng tao na di masyadong nag aaproach, di naman sa snob di lang ako yung unang lumalapit. Jes is the one that I am not. friendly sya, lahat ata ng tao dito sa school kaibigan nya, hyper at puno ng positivity sa buhay. I considered him as my brother more than a bestfriend.
Hmmmm bestfriend?? Kumusta na kaya sya?? Does he still remember me??
"Huuyy!!!! Tulala ka na naman dyan, hobby mo na yan. Dami dami ko na sinasabi dito lumilipad pala utak mo." Pambasag ni Jes
"Anu ba yun?" Ako
"Wala, sabi ko malalate na tayo" sya
"Tara na." Ako
AN:Mahilig ako magsulat pero di ko pinopost. Tsaka andami ko idea kaya hirap akong pasok lahat. Sana mag tumangkilik..
