Obi & Floor zijn collega's op het werk. Maar dan loopt het anders. Er onstaat iets speciaals tussen de 2 politie-inspecteurs. En wat als Floor in de knoop geraakt mer haar verleden? En wat dan als haar steun & toeverlaat noodgedwongen moet verhuizen...
POV Floor We zaten stil in de auto. Het was al kwart na 8. "Obi, de cheff gaat dit echt niet goed vinden. We zitten sowieso in de problemen!" zei ik best wel in paniek. "Het komt wel goed, Floor. Relax nu. Hij weet dat ik bijna ga verhuizen, dus hij zal het echt wel begrijpen dat ik nog wat extra tijd met mijn Floortje wil!" zei Obi lief. We reden de parking op. Ik zette mijn auto voor de ingang en we stapten uit. Obi nam mijn hand en zo liepen we het kantoor binnen.
POV Koen "WHAAAT?" riep ik luid. Obi en Floor kwamen hand in hand binnen. "Zijn jullie samen?" riep Tineke enthousiast. Er verscheen een verlegen glimlach op het gezicht van Floor. "Jongens, ik wil jullie even meedelen dat Floor en ik dus samen zijn." zei Obi. Floor stond er een beetje ongemakkelijk bij. Toen pakte Obi haar gezicht vast en draaide het naar zich toe. Er volgde een kus. Heel het korps begon te applaudiseren. "Gefeliciteerd!" riep ik. Ook de rest wenste hen geluk. "Hoe is het gebeurd?" vroeg Femke. "Ja, dus Obi kwam bij me eten en ja, het was heel gezellig en toen is Obi blijven slapen..." vertelde Floor. "Ja, Floor had heel lekker eten gemaakt!" vervolgde Obi. "Oooh, hoe romantisch!" antwoorde Femke. Toen kwam de chef binnen. "Floor en Obi zijn samen!" Robin kon het niet laten om het door de vergaderzaal te roepen. "Gefeliciteerd, Mannekes! Maar euh, werk en privé gescheiden houden, hè!" zei de cheff. "Natuurlijk!" antwoorden Obi en Floor in koor. "Oké, dan nu de takenverdeling. Omdat we gisteren zo veel papierwerk hebben gedaan, kunnen jullie allemaal op patrouille. Robin en Femke, jullie moeten gaan flitsen aan het schooltje." zei de cheff. Iedereen kreeg een brede glimlach. "Kom Koen!" zei Tineke tegen mij en we vertrokken.
POV Obi Iedereen ging naar buiten, dus wij ook. We wandelden naar de combi.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Dat ging goed!" zei ik tegen Floor. "Ja, iedereen was blij voor ons! Wat een leuke collega's hebben we toch!" zei Floor. "Dat kan je wel zeggen!" antwoorde ik. Als een echte gentlemen deed ik de deur van de combi voor Floor open. "Oh, hoe lief!" zei Floor die duidelijk gecharmeerd was. Ik liep naar de andere kant en zette me achter het stuur. We vertrokken naar Dilbeek-Zuid, want daar moesten we gaan patrouilleren. We waren nog maar net vertrokken of we kregen al een oproep. "Dispatch voor Bravo 110" klonk er uit de dispatch. "Bravo 110 luistert." antwoorde Floor. "Er is een oproep binnengekomen. Begeef u asap naar het kruispunt van de Meergorenlaan en de Keirlandselonia, een vrouw heeft gemeld dat er een jong meisje is aangereden." kwam er weer van de dispatch. "Oké, wij begeven ons ter plaatse!" zei Floor. "Kom, zet de blauwe en de sirene maar op. We hebben geen tijd te verliezen!" beval ik Floor. Floor deed wat ik vroeg en ik reed zo snel mogenlijk naar het kruispunt. "Daar ligt iemand!" riep Floor. Ik parkeerde de combi en we liepen naar het slachtoffer. Ze was er erg aan toe. "Bravo 110 voor dispatch, kan je asap een ambulance sturen?" vroeg ik. "Komt in orde!" antwoorde ze. We kwamen dichter bij het slachtoffer, maar toen leek Floor het slachtoffer te kennen. "Anna?" zei Floor in paniek.
