Uit Elkaar Gerukt (De Buurtpolitie)

hoofdstuk 43

POV Floor
7:03. Mijn wekker liep af. En nu kan je je afvragen waarom ik mijn wekker nu net om 5 over 7 zet... Wel, daar heb ik geen verklaring voor. Het is gewoon een van mijn autistische trekjes. Ik zet mijn wekker niet op een rond uur. Ik moet gewoon speciaal kunnen doen. Met moeite hees ik mezelf uit bed. Ik deed, zoals gewoonlijk, de gordijnen open en daarna het raam. Het was nog vrij donker. Enkele stralen licht vielen mijn kamer binnen. Met mijn gsm als zaklamp zocht ik naar de lichtknop. "Gotcha!" zei ik na een tijdje luidop. Ik weet ook niet waarom ik tegen mezelf praat, maar oké. Ik nam mijn uniform en liep naar de badkamer. Vandaag ging ik voor het ontbijt zorgen, zodat Femke iets langer kon slapen. De badkamer was dus nog vrij. Ik deed mijn pyjama uit en verwisselde deze voor mijn uniform. Ik borstelde mijn haren en deed ze in een strakke staart. Daarna zocht ik naar de lekkere reuk van Femke. Ik had de mijne niet meegenomen en die van Femke ruikt dus echt ge-wel-dig! Na wat zoeken in de kastjes, had ik hem gevonden. Ik spoot wat op mijn polsen en in mijn nek en liep toen naar beneden.

Ik besloot om een eitje met spek te bakken. Gisteren hadden we nog wat pistolets gekocht, dus dat zou smaken! Ik dacht terug aan Obi. Aan onze eerste nacht samen. "Hoe wil je je eitje? Hard, zacht of bevrucht?" Die zin bleef maar door mijn hoofd spoken. Ik weet zeker dat Obi het als grap zei, maar als hij het nu zou zeggen, zou ik vol enthousiasme bevrucht roepen! Een kindje van Obi, dat leek me nog wel wat! Doordat ik wat zat te dromen, vergat ik in mijn ei te roeren. "Ohnee!" vloekte ik en ik begon als een gek in de pan te roeren. Gelukkig was het nog niet te laat. Met trots zette ik even later een pan met versgebakken spek en ei op tafel. Het was alsof Femke het wist, want net op dat moment kwam ze binnen. "Goedemorgen, Schoonheid! Wat een heerlijke dag!" zei ze en ze draaide een pirouette. "Amai, jij bent goed gezind, zeg!" zei ik. "Jouw geluk is mijn geluk!" zei ze en ze trok de stoel naar achter. "Dat ziet er goed uit! En dat komt goed uit, want ik heb razende honger!" zei Femke opgewekt en ze schepte meteen wat op haar bord. "En? Klaar voor je eerste werkdag met Jolien?" vroeg ze. "Ja! Ik heb er eigenlijk best zin in! Ze is echt een goede vervanger voor Obi! Niet dat hij ook geëvenaard kan worden, maar je snapt wel wat ik bedoel!" zei ik. Ik had er oprecht zin in! Ik besloot ook maar wat te eten, al kreeg ik niet veel binnen. Ik had toch wel wat zenuwen. Het vertrouwen was er, maar of dat ook goed zou gaan op het werk was nog maar af te wachten! Dat beloofde nog een spannende dag te worden...