Uit Elkaar Gerukt (De Buurtpolitie)

hoofdstuk 6

POV Obi
Ik kon wel wenen. "Jongens, alsjeblieft! Laten we er nu het beste van maken!" Ik probeerde opgewekt te klinken. "Je hebt gelijk!" Robin stemde in. Toen kwam er uit iedereens mond bevestiging. Ik was opgelucht. De chef kwam binnen: "oké mannekes, vandaag mogen jullie allemaal op patrouille! Eric en Brigitte jullie hebben een zaak: er is een meisje van 10 jaar verdwenen. Vertrek zo snel mogelijk naar Lindelaan 18. De anderen mogen ook op patrouille vertrekken." De sfeer zat al iets beter. "Komop Floortje, laten we de mensheid verbeteren!" Ik was oprecht blij. Dat betekent niet dat ik het niet jammer vond dat ik wegga, maar ik had het geaccepteerd. Floor lachte. "Die mooie lach zie ik veel liever dan een sip gezichtje!" Er verscheen nu een brede grijns. "Pff Obi, ik wil zo graag genieten van de laatste momenten met jou, maar het is zo moeilijk. Gewoon de gedachte dat ik jou niet elke dag meer ga zien, maakt me somber. Maar vanaf nu ga ik echt proberen er het beste van te maken!" Het luchtte me zo op om dat uit Floor haar mond te horen komen! "Wat dacht je ervan als je vanavond eens naar mij zou komen? Ik zal iets lekkers koken!" vroeg Floor. "Top idee! Om hoelaat zal ik afkomen?"vroeg ik. "Wat dacht je van 7 uur?" "Perfect!" antwoorde ik. Dat beloofde een spannende avond te worden!
We kregen geen oproepen voor de rest van de dag, dus het was best wel saai. Floor en ik hebben nog uren gepraat. Meestal over onnuttige dingen, zoals jeugd verhalen, maar het was wel superplezant! Dit zal ik toch wel missen! Om half 5 keerden we terug naar het commissariaat. Ik zei de rest nog even gedag en vertrok toen naar huis.

POV Floor
Obi was al vertrokken, maar voor de rest was iedereen er nog. "Hebben jullie nog nagedacht over ideetjes?" Iedereen had er nog wel over nagedacht, maar niemand had een goed idee gevonden. "Misschien moeten we het gewoon, maar aanvaarden?" vroeg ik. "Ik denk ook dat dat het beste is!" zei Eric. "Maar we laten hem niet vertrekken zonder een knal afscheidsfeest je te organiseren!" zei Koen. We spraken nog af wie wat ging doen en waar we het gingen doen, maar toen moest ik wel echt naar huis. "Jongens, ik moet door. Obi komt deze avond eten en ik moet nog een heel menu klaarmaken..." zei ik. "Ooeeeeehh la la!" weer typisch dat dat uit Koen zijn mond kwam! "Pakt het er maar eens goed van" zei Koen met een knipoog. "Haha, grapjas!" maar vanbinnen hoopte ik dat het zou gebeuren. Ik zei nog gedag en toen reed ik naar huis. In de auto dacht ik al na wat ik zou maken. Ik koos uiteindelijk voor lasagne. Simpel, maar wel lekker! En ik wist dat Obi dat graag at. Ik besloot nog even langs de  winkel te rijden voor de ingrediënten, wat hapjes en een lekker flesje wijn. En nu maar snel naar huis!