Both Sides

Part 30

Η Χριστινα προσπαθουσε να πείσει τον Αλκη πως δεν εχει πλεον αισθήματα για τον Στέφανο , κατι που ηταν ψεμα ,ολοι ήξεραν πως αυτος ο έρωτας δεν θα τελείωνε ..τουλάχιστον οχι ετσι .

Το επομενο πρωι τους βρήκε ξανα χωριστά και σε ξένες αγκαλιές, η Χριστινα θα πήγαινε μια βόλτα στα μαγαζιά με την Σοφία και μετά για καφέ με τον Αλκη.

Η Σοφια ειχε κατι σημαντικο να της πει.

Σ-Χριστινα μου να σου πω λιγο κατι ; 

Χ-Πες μου , της απαντησε κοιτοντας μια βιτρινα με κοσμηματα 

-Ωραια , πριν σου πω , δεν θελω να αρχισεις να φωναζεις και να κανεις διαφορα τετοια ενταξει;

Γυρισε την κοιταξε παραξενα 

-Λεγε , τι εκανες.Παλι.

-Τιποτα , βασικα εκανα αλλα οχι μόνη.

-Οχι αποκλείεται, μην μου πεις οτι εισαι εγ..

-Εγγυος , ναι ειμαι εγγυος και δεν καταλαβαινω γιατι κανεις ετσι τα παιδια ειναι χαρα και ευτυχία δεν ειναι κακο εκτος και αν δεν θελει ο θανος , εισαι το τελευταιο ατομο που μπορει να μας πει τι να κανουμε .

-Μα δεν ειπα τιποτα παρε και μια ανασα .

-Αφου σε ξερω τι θα πεις. 

-Πας καλα; γιατι φωναζεις. ειπε η χριστινα γελωντας.

-Χριστινα φοβαμαι , τι θα πει ο θανος ....

Την ωρα που η Χριστινα βρισκοταν στα μαγαζια μαζι με τον Αλκη , η Αλεξία μαζι με τον Στέφανο συνεχιζαν να καυγαδιζουν.

-Στεφανε απαντησε μου, την θες ακομα ετσι δεν ειναι ;

- (σιωπη)

-Στεφανε απαντησε μου !

- Ναι. Ναι την θελω ακομα.

Η Αλεξια με απολυτη ψυχραιμια φευγει απο το σαλονι οπου βρισκονταν και αρχισε να τηλεφωνει στους καλεσμενους για να τους ενημερωσει οτι ακυρωνεται ο γαμος .

- Αλεξια μπορω να σου εξηγησω ;

-Δεν υπαρχει κατι να μου εξηγησεις , την θες , πηγαινε βρες την τοτε ,δεν προκειται να κρατησω εναν ανδρα διπλα μου μονο και μονο για να μου πιάνει χωρο στο κρεβατι . Μαζεψε τα πραγματα σου και φυγε .

-Αλεξια!

- Ειπα κατι. Α! Και για να ξερεις απολυεσαι ,δεν γινεται να βρισκομαστε στον ιδιο χώρο μετα απο αυτο , θα σου κανω μια αξιόλογη σύσταση και πιστεύω να μην σε ξανα δω !

Εφυγε χωρις να παρει τιποτα, θα περνουσε μια μερα που η Αλεξια ισως να ηταν καλυτερα . Οσο περπατουσε να ματια του κοιτουσαν το πεζοδρομιο μεχρι που ακουσε το γελιο της , σήκωσε το βλέμμα του και την έψαξε  μεσα στο πληθος , την βρηκε , ηταν με εκείνον και καθοταν σε μια καφετερια ,την ειχε αγκαλια και την φιλουσε ,τη γυναικα που αγαπουσε ,που θα εδινε την ζωη του για εκεινη ηταν στα χερια αλλου αντρα . Εμεινε εκει να τους κοιταει ακριβως απενταντι τους .

Ηταν στην αγκαλια του και του ψιθύριζε κατι στο αυτί την στιγμη που το βλέμμα της επεσε πανω του . Ειχε μεινει εκει να τους κοιταζει ,φαινοταν τοσο ταπεινωμένος .

Ηθελε να παει και να την παρει απο εκεινον αλλα δεν επρεπε ετσι , θα την εκανε αυτη να τρεχει απο πισω του και αυτη να τον κυνηγαει , ειχε κουραστει να την παρακαλαει , αυτη εφυγε αυτη θα γυρισει πισω. 

Εφυγε χωρις να κανει απολυτως τιποτα , πηγε σπιτι του και εκατσε εκει να ηρεμησει απο αυριο θα εμπαινε σε δραση το σχεδιο του .

Να κανει την χριστινα να παρακαλαει.

Γεια σας . Τι λέει ;
(Ενα χρόνο μετα )
Παιδιά συγνώμη , θυμάμαι εκραζα ατομα που ανέβαζαν κεφάλαια μετα απο πολύ καιρό και τώρα εκανα το ίδιο , δεν υπόσχομαι τίποτα γιατι όσοι ξέρετε οτι υπόσχομαι δεν το κάνω τελικά , ευχαριστω τα ατομα που ακόμα και τώρα το διαβάζουν και κάνουν υπομονή .

(Αυτό το κεφάλαιο ηταν έτοιμο απο τον Σεπτέμβριο του 16 και για κάποιο λογο δεν το είχα ανεβάσει, μην ρωτάτε γιατι δεν ξέρω τι σκατά είχα μέσα στο κεφάλι μου !)

Φιλια :*